Τα κόκκινα και τα λευκά κρεμμύδια είναι τα πιο συνηθισμένα στη χώρα μας και είναι αρκετά παρόμοια μεταξύ τους όσον αφορά στην υφή, τη γεύση και το άρωμα. Ωστόσο, έχετε αναρωτηθεί ποτέ ποιο είδος είναι πιο υγιεινό;
Αμφότεροι οι τύποι κρεμμυδιών έχουν αντικαρκινογόνες, αντιιικές, αντιβακτηριακές και αντιοξειδωτικές ιδιότητες. Από θερμιδικής άποψης, τόσο το κόκκινο όσο και το λευκό κρεμμύδι προσφέρουν λίγες θερμίδες: 100 γραμμάρια ωμού κόκκινου κρεμμυδιού περιέχουν 37 θερμίδες, ενώ η ίδια μερίδα λευκού περιέχει 42.
Συγκρίνοντας τις φυτικές ίνες, το κόκκινο κρεμμύδι έχει 2 γρ. ανά 100 γρ., ενώ το λευκό έχει ελαφρώς λιγότερες (1,2 γρ.). Μια ματιά στις βιταμίνες και στα μέταλλα που προσφέρουν, μας δείχνει ότι τόσο το κόκκινο όσο και το λευκό κρεμμύδι είναι μια καλή πηγή βιταμίνης C, ικανοποιώντας περισσότερο από το 10% της ημερήσιας αξίας σε μια μερίδα 100 γραμμαρίων.
Εκτός από τη βιταμίνη C και τα δύο είδη πληρούν το 2% της ημερήσιας αξίας σε ασβέστιο, ενώ το κόκκινο κρεμμύδι περιέχει και το 2% της ημερήσιας τιμής σε σίδηρο.
Το κόκκινο κρεμμύδι κερδίζει στη σύγκριση για τα αντιοξειδωτικά., καθώς παρουσιάζει μια τιμή ORAC η οποία είναι 66,6% υψηλότερη από το κίτρινο και 76% υψηλότερη από το λευκό. Αυτό που κάνει το κόκκινο κρεμμύδι ιδιαίτερα θρεπτικό είναι οι υψηλότερες ποσότητες φλαβονοειδών που περιέχει, η πολυφαινολική ένωση κερσετίνη και οι πάνω από 25 διαφορετικές ανθοκυανίνες που προσφέρει.
Οι ανθοκυανίνες είναι μια κατηγορία αντιοξειδωτικών που απαντώνται στα κόκκινα και πορτοκαλί λαχανικά και φρούτα. Για αυτό δεν θα πρέπει να «ξεφλουδίζετε» πολλά από τα εξωτερικά στρώματα ενός κόκκινου κρεμμυδιού, αφού αυτά τα σκούρα μοβ στρώματα είναι το μέρος που περιέχει τα περισσότερα αντιοξειδωτικά. Ενώ όλα τα κρεμμύδια έχουν ισχυρές αντικαρκινικές ιδιότητες, στα κόκκινα φαίνεται να είναι ακόμα ισχυρότερες.
Επίσης, και οι δύο τύποι κρεμμυδιών έχουν ιδιότητες αραίωσης του αίματος, καθώς περιέχουν μεγάλη ποσότητα φλαβονοειδών και ενώσεων θείου. Τα κόκκινα κρεμμύδια, όμως, είναι πιο αποτελεσματικά, καθώς είναι πλουσιότερα σε φλαβονοειδή, τα οποία βοηθούν στην αραίωση του αίματος.