Η Παγκόσμια Ημέρα Ξενώνων και Παρηγορικής Φροντίδας 2021, έχει στόχο να αναδείξει τη ζωτική σημασία της ισότιμης πρόσβασης όλων στην Παρηγορική Φροντίδα.
Παρά τις εκκλήσεις της διεθνούς επιστημονικής κοινότητας, το 88% των παγκόσμιων αναγκών Παρηγορικής Φροντίδας δεν καλύπτεται από τα εθνικά συστήματα υγείας.
Η έλλειψη δίκαιης πρόσβασης πλήττει κυρίως:
-ανθρώπους που ζουν σε χώρες με χαμηλό και μεσαίο εισόδημα,
-νεογνά,
-παιδιά και νέους,
-άστεγους,
-LGBTQ + άτομα,
-ανθρώπους που ζουν με σωματικές ή ψυχικές αναπηρίες,
-φυλακισμένους,
-όσους βιώνουν συνθήκες ανθρωπιστικής κρίσης,
-ηλικιωμένους, ανθρώπους που ζουν με HIV και φυματίωση καθώς και,
-αυτούς που έχουν πληγεί από την COVID-19.
Στις χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος οι ασθενείς με χρόνιες ασθένειες που περιορίζουν τη ζωή, καταστρέφονται:
-σωματικά,
-συναισθηματικά και,
-οικονομικά, λόγω της περιορισμένης πρόσβασης σε υπηρεσίες Παρηγορικής Φροντίδας.
Συχνά απαγορευτικοί νόμοι και πολιτικές εμποδίζουν την πρόσβαση σε ελεγχόμενα φάρμακα για ανακούφιση από τον πόνο, ενώ η Π.Φ. δεν περιλαμβάνεται καν στα προγράμματα σπουδών των επαγγελματιών υγείας.
Ταυτόχρονα, δεν εφαρμόζεται καθολικά η προτροπή του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (2002), να παρέχεται Παρηγορική Φροντίδα σε συνθήκες ανθρωπιστικής κρίσης όπως:
-σεισμοί,
-μεγάλες καταιγίδες,
-επιδημίες αιμορραγικού πυρετού ή,
-πολιτική βία.
Από το καθολικό αυτό δικαίωμα εξαιρούνται επίσης οι κρατούμενοι.
Ο εγκλεισμός:
-μειώνει το προσδόκιμο ζωής,
-επιταχύνει τη φυσιολογική γήρανση επιδεινώνοντας τα υπάρχοντα προβλήματα υγείας και,
-αυξάνοντας τις ανάγκες σε υπηρεσίες Παρηγορικής Φροντίδας.
Τέλος, τα παιδιά που αντιμετωπίζουν σοβαρές ασθένειες συχνά δεν έχουν την κατάλληλη αντιμετώπιση καθώς χρειάζονται φροντίδα και επικοινωνία κατάλληλες για το αναπτυξιακό τους στάδιο, με ταυτόχρονη διατήρηση του δικαιώματος στην εκπαίδευση και στο παιχνίδι.
‘’Η ΠΑΡΗ.ΣΥ.Α. αναλαμβάνει και φέτος να μεταφέρει το μήνυμα της διεθνούς επιστημονικής κοινότητας στη χώρα μας, με δράσεις και ενημερωτικές καμπάνιες, που θα εξελιχθούν τις επόμενες μέρες.
Μείνετε συντονισμένοι/ες στην ιστοσελίδα μας.
Φέτος, ο πρώτος λόγος θα δοθεί σε ασθενείς, επαγγελματίες υγείας και φροντιστές.
“Γιατρέ δεν έχω ανάσα!”.
Αυτή είναι η φράση που με συνταράσσει σε όλη τη διάρκεια της πανδημίας.
Ακόμα δεν μπορώ να την συνηθίσω.
Στο Σισμανόγλειο, το οποίο μετατρέψαμε σε νοσοκομείο Covid-19, μπήκαμε εξαρχής στην πρώτη γραμμή.
Αντιμετωπίσαμε πρωτόγνωρες καταστάσεις. Δοκιμάστηκε όχι μόνο η σωματική αλλά και η ψυχική μας υγεία.
Κληθήκαμε να διαχειριστούμε εκείνα τα δραματικά λεπτά πριν τη διασωλήνωση κατά την οποία ο καταπονημένος ασθενής γεμάτος φόβους, ανησυχίες ζητά να πει δυο λόγια στους αγαπημένους του, να εκμυστηρευτεί, να κλάψει, να πάρει μια ψυχική ανάσα πριν βυθιστεί στο άγνωστο.
Δεν θα μπορούσα να διαχειριστώ επιτυχώς αυτή την κατάσταση αν δεν είχα την εμπειρία της Παρηγορικής Φροντίδας.
Τα συνέδρια και της σεμινάρια της ΠΑΡΗ.ΣΥ.Α. ήταν το πολύτιμο εφόδιο που με στήριξε σε αυτή τη συνταρακτική εμπειρία”., επεσήμανε η κ. Μαρία Κοκολάκη, Διευθύντρια Αναισθησιολογικού Τμήματος & Ιατρείου Πόνου και Παρηγορικής Φροντίδας “Σισμανόγλειο”, Ταμίας ΠΑΡΗ.ΣΥ.Α., Αντιπρόεδρος Ε.Ε.ΚΑ.Α.
“Οι παρακάτω σκέψεις αποτελούν ευχαριστίες από τα βάθη της καρδιάς μου στην ΠΑΡΗ.ΣΥ.Α. και ιδιαίτερα προς την ιατρό κα. Σιαφάκα Ιωάννα και το νοσηλευτή κ. Μπερδούση Ιωάννη καθώς είχα προσωπική άριστη επαφή και συνεργασία μαζί τους αλλά και σε όσους συνδράμουν στο έργο τους ώστε η μητέρα μου να περάσει τις τελευταίες στιγμές της ζωής της ανακουφισμένη από πόνους στο σπίτι κοντά στην οικογένειά της.
Ένας χρόνος συμπληρώνεται σήμερα από το θάνατό της.
Ένας χρόνος με την έλλειψή της αλλά την ανακούφιση ότι το “μαρτύριο” τελείωσε. […]
Θα μπορούσα να αναφέρω πολλά για την εμπειρία ενός έτους της άνισης αυτής μάχης, όμως επειδή όλα στο πεδίο κρίνονται θα πω μόνο θάρρος ως το τέλος κι όπου φτάσετε.
Στη μνήμη της αλλά και στη δική μου, η ανιδιοτελεής βοήθειά σας είναι αξέχαστη”.