Ως ένα πρόχειρο δημιουργήμα το οποίο “στήθηκε” με συνοπτικές διαδικασίες προκειμένου να παρουσιασθεί στην τρόϊκα στα πλαίσια της προσπάθειας να εισπράξουν τα εύσημα της έγκαιρης μνημονιακής προσαρμογής, χαρακτηρίζει το σύνολο των φαρμακοποιών και των γιατρών το σύστημα της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης.
Τις μαύρες τρύπες του συστήματος αναλύει με επιστολή του ο Αντιπρόεδρος του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου Κυριάκος Θεοδοσιάδης:
“Δεν μπορώ να δεχθώ ένα ηλεκτρονικό σύστημα στο οποίο έχουν πρόσβαση αρκετές χιλιάδες χρηστών, όπου δεν υπάρχουν φραγές, δεν υπάρχουν alarms, δεν υπάρχουν δικλίδες ασφαλείας.
Αναλυτικά: Εάν ο ασφαλισμένος επισκεφθεί στην διάρκεια μιας ημέρας δέκα (10) διαφορετικούς ιατρούς και ζητήσει να του συνταγογραφήσουν το ίδιο ακριβώς φάρμακο ( π.χ. για την υπέρτασή του) , το σύστημα δεν θα εμποδίσει ούτε τον δεύτερο, ούτε τον τρίτο, ούτε τον δέκατο ιατρό να συνταγογραφήσει το ίδιο φάρμακο, καθώς επίσης δεν θα εμποδίσει ούτε τον δεύτερο, ούτε τον τρίτο, ούτε τον δέκατο φαρμακοποιό να εκτελέσει τις συνταγές με το ίδιο φάρμακο, για τον ίδιο ασφαλισμένο, την ίδια ημέρα.
Όπως επίσης το σύστημα δεν θα εμποδίσει τον ίδιο ιατρό κατά τη στιγμή της συνταγογράφησης να αναγράψει ως ποσότητα 10 κουτιά του ίδιου φαρμάκου ακόμη και εάν κάθε κουτί περιέχει 30 χάπια δηλ. συνολικά 300 χάπια.
Όπως επίσης δεν υπάρχει καμία διασταύρωση της δοσολογίας και της ποσότητας που περιέχει κάθε κουτί φαρμάκου, ώστε να μπλοκάρεται η αναγραφή περισσοτέρων κουτιών κατ’ εφαρμογή της ισχύουσας νομοθεσίας.
Δεν υπάρχει επίσης κανένα μπλοκάρισμα του συστήματος όταν υπάρχει ασυμβατότητα μεταξύ της διάγνωσης και της φαρμακευτικής αγωγής.
Δεν υπάρχει διαδικασία παρεμπόδισης αναγραφής στην ίδια συνταγή έως και τριών διαφορετικών εμπορικών ονομασιών οι οποίες είναι χημικά ταυτόσημες, δηλαδή με την ίδια δραστική ουσία.
Ο κατάλογος φαρμάκων που τίθεται υπ’ όψιν του ιατρού προκειμένου να επιλέξει το κατάλληλο κατά την κρίση του, περιλαμβάνει πληθώρα φαρμάκων τα οποία δεν κυκλοφορούν στην φαρμακευτική αγορά σήμερα, αλλά κυκλοφορούσαν κάποτε ή αδειοδοτήθηκαν και θα κυκλοφορήσουν στο μέλλον.
Δεν υπάρχει on-line σύνδεση μεταξύ ηλεκτρονικής συνταγογράφησης και της βάσης δεδομένων που υπάρχει( 😉 στον ΕΟΦ, με αποτέλεσμα την στιγμή πώλησης ενός φαρμάκου δεν ενημερώνεται ο ΕΟΦ ότι το συγκεκριμένο κουτί φαρμάκου πωλήθηκε, άρα δεν μπορεί να ξαναπωληθεί.
Το ίδιο ισχύει σε μεγαλύτερο βαθμό για τον μεγάλο όγκο των εξαγωμένων φαρμάκων, με αποτέλεσμα να μην διασφαλίζεται ότι οι ταινίες γνησιότητας των συγκεκριμένων εξαχθέντων φαρμάκων δεν επαναχρησιμοποιούνται στην ελληνική αγορά προς όφελος επιτηδείων απατεώνων και εις βάρος των ασφαλιστικών ταμείων.
Για τα θέματα ασφάλειας των συνταγών καλύτερα ας μη μιλήσουμε. Η πρόσφατη επίθεση χάκερς ( όπως ανακοινώθηκε από το Υπ. Υγείας ) είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Ψηφιακή υπογραφή δεν υπάρχει σε καμιά φάση της διαδικασίας και φυσικά ο οποιοσδήποτε έχει λόγο, μπορεί να συνταγογραφήσει μέσω του υπολογιστή του αν έχει διαθέσιμο ( πράγμα καθόλου δύσκολο) τον ΑΜΚΑ του ασθενή και τον κωδικό πρόσβασης του ιατρού, έστω και αν αυτό γίνεται εν αγνοία – εντός ή εκτός εισαγωγικών – του ασθενή ή του ιατρού.
Ακόμη και το πολύ απλούστερο δηλ. της σύνδεσης της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης με τις εφαρμογές διαχείρισης φαρμακείων, ώστε ταυτόχρονα να εκτελείται η συνταγή, να ενημερώνεται το σύστημα, να εκδίδεται το απαραίτητο φορολογικό στοιχείο και να ενημερώνεται η αποθήκη του φαρμακείου για την πραγματοποιηθείσα πώληση, δεν έχει γίνει.
Και τώρα που όλοι πλέον αντιλήφθηκαν ποια είναι η πραγματικότητα, οι κυβερνώντες σχεδιάζουν « μια άλλη ηλεκτρονική συνταγογράφηση» με προϋπολογισμό το υπερβολικό ποσό των 25 εκατ. Ευρώ. Από το ένα άκρο στο άλλο και μηδέν εις το πηλίκον.”