Η υπέρταση μπορεί να είναι πιο επικίνδυνη για τις γυναίκες απ’ όσο για τους άνδρες, διότι τους επιφέρει περισσότερες αγγειακές βλάβες, σύμφωνα με μία νέα μελέτη.
Το εύρημα αυτό υποδηλώνει σύμφωνα με το δήμοσίευμα στην εφημερίδα Τα Νεα, ότι οι γιατροί μπορεί να πρέπει να υποβάλλουν πιο νωρίς σε θεραπεία τις γυναίκες με υπέρταση, καθώς και να τους χορηγούν πιο επιθετική αγωγή απ’ ό,τι τους άντρες, εκτιμούν οι ερευνητές.
Η νέα μελέτη, που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Therapeutic Advances in Cardiovascular Disease», διεξήχθη σε 100 άνδρες και γυναίκες ηλικίας 53 ετών και άνω, που έπασχαν από αρρύθμιστη υπέρταση.
Οι εθελοντές υποβλήθηκαν σε μία σειρά εξειδικευμένων εξετάσεων, για να αξιολογηθούν οι βλάβες που τους είχε προκαλέσει η μη ρυθμιζόμενη αρτηριακή πίεση.
Όπως διαπίστωσαν οι ερευνητές, παρότι άνδρες και γυναίκες είχαν την ίδια ηλικία και έπασχαν από ίδιας βαρύτητας υπέρταση, οι γυναίκες είχαν κατά 30-40% περισσότερες αγγειακές βλάβες εξαιτίας της.
Επιπλέον, υπήρχαν σημαντικές διαφορές σε συγκεκριμένα αιμοδυναμικά και ορμονικά χαρακτηριστικά του καρδιαγγειακού συστήματος, τα οποία παίζουν ρόλο στη συχνότητα και στη σοβαρότητα της καρδιοπάθειας.
«Έως πρότινος ήταν διάχυτη η πεποίθηση ότι η υπέρταση είναι η ίδια στα δύο φύλα και έτσι η χορηγούμενη θεραπεία ήταν κοινή», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής δρ Κάρλος Φεράριο, καθηγητής στα Τμήματα Γενικής Χειρουργικής και Φυσιολογίας & Φαρμακολογίας του Ιατρικού Κέντρου Wake Forest της Βόρειας Καρολίνας.
«Η μελέτη μας, όμως, δείχνει ότι το φύλο θα πρέπει να λαμβάνεται υπ’ όψιν κατά την επιλογή της φαρμακευτικής θεραπείας, διότι οι παράγοντες που ευθύνονται για την αύξηση της αρτηριακής πιέσεως είναι διαφορετικοί στα δύο φύλα.
»Θα πρέπει, συνεπώς, να διεξαγάγουμε πολλές μελέτες, για να βρούμε ποια φάρμακα και σε ποιες δόσεις είναι πιο ωφέλιμα για τις υπερτασικές γυναίκες».
Ο δρ Φεράριο πρόσθεσε πως παρότι τις τελευταίες δεκαετίες έχει μειωθεί σημαντικά η θνησιμότητα από καρδιαγγειακά νοσήματα στους άντρες, αυτό δεν έχει συμβεί στις γυναίκες – και η διαφορετική βιολογική «συμπεριφορά» της υπέρτασης στα δύο φύλα θα μπορούσε να εξηγεί εν μέρει αυτό το πρόβλημα.