Υδροκήλη ονομάζεται η παρουσία υγρού γύρω από τον όρχι. Η εμφάνιση υδροκήλης είναι πολύ συχνή στα νεογνά, και μάλιστα στον πρώτο χρόνο ζωής. Μπορεί, όμως, να εμφανιστεί και στα μεγαλύτερα αγόρια, καθώς και στους άντρες.
Συνήθως, η μόνη ένδειξη της υδροκήλης είναι μία ανώδυνη διόγκωση του ενός ή και των δύο όρχεων. Στους ενήλικες, αν πάρει μεγάλες διαστάσεις, δημιουργεί ένα αίσθημα δυσφορίας από το μεγάλο βάρος του όρχι.
Αίτια
Συνήθως δεν ανευρίσκεται κάποιος συγκεκριμένος αιτιολογικός παράγοντας οπότε πρόκειται για ιδιοπαθή υδροκήλη. Μπορεί όμως να παρατηρηθεί συλλογή υγρού δευτεροπαθώς σαν αντιδραστική εκδήλωση σε κάθε πάθηση του όρχεως ή της επιδιδυμίδας, φλεγμονή ή σε κάποιο κτύπημα ή ερεθισμό. Η δευτεροπαθής υδροκήλη μπορεί να υποκρύπτει καρκίνο του όρχεως. Η υδροκήλη όταν επικοινωνεί με την κοιλιακή (περιτοναϊκή) κοιλότητα καλείται επικοινωνούσα υδροκήλη, η οποία είναι συχνότερη στα παιδιά.
Διάγνωση
Κατά την ψηλάφηση του οσχέου ανευρίσκεται μία ανώδυνη σκληρία συνήθως ανώδυνη, που κλυδάζει χωρίς συνήθως σημεία φλεγμονής. Γενικά μοιάζει σαν ένα στρογγυλό σαφές “μπαλάκι” μέσα στο όσχεο , εκεί που στην θεση του υπήρχε ο όρχις. Μία από τις κλασσικές μεθόδους διάγνωσης της υδροκήλης είναι η διαφανοσκόπηση, κατά την οποία τοποθετείται μία φωτεινή πηγή στη μία πλευρά του οσχέου και γίνεται έλεγχος της διαφάνειας αυτού από την άλλη πλευρά. Σαφής όμως διάγνωση μπορεί να τεθεί με τη βοήθεια του υπερηχογραφήματος.
Αντιμετώπιση
Για τα βρέφη συστήνεται απλή παρακολούθηση, γιατί συνήθως η υδροκήλη εξαφανίζεται μέσα στον πρώτο χρόνο ζωής. Επίσης, και στους ενήλικες υπάρχει πιθανότητα να εξαφανιστεί μέσα στο πρώτο εξάμηνο. Η υδροκήλη απαιτεί θεραπεία, μόνο αν είναι αρκετά μεγάλη και προκαλεί δυσφορία, και γίνεται χειρουργικά. Η ανάρρωση είναι γρήγορη, και ο ασθενής εξέρχεται την επόμενη μέρα από το νοσοκομείο. Θα πρέπει, όμως, το όσχεο να διατηρηθεί ψηλά προς τους όρχεις για μια περίοδο περίπου 2 εβδομάδων. Αυτό επιτυγχάνεται με τη χρήση ειδικού τύπου εσωρούχου, που ονομάζεται σπασουάρ και φέρει μικρή θήκη, όπου τοποθετούνται οι όρχεις. Εναλλακτικά, μπορεί να γίνει αναρρόφηση του υγρού με βελόνα –μία παρέμβαση που γίνεται στο ιατρείο–, σε άτομα υψηλού διεγχειρητικού κινδύνου (π.χ. ασθενείς με σοβαρά καρδιοαναπνευστικά προβλήματα ή σε αντιπηκτική αγωγή που απαγορεύεται να διακοπεί). Τα ποσοστά επανεμφάνισης της υδροκήλης είναι μεγάλα