Το υψηλό επίπεδο ουρικού οξέος στον οργανισμό μπορεί να προκαλέσει μεγάλη δυσφορία και να οδηγήσει σε ουρική αρθρίτιδα και πόνο στις αρθρώσεις.
Η συσσώρευση του ουρικού οξέος συχνά οφείλεται σε μια διατροφή που είναι πλούσια σε πουρίνες. Ενώ η πουρίνη είναι σημαντικό συστατικό για το σώμα, η διαδικασία ανακύκλωσης των κυττάρων τη διασπάει. Αυτό παράγει μια χημική ουσία που είναι γνωστή ως ουρικό οξύ. Το ουρικό οξύ, κανονικά, διαλύεται στο αίμα και ταξιδεύει προς τα νεφρά για να αποβληθεί μέσω των ούρων. Ωστόσο, όταν το σώμα παράγει υπερβολικές ποσότητες ουρικού οξέος, προκαλείται υπερουριχαιμία.
Διάφοροι παράγοντες συμβάλλουν στην υπερβολική ανάπτυξη του ουρικού οξέος στο αίμα. Αυτοί μπορεί να κυμαίνονται από την παχυσαρκία και τα προβλήματα στα νεφρά μέχρι τη χρήση διουρητικών ή ανοσοκατασταλτικών ουσιών. Διάφορες τροφές, επίσης, μπορούν να συνεισφέρουν στον υπερβολικό σχηματισμό ουρικού οξέος στο αίμα. Εάν πάσχετε από ουρική αρθρίτιδα, το να γνωρίζετε τις τροφές που περιέχουν υψηλά επίπεδα πουρινών μπορεί να σας βοηθήσει να αποφύγετε την ουρική αρθρίτιδα.
Δείτε ποιες τροφές πρέπει να αποφεύγετε για να μην αυξηθεί επικίνδυνα το ουρικό οξύ στον οργανισμό σας:
Κρέας
Από όλες τις τροφές που είναι πλούσιες σε πουρίνες, το κρέας κατατάσσεται στην πρώτη θέση. Το κρέας από όργανα ζώων, όπως η καρδιά, το συκώτι, τα νεφρά και ο εγκέφαλος, περιέχουν μεγάλο ποσοστό πουρινών. Αν υποφέρετε από ουρική αρθρίτιδα, θα πρέπει να αποφύγετε εντελώς την κατανάλωση αυτών των κρεάτων καθώς και τα κόκκινα κρέατα, όπως, βοδινό και χοιρινό κρέας. Πουλερικά, όπως το κοτόπουλο και η γαλοπούλα μπορούν να καταναλώνονται με μέτρο.
Θαλασσινά
Θα πρέπει να αποφεύγετε εκείνα τα θαλασσινά προϊόντα που έχουν υπερβολικά υψηλά επίπεδα πουρίνης. Τέτοια είναι τα οστρακοειδή όπως τα καβούρια, οι αστακοί και οι γαρίδες, αλλά και ψάρια όπως οι σαρδέλες, ο τόνος, το σκουμπρί, η ρέγκα, ο σολομός και η γλώσσα.
Λαχανικά
Παρά το γεγονός ότι ορισμένα λαχανικά έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε πουρίνες, δεν είναι τόσο μεγάλο το πρόβλημα όσο τα κρέατα και τα θαλασσινά. Ωστόσο, η χρήση τους πρέπει να γίνεται με μέτρο. Τα λαχανικά με υψηλή περιεκτικότητα σε πουρίνες είναι τα μανιτάρια, τα φασόλια, τα μπιζέλια, οι φακές, το μπρόκολο, το κουνουπίδι, τα καρότα, η μελιτζάνα και το σπανάκι.
Μαγιά
Κάθε τρόφιμο που περιέχει μαγιά θα πρέπει να καταναλώνεται με μέτρο, καθώς περιέχει υπερβολικά υψηλά επίπεδα πουρίνης. Τα διάφορα αλκοολούχα ποτά, όπως κυρίως η μπύρα, αλλά και τα ψωμιά περιέχουν υπερβολικά μεγάλες ποσότητες των πουρινών. Οι ασθενείς με ουρική αρθρίτιδα πρέπει να αποφεύγουν εντελώς αυτές τις τροφές.
Φρούτα
Υπάρχουν επίσης ορισμένα φρούτα με υψηλή περιεκτικότητα σε πουρίνες. Αυτά περιλαμβάνουν τα αποξηραμένα φρούτα, όπως τα σύκα, καθώς και φρέσκα φρούτα, όπως οι μπανάνες, το αβοκάντο, τα μήλα, τα ακτινίδια, το φραγκοστάφυλο και ο ανανάς.
Οι ανώτατες τιμές συγκέντρωσης ουρικού οξέος στο αίμα είναι 7mg/dL και 6mg/dL σε άνδρες και γυναίκες, αντίστοιχα. Από εκεί και πάνω, το άτομο κρίνεται ότι πάσχει από υπερουρικαιμία. Πρόκειται για μία διάγνωση που επιβεβαιώνεται πιο συχνά στους άνδρες παρά στις γυναίκες και σε άτομα άνω των 65 ετών.
Η διάσπαση της πουρίνης στις τροφές που καταναλώνουμε έχει ως αποτέλεσμα την απελευθέρωση ουρικού οξέος. Η πουρίνη περιέχεται σε μεγάλες ποσότητες κυρίως στα κρέατα και σε προϊόντα κρέατος. Το ουρικό οξύ μεταφέρεται μέσω της ροής του αίματος στα νεφρά και αποβάλλεται μέσω των ούρων.
Αίτια αυξημένου ουρικού οξέος
Η συσσώρευση ουρικού οξέος στο αίμα συνδέεται με την αδυναμία αποβολής του μέσω των ούρων ή με την αυξημένη παραγωγή του από τον οργανισμό.
Μερικές κοινές αιτίες των υψηλών επιπέδων ουρικού οξέος περιλαμβάνουν ιατρικές παθήσεις, φαρμακευτικές αγωγές, γενετική προδιάθεση, καθώς και διατροφικούς παράγοντες:
-Φάρμακα και βιταμίνες: διουρητικά φάρμακα, νιασίνη, βιταμίνη Β3, ανοσοκατασταλτικά φάρμακα
-Ιατρικές παθήσεις: λέμφωμα μη-Hodgkin και λέμφωμα Hodgkin, υποθυρεοειδισμός, λευχαιμία, ψωρίαση, παχυσαρκία
-Διατροφή: υπερβολική κατανάλωση καφεΐνης, αλκοόλ, και τροφών που είναι πλούσιες σε πουρίνες
Συμπτώματα υψηλού ουρικού οξέος στο αίμα
Τα αυξημένα επίπεδα ουρικού οξέος μπορεί να περάσουν απαρατήρητα, επειδή κάποιοι άνθρωποι μπορεί να είναι ασυμπτωματικοί. Ωστόσο, μερικοί άνθρωποι με υψηλά επίπεδα ουρικού οξέος μπορεί να εμφανίσουν τα ακόλουθα συμπτώματα που οφείλονται στις επιδράσεις του υπερβολικού ουρικού οξέος στο σώμα τους:
Ουρική αρθρίτιδα: Οφείλεται σε μια ανοσολογική αντίδραση στη συσσώρευση των κρυστάλλων ουρικού οξέος στις αρθρώσεις. Η ουρική αρθρίτιδα χαρακτηρίζεται από οξύ πόνο στην άρθρωση που επιδεινώνεται ακόμα και με την ελάχιστη πίεση, από φλεγμονή (πρήξιμο και ευαισθησία), πυρετό και ξεφλούδισμα του δέρματος γύρω από την άρθρωση.
Πέτρες στα νεφρά: Οι πέτρες στα νεφρά μπορεί να περάσουν απαρατήρητες μέχρι να κολλήσουν στην ουρήθρα και να προκαλέσουν οξύ πόνο κατά την ούρηση, αίμα στα ούρα, ναυτία και έμετο. Περίπου το 10% των λίθων του νεφρού αποτελούνται από ουρικό οξύ.
Νεφρική ανεπάρκεια: Το πιο σοβαρό σύμπτωμα που σχετίζεται με τα υψηλά επίπεδα ουρικού οξέος στο αίμα είναι η νεφρική ανεπάρκεια, η οποία εκδηλώνεται με μειωμένη ούρηση, δύσπνοια, οίδημα στα άκρα, σύγχυση, υπνηλία, κόπωση και πόνο στο στήθος.
Άλλες ασθένειες: Παρά το γεγονός ότι πρόσφατες έρευνες έχουν δείξει ότι τα υψηλά επίπεδα ουρικού οξέος έχουν συνδεθεί με την υπέρταση και την καρδιακή νόσο, δεν έχει καθοριστεί αν η μείωση των επιπέδων του ουρικού οξέος αντιστρέφει την εξέλιξη αυτών των σοβαρών ασθενειών.