Πρόσφατα δημοσιεύτηκε μια πειραματική μελέτη η οποία αναφέρεται στα αποτελέσματα χρήσης των μεσεγχυματικών βλαστοκυττάρων του μυελού των οστών σε ηλικιωμένα πειραματόζωα με γλαύκωμα. Η μελέτη προέρχεται από το Πανεπιστήμιο της Σαγκάης και δημοσιεύτηκε στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού Interventions in Aging.
Οι επιστήμονες κατέληξαν ότι 10 εβδομάδες μετά την πειραματική πρόκληση γλαυκώματος και την χορήγηση των βλαστοκυττάρων τα νευρικά κύτταρα του οφθαλμού διατηρήθηκαν σε ποσοστό 70% σε σχέση με πειραματόζωα στα οποία δεν έγινε χορήγηση βλαστοκυττάρων. Το ποσοστό των νευρικών κυττάρων που διασώζονται είναι υψηλότερο όσο περισσότερα μεσεγχυματικά βλαστοκύτταρα χορηγούνται. Οι επιστήμονες αναφέρουν ότι όσο περισσότερα μεσεγχυματικά βλαστοκύτταρα χορηγούνται τόσο μεγαλύτερες ποσότητες νευροπροστατευτικών, αυξητικών παραγόντων παράγονται και τόσο περισσότερα νευρικά κύτταρα διασώζονται. Τα βλαστοκύτταρα χορηγούνται ενδοοφθαλμικά, μέσα στο υαλοειδές σώμα.
Το γλαύκωμα αποτελεί συνήθη αιτία έκπτωσης της όρασης έως και τύφλωσης στον ενήλικα πληθυσμό. Δημιουργείται με την πάροδο της ηλικίας λόγω εκφυλιστικών βλαβών στο σύστημα της αποχέτευσης των υγρών του οφθαλμού, με αποτέλεσμα την επιβράδυνση της απομάκρυνσής τους, ενώ η παραγωγή τους διατηρείται σταθερή. Η χρόνια αυξημένη ενδοφθάλμια πίεση προκαλεί καταστροφή του οπτικού νεύρου και όλων των νευρικών στοιχείων του οφθαλμού και επειδή ο νευρικός ιστός δεν αναπλάσεται η βλάβη είναι μόνιμη.
Τα τελευταία χρόνια δοκιμάζονται πειραματικά τα εμβρυϊκά βλαστοκύτταρα τα οποία εμφυτεύονται στον αμφιβληστροειδή και στο οπτικό νεύρο με σκοπό την αναγέννηση του οπτικού νεύρου, των οπτικών κυττάρων και των συνδέσεων μεταξύ τους. Η μέθοδος βρίσκεται υπό αξιολόγηση, τα εμβρυϊκά βλαστοκύτταρα σήμερα δε θεωρούνται ασφαλή και θα χρειαστούν αρκετά χρόνια ώσπου η χρήση τους να θεωρηθεί ασφαλής.
Εκτός από τα εμβρυϊκά βλαστοκύτταρα στο σώμα μας υπάρχουν και τα βλαστοκύτταρα του ενήλικα τα οποία λαμβάνονται από τον μυελό των οστών και το λιπώδη ιστό. Από αυτές τις πηγές απομονώνονται μεσεγχυματικού τύπου βλαστοκύτταρα τα οποία χρησιμοποιούνται σε πολλές περιπτώσεις με ασφάλεια και επιτυχία τα τελευταία χρόνια. Τα κύτταρα αυτά αν και φαίνεται ότι δεν έχουν την ικανότητα να μετατρέπονται σε νευρικά κύτταρα εν τούτοις λόγω των αυξητικών και νευροτροφικών παραγόντων που εκκρίνουν εμποδίζουν τον κυτταρικό θάνατο σε πολλές περιπτώσεις και ασκούν νευροπροστασία. Μια τελευταία χρήση αυτών των κυττάρων αφορά στην ενδοραχιαία χορήγηση τους σε ασθενείς με πλάγια αμυοτροφική σκλήρυνση, μια ασθένεια η οποία χαρακτηρίζεται από πρόωρο θάνατο των κυττάρων του νωτιαίου μυελού που δημιουργούν τα κινητικά νεύρα.
Τα μεσεγχυματικά βλαστοκύτταρα επίσης χρησιμοποιούνται με επιτυχία στη θεραπεία κακώσεων του κερατοειδούς με σημαντική βοήθεια προς τον ασθενή.
Σχολιάζοντας την είδηση, η καθηγήτρια Ιστολογίας Εμβρυολογίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Κοκκώνα Κουζή-Κολιάκου, ανέφερε ότι «η χρήση των μεσεγχυματικών βλαστοκυττάρων στην προστασία του ματιού από το γλαύκωμα και τη διατήρηση της όρασης φαίνεται ότι είναι εφικτή και αποτελεσματική σε πειραματικό στάδιο. Τα μεσεγχυματικά βλαστοκύτταρα είναι ασφαλή, η λήψη τους είναι εύκολη και η ποσότητά τους στο σώμα μας είναι μεγάλη αν λάβουμε υπόψη την έκταση του λιπώδους ιστού. Τα βλαστοκύτταρα αυτά μπορούν να διατηρηθούν σε συνθήκες κρυοσυντήρησης (υγρού αζώτου) για πολλά χρόνια και να αποψύχονται σταδιακά. Επειδή χορηγούνται ενδοοφθαλμικά η ποσότητα που χρειάζεται είναι μικρή και η θεραπεία μπορεί να επαναλαμβάνεται, αποψύχοντας σταδιακά τα ήδη συντηρημένα βλαστοκύτταρα».