Οι γεννήσεις των πρόωρων μωρών στην χώρα μας και η θνησιμότητα των εμβρύων έχει “χτυπήσει” κόκκινο στην εποχή του μνημονίου. Αφανίζεται σιγα σιγά ο ελληνικός πληθυσμός λόγω των “επιτυχημένων” κατά τα άλλα οικονομικών μέτρων.
Την ώρα ώρα λοιπόν που ο υπουργός Υγείας Α.Γεωργιάδης επαίρετο για το “νοικοκύρεμα” ποου έχει πετύχει στο χώρο ένα νεαρό ζευγάρι από τη Λευκάδα έχασε το παιδί του λόγω τραγικών ελλείψεων στο νοσοκομείο της Λευκάδας και της Πρέβεζας.
Στην επιστολή, που δημοσιεύει το τοπικό πόρταλ lefkadapress.gr, ο σύζυγος τονίζει ότι η εγκυμονούσα παρακολουθούταν από δύο ιατρούς ενώ μέχρι τον πέμπτο μήνα δεν είχε προκύψει καμία επιπλοκή από τις εξετάσεις στις οποίες είχε υποβληθεί.
Στην περιγραφή του σημειώνει ότι η σύζυγος του είχε μία μικρή αιμορραγία, που δεν αξιολογήθηκε ως ανησυχητική από τον γιατρό που την παρακολουθούσε ο οποίος ωστόσο την προέτρεψε να υποβληθεί σε μία απλή εξέταση υπέρηχου.
«Περιμέναμε με αγωνία το μωράκι μας και ήμασταν στον 5ο μήνα, χωρίς καμία επιπλοκή και με όλες τις μέχρι τότε εξετάσεις σωστές. Σημειωτέον ότι παρακολουθούμασταν από δύο ιατρούς το τελευταίο διάστημα, ένας από την Πρέβεζα και ένας από την Αθήνα, όπου σκοπεύαμε να εγκατασταθούμε το τελευταίο δίμηνο για να είμαστε σίγουροι ότι όλα θα πάνε καλά. Είχαμε μάλιστα κατασταλάξει και το μέρος που επιθυμούσαμε να γίνει ο τοκετός.
Μία ημέρα λοιπόν η γυναίκα μου είχε λίγο αίμα. Καλώντας τον γιατρό μας και εξηγώντας του την κατάσταση μας είπε ότι δεν είναι κάτι το ανησυχητικό (λόγω ποσότητας και χρώματος) αλλά να κλείναμε ένα ραντεβού με τον εδώ γιατρό για να κάνουμε έναν υπέρηχο για να δούμε ότι σίγουρα όλα είναι καλά και να μας φύγει το άγχος. Πράγματι την ίδια ημέρα καλώ τον συμβεβλημένο με τον ΕΟΠΠΥ ιατρό και αφού εξηγώντας μου ότι ο Υπέρηχος ΔΕΝ καλύπτετε από το ταμείο (απορώ γιατί πληρώνω ασφάλεια) μας κλίνει ραντεβού για την επόμενη ημέρα».
Στη συνέχεια ο άτυχος σύζυγος περιγράφει τη διαδικασία που ακολούθησε στο νοσοκομείο της Λευκάδας όπου διακομίστηκε η γυναίκα του. Το νοσοκομείο δεν διέθετε υπέρηχο και τους συνέστησαν να πάνε στο νοσοκομείο της Πρέβεζας.
«Την ίδια ημέρα το βράδυ η γυναίκα μου ξάπλωσε αρκετά νωρίτερα για να ηρεμήσει γιατί όπως και να το κάνουμε όταν βλέπεις αιμορραγία δεν είναι και ότι το καλύτερο. Ενώ λοιπόν είχε ηρεμήσει, ξαφνικά την πιάνουν έντονοι πόνοι και η αιμορραγία ήταν περισσότερη. Αμέσως καλώ το νοσοκομείο Λευκάδας και εξηγώ την κατάσταση και τους ρωτάω αν έχουν υπέρηχο και η απάντηση ήταν: «Υπέρηχο τώρα……δεν έχουμε αλλά ελάτε από εδώ). Όντως φύγαμε άμεσα και μόλις μπαίνουμε μας περίμεναν ήδη στον κάτω χώρο και ανεβήκαμε επάνω στην «γυναικολογική».
Η μαία είχε πάρει ήδη τον ιατρό τηλέφωνο και του εξηγήσαμε την κατάσταση. Εκείνος μας είπε ακόμα και αν έρθω εκεί δεν μπορώ να κάνω κάτι γιατί δεν έχουμε υπέρηχο. Μπορεί να είναι κάποια μικρή αποκόλληση και καλό είναι να πάτε στην Πρέβεζα. Η μαία τότε πήρε την γυναίκα μου σε ένα διπλανό δωμάτιο και της φόρεσε μία ειδική ζώνη που από ότι μας είπε πιάνει τους παλμούς του μωρού και την κίνησή του.
Η ζώνη έδειξε ότι και κίνηση του μωρού υπήρχε αλλά και παλμοί από την καρδούλα του. Μαζί μας υπήρχε και ένας άλλος γιατρός, γενικός χειρούργος, νέος σε ηλικία και προσπαθούσε να μας εμψυχώσει. Μάλιστα μου λέει «Δεν είμαι της γυναικολογικής αλλά από ενδιαφέρον ήρθα μαζί σας όπως μπορώ να σας συμβουλεύσω».
Η μαία και αυτή ήταν ευγενικότατη και οι δύο μαζί μας είπαν καλό είναι να πάτε και στην Πρέβεζα που εφημερεύουν και έχουν υπέρηχο. Κατεβαίνοντας λοιπόν ο νεαρός ιατρός μας είπε «δυστυχώς εδώ μόνο γενική χειρουργική και ορθοπεδική λειτουργεί όλα τα άλλα είναι…..». Την ίδια στιγμή πήρα και τον ιατρό μας στην Πρέβεζα και εξηγώντας του τι έχει γίνει μου είπε να μην πάμε στην Πρέβεζα αλλά καλύτερα στα Ιωάννινα. Και θα με καλούσε το πρωί δει τι έγινε. Τόσο ενδιαφέρον…
Φεύγοντας από το νοσοκομείο πήγαμε σπίτι να πάρουμε λίγα ρούχα για να φύγουμε για Πρέβεζα.
Με το που βγαίνουμε από το σπίτι έπιασαν την γυναίκα μου αφόρητοι πόνοι. Καθόλη την διαδρομή πονούσε και ξεφύσαγε ανά ένα λεπτό. Όταν φτάσαμε στην Πρέβεζα και αφού ειδοποίησαν τον εφημερεύον ιατρό να έρθει, ανέβασαν την γυναίκα μου στον υπέρηχο. Εγώ με την μητέρα μου είχαμε μείνει έξω από την πόρτα.
Σε κάποια στιγμή ακούω «δεν θα μας πείτε εσείς κυρία μου την δουλειά μας…. δεν θα διαφωνήσουμε για αυτό τώρα». Κατόπιν έμαθα πως αυτό ήταν για τον υπολογισμό των ημερών εγκυμοσύνης καθώς η γυναίκα μου προσπαθούσε να τους εξηγήσει ότι βάση αυχενικής διαφάνειας ήταν διαφορετική η ημερομηνία από ότι με αυτό το χάρτινο κυκλάκι που την υπολογίζουν».
Η επιστολή κλείνει με τη συγκλονιστική περιγραφή του πατέρα για το πώς η οικογένεια έχασε το παιδί και με την καταγγελία του για το σύστημα και τις δομές υγείας που αντιμετώπισε.
«Μετά από πέντε λεπτά ακούω την γυναίκα μου να ουρλιάζει. Τα έχασα ανοίγω την πόρτα και φωνάζω «τι γίνετε εδώ;» Η γυναίκα μου κλαίγοντας τους έλεγε τι τρόποι είναι αυτοί; Ιατροί είστε εσείς ή γαϊδούρια; Ο λόγος ήταν γιατί προσπάθησε να δει μέσα στον κόλπο ο ιατρός με ένα εργαλείο αλλά το έβαλε πολύ απότομα και πόνεσε και στην συνέχεια με τον ίδιο τρόπο έβαλε τα δάχτυλά του. Φωνάζω και εγώ αφήστε μας να φύγουμε θα πάμε Γιάννενα δεν είμαστε γουρούνια άνθρωποι είμαστε. Τότε η γυναίκα μου είπε να πάρω τον ιατρό στην Πρέβεζα όπως και έκανα.
Εκείνος θέλησε να του μιλήσει και του λέει «εδώ ήρθαν από την Λευκάδα να μας βρίσουν και να μας πουν πώς να κάνουμε την δουλεία μας. Δεν με αφήνει να την εξετάσω». «Εμένα ο γιατρός μας μου είπε κοίτα …. είναι απότομος και δύστροπος ο τάδε αλλά είναι καλός γιατρός. Αφήστε τον να την εξετάσει» Στο μεταξύ έχανε περισσότερο αίμα και τελικά αφού την εξέτασε την γυναίκα μου λέει «το παιδί είναι στον κόλπο το χάσατε πρέπει να το πάρω» Φωναχτά συνεχόμενα και χωρίς ίχνος ανθρωπιάς ή συμπόνιας. Εκεί εμείς χάσαμε το έδαφος κάτω από τα πόδια μας.
Την γυναίκα μου την πήραν για το χειρουργείο και μας φώναξαν και εμάς για την χαρτούρα. Εκεί μας είπε ο ιατρός «μα καλά δεν μπορούσαν να της βάλουν έναν ορό στην Λευκάδα θα το είχατε γλιτώσει». Σε παρακαλώ ιατρέ του λέω μην το ξαναπείς αυτό. Μην το ακούσει η γυναίκα μου. Ευτυχώς ήταν και εκεί μία πολύ καλή μαία που έβλεπα την στενοχώρια και τον πόνο στα μάτια της και της είπα «θα είσαι και εσύ μέσα;» και αφού μου απάντησε θετικά της είπα με δάκρυα στα μάτια «σε παρακαλώ να μου την προσέχεις» και μου είπε μην ανησυχείς θα είμαι συνέχεια δίπλα της»
Λίγο πριν την κοιμίσουν την γυναίκα μου ο ιατρός έλεγε στην αναισθησιολόγο ότι στην Λευκάδα δεν ξέρουν τι να κάνουν, και μας τους στέλνουν όλους από εδώ. Και ήρθαν από την Λευκάδα να μας βρίσουν. Η αναισθησιολόγος φανερά επηρεασμένη ρώτησε με ύφος την γυναίκα μου που μόλις είχε χάσει το μωρό μας «Γιατί μας βρίζετε; Σας κάναμε κάτι;». Τέτοια ευαισθησία από μία γυναίκα !!! Αυτό την ένοιαζε.
Μάλιστα η γυναίκα μου επειδή την είχαν εντελώς γυμνή στο χειρουργείο από την ντροπή της για το γυμνό σε κοινή θέα όσων ήταν εκεί σώμα της παρακάλεσε μία γυναίκα να την σκεπάσει. Η μαία πήγε να την σκεπάσει αλλά της το απαγόρευσε η αναισθησιολόγος.
Η γυναίκα μου όταν τελείωσε το χειρουργείο ζήτησε να δει και το αγγελούδι μας. Εγώ δεν θα άντεχα. Μένω στην τελευταία συμβουλή του ιατρού «Αν δεν γεννήσεις δεν είσαι μάνα. Μέχρι και την τελευταία μέρα μπορεί να το χάσεις. Πες πως δεν έγινε ποτέ». Αυτά σε μία γυναίκα που μόλις είχε χάσει το μωρό της από έναν άντρα που δεν έχει ιδέα πως είναι να είσαι έγκυος σαν άνθρωπος, όχι απλά επιστημονικά.
Γιατί τα λέω όλα αυτά; Για να δουν οι κύριοι ότι οι ανθρώπινη υγεία και αξιοπρέπεια δεν μετριέται αριθμούς. Μου φταίει το Νοσοκομείο της Λευκάδας; Ναι γιατί θα έπρεπε να ήταν εξοπλισμένο. Μου φταίει η μαία; Όχι σε καμία περίπτωση. Μου φταίει το νοσοκομείο της Πρέβεζας; ΟΧΙ. Μου φταίει ο χειρούργος της Πρέβεζας; Όχι σαν επιστήμονας αλλά σαν γιατρός είναι για εμένα εντελώς αποτυχημένος. Γιατί γιατρός πάνω από όλα πάει να πει να είσαι άνθρωπος.
Και αυτός δεν ήταν σε καμία φάση της διαδικασίας. Ευχαριστώ τον Θεό που σαν επιστήμονας ήταν πολύ καλός και έσωσε την γυναίκα μου αλλά πέρα από αυτό ήταν όπως ακριβώς τον περιέγραψε η γυναίκα μου. Θα ζούσε το μωρό μας αν υπήρχε υπέρηχος και ιατρός στην Λευκάδα;
Σύμφωνα με αυτά που μας είπε ο Πρεβεζάνος χειρούργος ναι. Σύμφωνα με αυτά που πιστεύω εγώ όχι. Πιστεύω πως ο Θεός το ήθελε δίπλα του νωρίς και μας το πήρε όπως μας το έδωσε. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως το Νοσοκομείο της Λευκάδας είναι εξοπλισμένο όπως θα έπρεπε.
Δεν μπορεί να μας μιλάει ο υπουργός για δωρεάν δημόσια υγεία όταν δεν υπάρχουν τα απαραίτητα.
Και κυρίως δεν μπορεί όλοι να ξέρουν τα χάλια του και κανένας να μην μιλάει. Γιατί και η μαία, και ο γενικός χειρούργος και ο γυναικολόγος του νοσοκομείου που παραδέχθηκε ότι τι έρθει τι δεν έρθει το ίδιο και το αυτό, περιγράφουν τις σοβαρότατες ΓΝΩΣΤΕΣ ελλείψεις αλλά ας όψετε ο βωμός το χρήματος.
Μέχρι και σήμερα δεν θέλαμε να αναφερθούμε στο γεγονός, γιατί συνήθως τέτοιου είδους καταγγελίες στιγματίζουν τα θύματα και όχι τους θύτες. Και επειδή σε αυτό το νησί δυστυχώς οι επιλογές μας είναι μόνο αυτό το Νοσοκομείο, μία ανοιχτή κόντρα μαζί του, όταν χρειαστούμε άλλες υπηρεσίες του, δεν ξέρουμε πως θα μας αντιμετωπίσουν. Αν και εγώ προσωπικά ήθελα να το κάνουμε γνωστό σαν συμβάν μπας και γλιτώσουμε κάποιο άλλο ζευγάρι από αυτόν τον εφιάλτη τον οποίον μόνο όποιος τον έχει ζήσει μπορεί να τον καταλάβει. Αλλά η γυναίκα μου φοβούμενη μελλοντική αντιμετώπιση με έπεισε να μην αναφερθώ. Αλλά ο κόμπος έφτασε στο χτένι.
Το πληρώσαμε ακριβά αλλά μάθαμε πως στην επόμενη εγκυμοσύνη ΔΕΝ θα κάτσουμε Λευκάδα.
Τα συμπεράσματα δικά σας».
