Η κροταφική αρτηρίτιδα προσβάλλει μεγάλου και μεσαίου μεγέθους αρτηρίες, αλλά κυρίως προσβάλλει τους κρανιακούς κλάδους των αρτηριών που εκφύονται από το αορτικό τόξο. Σχεδόν όλοι οι ασθενείς είναι ηλικίας άνω των 50 ετών και η νόσος είναι συχνότερη στις γυναίκες.
Η αιτία της αρρώστιας αυτής είναι μια φλεγμονή του τοιχώματος των αρτηριών της περιοχής αυτής, πιθανόν ρευματοειδούς αιτιολογίας.
Τα κυριότερα συμπτώματα και κλινικά σημεία της κροταφικής αρτηρίτιδας είναι:
- Πυρετός. Σε ποσοστό 15% περίπου των ασθενών ο πυρετός είναι η πρώτη και μοναδική εκδήλωση της νόσου και γι’ αυτό οι ασθενείς αυτοί υποβάλλονται συνήθως σε εξαντλητικό έλεγχο για πυρετό άγνωστης αιτιολογίας. Επίσης, σε ασθενείς 65 ετών και πάνω, που παρουσιάζουν πυρετό άγνωστης αιτιολογίας, η κροταφική αρτηρίτιδα αποτελεί τη συχνότερη αιτία του πυρετού, αντιπροσωπεύοντας το 15-20% όλων των περιπτώσεων.
- Κακουχία και απώλεια βάρους.
- Κεφαλαλγία. Εντοπίζεται συνήθως στην κροταφική ή/και στην ινιακή χώρα της κεφαλής.
- Αναιμία.
- Ρευματική πολυμυαλγία, που χαρακτηρίζεται από αυχεναλγία και μυαλγίες στις περιοχές των ώμων και της λεκάνης.
- Διαλείπουσα χωλότητα της γνάθου, δηλ. εμφάνιση πόνου στη γνάθο κατά τη διάρκεια της μάσησης.
- Διαταραχές της όρασης.
- Διόγκωση, σκλήρυνση και μείωση ή απώλεια των σφύξεων των κροταφικών αρτηριών κατά την ψηλάφησή τους
Θεραπεία
Τα γλυκοκορτικοειδή (κορτιζόνη) αποτελούν τη θεραπεία εκλογής για την κροταφική αρτηρίτιδα. Η πλήρης διακοπή της κορτιζόνης είναι συνήθως εφικτή μετά από θεραπεία διάρκειας 2 χρόνων. Σε σπάνιες, όμως, περιπτώσεις μπορεί να χρειάζεται είτε χορήγηση χαμηλών δόσεων κορτιζόνης για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα είτε θεραπεία με συνδυασμό κορτιζόνης και κάποιου άλλου ανοσορρυθμιστικού φαρμάκου.
Ωστόσο, θα πρέπει να τονιστεί ότι κάθε ασθενής με κροταφική αρτηρίτιδα αποτελεί ξεχωριστή περίπτωση από πλευράς θεραπευτικής, αφού η ίδια πάθηση δεν παρουσιάζει τις ίδιες εκδηλώσεις ούτε την ίδια ανταπόκριση στη θεραπευτική αγωγή σε όλους τους ασθενείς.