Μια ανέμελη βουτιά στη θάλασσα μπορεί να διακοπεί απότομα από το τσίμπημα μιας τσούχτρας ή μέδουσας και να προκαλέσει έντονο πόνο ή σοβαρότερα προβλήματα – Τι να προσέχουμε όταν κολυμπάμε σε θάλασσες όπου υπάρχουν τσούχτρες και μέδουσες – Τι κάνουμε αν μάς τσιμπήσουν;
Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται στη χώρα μας σημαντική αύξηση σε τσούχτρες και μέδουσες, με τους μεγαλύτερους πληθυσμούς να εντοπίζονται κυρίως στον Ευβοϊκό, Κορινθιακό και Πατραϊκό κόλπο. Το φετινό καλοκαίρι, μάλιστα, έντονο πρόβλημα παρατηρήθηκε και στον Παγασητικό κόλπο και τη Χαλκιδική, με τους επιστήμονες να χαρακτηρίζουν φυσιολογική την πληθυσμιακή έκρηξη, δεδομένης της ζέστης, της άπνοιας και της παρουσίας οργανικού υλικού στις θάλασσες.
Ιδιαίτερη προσοχή εφιστούν, ωστόσο, στη μωβ μέδουσα, η οποία θεωρείται από τα πιο επικίνδυνα είδη μεδουσών στη Μεσόγειο, αλλά και στην τσούχτρα (pelagia nuctiluca), την οποία βρίσκουμε συχνά στις ελληνικές ακτές. Είναι συνήθως διάφανη (ή με πολύ ανοιχτό χρώμα), επομένως είναι δύσκολο να τη διακρίνουμε μέσα στο νερό και το τσίμπημά της είναι αρκετά επώδυνο.
Σύμφωνα με τον γενικό κανόνα για τα τσιμπήματα, όσο πιο κοντά βρίσκονται στον λαιμό, στον αυχένα και το πρόσωπο τόσο πιο επικίνδυνα είναι. «Ο κίνδυνος στον λαιμό είναι το οίδημα λάρυγγος, το οποίο συμβαίνει συνήθως εντός 20 λεπτών, και μπορεί να αποβεί απειλητικό για τη ζωή λόγω ασφυξίας», όπως εξηγεί ο Aντώνης Λέπουρας, Ειδικευμένος Ιατρός Παθολόγος-Διαβητολόγος, Διευθυντής Παθολογικής-Διαβητολογικής Κλινικής και Διαβητολογικού Κέντρου Metropolitan General.
Το ίδιο ισχύει και για τα πλάσματα της θάλασσας όπως οι μέδουσες και οι τσούχτρες αλλά και η δράκαινα και η σκορπίνα, τα οποία μπορεί να αποδειχθούν επικίνδυνα για μικρούς και μεγάλους. Η πρώτη κίνηση που πρέπει να κάνει κάποιος σε περίπτωση τσιμπήματος είναι να βγει αμέσως από τη θάλασσα και να απομακρύνει τυχόν πλοκάμια της τσούχτρας που παραμένουν στο δέρμα.
Το πλύσιμο του σημείου με άφθονο θαλασσινό (προσοχή, όχι γλυκό) νερό και ξύδι θα ανακουφίσει κάπως την αίσθηση του πόνου και στη συνέχεια θα πρέπει να γίνει επάλειψη με κάποια κορτιζονούχο αλοιφή (και όχι αλοιφή με βάση τη βαζελίνη), καθώς η πρώτη απορροφάται καλύτερα.
Για τα μικρά παιδιά, υπάρχουν ενέσεις αδρεναλίνης μιας χρήσεως, τις οποίες μπορεί να κάνει ο οποιοσδήποτε και καλό είναι να τις έχουμε μαζί μας. Είναι όμως αρκετά ακριβές και έχουν μικρή διάρκεια ζωής. Ειδικά στην περίπτωση τσιμπήματος σε παιδί, η ιδανική επιλογή, εφόσον υπάρχει δυνατότητα, είναι η άμεση μεταφορά του στην πλησιέστερη δομή Υγείας.