Σήμερα, ο όρος κατάθλιψη μοιάζει να αναδύεται περισσότερο από ποτέ μέσα από τον καθημερινό μας λόγο. Η οικονομική κρίση αυξάνει τα πραγματικά κρούσματα αλλά ταυτόχρονα φυσικοποιεί και την έννοια της θλίψης, η οποία μοιάζει πανταχού παρούσα.
Ομως άλλο θλίψη και άλλο κατάθλιψη.
Η θλίψη είναι ένα συναίσθημα που απορρέει από μία απώλεια πραγματική (χάνουμε ένα αγαπημένο μας αντικείμενο, ένα κοντινό μας πρόσωπο έφυγε από τη ζωή) ή συμβολική (χωρίζουμε από μία σημαντική σχέση). Κλάμα, μελαγχολική διάθεση, απομόνωση, για λίγες ημέρες. Τι πιο φυσιολογικό, όταν αυτό που αγαπάς, το χάνεις;
Στην κατάθλιψη ο πόνος μιας απώλειας παραμένει και χειροτερεύει, η σκέψη του ατόμου γίνεται τόσο αρνητική που διαβρώνει την πίστη στον εαυτό του, τη δυνατότητά του να ζει την καθημερινότητά του όπως πριν. Η έλλειψη ελπίδας οδηγεί σε ευχές θανάτου ή σε πραγματικές απόπειρες αυτοκτονίας.
Η κατάθλιψη είναι μία σοβαρή συναισθηματική διαταραχή, η οποία μέχρι το 2020 θα αποτελεί τη δεύτερη νόσο παγκοσμίως σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας.
Κυρίαρχα συμπτώματά της είναι έντονη και παρατεταμένη καταθλιπτική διάθεση, αίσθημα αναξιότητας και ενοχών, αδυναμία απόλαυσης της καθημερινότητας, διαταραχές στον ύπνο και την όρεξη, απώλεια σεξουαλικού ενδιαφέροντος, κοινωνική απόσυρση, τάσεις για κλάμα, παραμέληση του εαυτού, παθητικότητα ακόμη και αυτοκτονικός ιδεασμός.
Ποια είναι η προτεινόμενη θεραπεία για την κατάθλιψη;
Αν ένα άτομο παρουσιάζει συμπτώματα κατάθλιψης θα πρέπει να απευθυνθεί άμεσα σε πιστοποιημένο ψυχολόγο ή ψυχίατρο. Η κατάθλιψη τείνει να χειροτερεύει με τον χρόνο αν δεν υπάρξει η κατάλληλη θεραπευτική παρέμβαση.
Η γνωσιακή – συμπεριφορική θεραπεία, μία σύγχρονη και ιδιαίτερα αποτελεσματική μέθοδος, στοχεύει στη διακοπή του φαύλου κύκλου της κατάθλιψης μέσω της άμεσης δραστηριοποίησης του ασθενούς, στην τροποποίηση του «αρνητικού φίλτρου» με το οποίο εκείνος επεξεργάζεται την εμπειρία του προκειμένου να μπορέσει να αξιολογήσει την πραγματικότητα πιο λογικά.
Η αλλαγή της στάσης του απέναντι στον εαυτό του, τον κόσμο και το μέλλον του με την ενσωμάτωση πιο λογικών και καθαρών τρόπων σκέψης είναι σημαντικός στόχος.
Συχνά, και πάντα υπό την αυστηρή παρακολούθηση του ψυχιάτρου, η φαρμακευτική αγωγή με αντικαταθλιπτικά ενδυναμώνει το θεραπευτικό σχήμα και δίνει άμεση ανακούφιση στον ασθενή ο οποίος μπορεί έπειτα να ανταποκριθεί καλύτερα και στις ανάγκες μιας ψυχοθεραπείας αλλά και της καθημερινότητάς του.
Η Μυρσίνη Κωστοπούλου, Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπεύτρια (PhD),