Δυστυχώς η κατάθλιψη είναι μια ψυχολογική διαταραχή που δεν επηρεάζει μόνους τους ενήλικες αλλά πολλές φορές βρίσκει αντίκτυπο και στα παιδιά. Η πλειοψηφία των γονιών όμως δεν παρατηρεί τις συναισθηματικές μεταπτώσεις των παιδιών τους καθώς τις αποδίδουν σε φυσιολογικές αλλαγές λόγω της σωματικής και ψυχικής τους ανάπτυξης.
Από τους πρώτους κιόλας μήνες της ζωής του, ένα παιδί παρουσιάζει συμπτώματα άγχους καθώς δεν μπορεί να το κατανοήσει (είναι δυσάρεστο συναίσθημα για εκείνο), εκφράζοντας το γενικά και απροσδιόριστα. Αυτό το άγχος μπορεί να του προκαλέσει ορισμένα προβλήματα στις σχέσεις του με τους άλλους, όπως απόσυρση ή αποφυγή της προσπάθειας για δημιουργία σχέσεων, συναίσθημα ανικανότητας, υποτίμηση των δυνατοτήτων του και του εαυτού του, απογοήτευση, υπερβολικοί φόβοι, καθώς και μη συμμετοχή σε ομαδικές δραστηριότητες. Αν αυτά τα συμπτώματα επιμείνουν τότε το παιδί υποφέρει από την ιατρική “ασθένεια¨ που ονομάζεται κατάθλιψη.
Τα συμπτώματα της παιδικής κατάθλιψης εμφανίζονται από τις πιέσεις μπορεί να προέρχονται τόσο από το εξωτερικό περιβάλλον, όπως είναι η οικογένεια, οι φίλοι, όσο κι από το ίδιο το παιδί. Η πίεση που δέχεται το παιδί από τον εαυτό του μπορεί να είναι και το πιο σημαντικό. Ο ερχομός ενός μωρού στην οικογένεια, οι εντάσεις ή οι διαφωνίες μεταξύ γονιών, η αλλαγή σχολείου, η οποιαδήποτε μορφή κακοποίησης ή σκληρής τιμωρίας είναι ορισμένοι από τους παράγοντες που κάνουν το παιδί να νιώθει ανασφαλής.
Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να παρουσιάσει ορισμένα βασικά συμπτώματα της “ασθένειας” όπως είναι, η μελαγχολία, η απότομη αλλαγή διάθεσης, το υπερβολικό κλάμα χωρίς πάντα να υπάρχει προφανής ή σοβαρή αιτία, προβλήματα ύπνου, παράπονα για πόνους στην κοιλιά-γαστρεντερικές διαταραχές, υπερκινητικότητα-συνεχής κούραση, νευρικά τικ όπως παίξιμο των ματιών, η νυχτερινή ενούρηση, το τραύλισμα, καθώς και πονοκέφαλοι.
Επειδή όμως η κατάθλιψη όσο σοβαρή μπορεί να είναι σαν ασθένεια, είναι και θεραπεύσιμη, καλό είναι να παρατηρήσουμε το παιδί και να απευθυνθούμε σε κάποιον ειδικό για πολύτιμες συμβουλές.