Η αναπνευστική φυσιοθεραπεία αποτελεί έναν ιδιαίτερο κλάδο και εκτελείται από ειδικά εκπαιδευμένους φυσιοθεραπευτές με σκοπό την αρμονική συνεργασία των αναπνευστικών μυών, τον καλό αερισμό των πνευμόνων και την καλή παροχέτευση των βρογχικών εκκρίσεων.
Η αναπνευστική φυσικοθεραπεία αφορά τις ασκήσεις και τις τεχνικές που χρησιμοποιούνται για να διευκολύνουν ασθενείς με χρόνια αναπνευστικά προβλήματα.
“Οι ασθενείς με χρόνιες αναπνευστικές παθήσεις, αντιμετωπίζουν μεγάλα προβλήματα αναπνοής, ακόμα και για την πραγματοποίηση μικρών και εύκολων κινήσεων, καθώς και έντονο άγχος.
Οι στόχοι της αναπνευστικής φυσικοθεραπείας είναι η βελτίωση του πνευμονικού αερισμού, η αύξηση της αντοχής σε ασθενείς με μειωμένη αναπνευστική ικανότητα, καθώς και ο βρογχικός καθαρισμός“, αναφέρει ο κ. Ιωσήφ Γαληνός -Φυσικοθεραπευτής.
Συγκεκριμένα, η αναπνευστική φυσιοθεραπεία ενδείκνυται:
-στα οξεία και χρόνια νοσήματα του αναπνευστικού συστήματος,
-σε χειρουργημένους ασθενείς,
-σε διαταραχές του νευρικού ελέγχου της αναπνοής,
-σε παραμορφώσεις του θώρακα κ,
-αι σε διαταραχές της αναπνευστικής λειτουργίας λόγω κακής στάσης του σώματος.
Τεχνικές
Ο φυσικοθεραπευτής καλείται να εφαρμόσει τις τεχνικές της αναπνευστικής φυσικοθεραπείας στην καθημερινή κλινική πράξη, γνωρίζοντας ότι:
Α) Για τις τεχνικές βελτίωσης του πνευμονικού αερισμού και της μείωσης του αναπνευστικού έργου υπάρχει σαφής ερευνητική απόδειξη για την αποτελεσματικότητά τους.
Β) Για τις τεχνικές του βρογχικού καθαρισμού, επειδή δεν είναι έγκυρα όλα τα όργανα μέτρησης της βρογχικής κάθαρσης, η αξιολόγηση της αποτελεσματικότητα των τεχνικών που εφαρμόζονται είναι επιστημονικά αμφισβητήσιμη.
“Η απόφαση για την επιλογή της τεχνικής που θα επιλέξει ο φυσικοθεραπευτής, εξαρτάται από πολλούς παράγοντες όπως, το ιστορικό του ασθενή, την κλινική εικόνα, τον εργαστηριακό έλεγχο, το διαθέσιμο χρόνο και την ικανότητα του ασθενή αλλά κυρίως από τον στόχο που θέλουμε να πετύχουμε τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή για το συγκεκριμένο άρρωστο.
Για τον φυσικοθεραπευτή είναι σημαντικό να γνωρίζει εάν η τεχνική η οποία αποφασίζει να εφαρμόσει είναι περισσότερο αποτελεσματική, με μικρότερο κόστος χρόνου και χρημάτων, περισσότερο κατανοητή και μακροπρόθεσμα πιο εύκολα εφαρμόσιμη από τον ίδιο τον ασθενή“, εξηγεί ο κ Γαληνός.
Οι τεχνικές αυτές είναι οι εξής:
-Σωστή τοποθέτηση σε κατάλληλες θέσεις:
Με την σωστή τοποθέτηση του ασθενή από την ύπτια στην καθιστή και βαθμιαία στην όρθια θέση, αυξάνονται όλοι οι πνευμονικοί όγκοι, οι χωρητικότητες, και η ροή του οξυγόνου στους αεραγωγούς του σώματος.
Ασκήσεις για ελεγχόμενη αναπνοή. Γίνεται διδασκαλία της θωρακικής αναπνοής, της κοιλιακής αναπνοής και του συνδυασμού αυτών. Με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνεται ο συγχρονισμός των κινήσεων του θώρακα και της κοιλιάς, αυξάνοντας την πνευμονική χωρητικότητα και μειώνοντας το νεκρό χώρο.-Εφαρμογή θετική πίεσης στους αεραγωγούς του σώματος:
Η εφαρμογή αυτή γίνεται με τη χρήση διαφόρων συσκευών οξυγόνου και επιτυγχάνει την προσωρινή αύξηση των πνευμονικών όγκων και την βελτίωση της ανταλλαγής αερίων.
Ενδυνάμωση των αναπνευστικών μυών. Για την ενδυνάμωση των αναπνευστικών μυών, η ένταση της άσκηση θα πρέπει να είναι αρκετά μεγάλη για να πετύχουμε αποτέλεσμα, η διάρκεια της να φτάνει τα 30 λεπτά και η συχνότητα να είναι μέχρι και τρεις φορές την εβδομάδα.-Βρογχική παροχέτευση με τη βαρύτητα και χειρισμούς:
Χρησιμοποιώντας τη βαρύτητα παρέχονται μικρά αποτελέσματα στη βρογχική κάθαρση, ενώ σαφώς καλύτερα αποτελέσματα υπάρχουν όταν εφαρμόζονται πλήξεις και δονήσεις στην πλάτη και το θώρακα του ασθενή το οποίο τοποθετείται σε διάφορες θέσεις.
-Τεχνική της βεβιασμένης εκπνοής:
Ο βήχας απομακρύνει ξένα σώματα ή βλέννα από τις ανώτερες αναπνευστικές οδούς. Έτσι σε περιπτώσεις που ο ασθενής δεν μπορεί να βήξει, υιοθετούνται ειδικά τεχνάσματα όπως το λαχάνιασμα και το χνώτο, τα οποία σε συνδυασμό με πλήξεις και δονήσεις βοηθούν στο βρογχικό καθαρισμό.
Αυτογενής παροχέτευση:
Είναι ο συνδυασμός της κοιλιακής αναπνοής μαζί με ασκήσεις θωρακικής έκπτυξης που βελτιώνει την βρογχική κάθαρση και τον πνευμονικό αερισμό.
Οφέλη
Ο Φυσικοθεραπευτής που ασχολείται με αναπνευστική φυσιοθεραπεία πρέπει να ενημερώνεται λεπτομερώς από τον θεράποντα γιατρό για τη πάθηση και τις προφυλάξεις που έχουν σχέση με το πρόβλημα του ασθενούς.
Κατόπιν, βλέποντας τον ασθενή κάνει τη δική του αξιολόγηση, σχετικά:
-με τη στάση του σώματός του,
-το σχήμα του θώρακα,
-τον τρόπο που αναπνέει,
-τη δύσπνοια,
-το βήχα,
-τις εκκρίσεις και,
-τη γενικότερη κατάστασή του (χρώμα του προσώπου, των χειλιών, ψυχική διάθεση κλπ).
“Έτσι εφαρμόζει ένα πρόγραμμα αναπνευστικής φυσιοθεραπείας κατάλληλο για τον συγκεκριμένο ασθενή.
Στα οξεία πνευμονικά νοσήματα σε συνδυασμό με τα φάρμακα, διευκολύνει και επιταχύνει την αποκατάσταση του ασθενούς ενώ στα χρόνια νοσήματα επιβραδύνει τη εξέλιξη της νόσου“, τονίζει ο κ. Γαληνός.
Σοβαρά καθημερινά προβλήματα του αναπνευστικού συστήματος είναι:
-το ΧΑΠ,
-το άσθμα,
-το χρόνιο βρογχικό άσθμα,
-το αλλεργικό άσθμα,
-το πνευμονικό εμφύσημα,
-το πνευμονικό απόστημα,
-η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια,
-η ατελεκτασία,
-η πνευμονική εμβολή και,
-η πνευμονία.
“Άρα με την αναπνευστική φυσικοθεραπεία μπορούμε να βελτιώσουμε σημαντικά αρκετά από τα προβλήματα του αναπνευστικού συστήματος είτε είναι αποτέλεσμα κάποιας νόσου ή πάθησης είτε λόγω ανατομικών αλλαγών, τραυματισμών, μέσω των τεχνικών του φυσικοθεραπευτή και των βοηθημάτων βελτίωσης της αναπνευστικής ικανότητας”, καταλήγει ο κ. Γαληνός.
Τα κέντρα PHYSIOGALINOS Rehabilitation Clinics διαθέτουν εξειδικευμένους φυσικοθεραπευτές πάνω στα χρόνια αναπνευστικά προβλήματα καθώς και τελευταίας τεχνολογίας εξοπλισμό για άμεσα αποτελέσματα. Παρέχουμε και κατ οίκον υποστήριξη όπου κρίνετε αναγκαίο με φορητό ειδικό εξοπλισμό .
