Η αστυνομία έκανε κατά μέσο όρο 669 παραπομπές παιδικής προστασίας σε κοινωνικές υπηρεσίες, κάθε μέρα πέρυσι λόγω περιστατικών ενδοοικογενειακής κακοποίησης σε όλη την Αγγλία και την Ουαλία, αποκάλυψε μια νέα ανάλυση.
Το NSPCC διαπίστωσε ότι τα δεδομένα από την Επιθεώρηση της Αστυνομικής και Πυροσβεστικής και Διάσωσης (HMICFRS) της Αυτής Μεγαλειότητας δείχνουν ότι υπήρξαν 244.197 παραπομπές το 2020/21, αύξηση 8% από το προηγούμενο έτος.
Τα ευρήματα έρχονται, καθώς ο Dominic Raab, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και καγκελάριος, έχει παροτρυνθεί από φιλανθρωπικές οργανώσεις να διασφαλίσει ότι όλα τα παιδιά θύματα ενδοοικογενειακής κακοποίησης έχουν πρόσβαση σε εξειδικευμένες, θεραπευτικές υπηρεσίες στην κοινότητα για να υποστηρίξουν την ανάρρωσή τους.
Η διαβούλευση για το νομοσχέδιο για τα θύματα, το οποίο στοχεύει στη βελτίωση της αντίδρασης της κυβέρνησης στα θύματα εγκληματικών πράξεων, πρόκειται να ολοκληρωθεί στις 3 Φεβρουαρίου.
Η αστυνομία έχει προειδοποιήσει ότι κατά τη διάρκεια της πανδημίας, πολλά παιδιά παγιδεύτηκαν σε σπίτια που βιώνουν κακοποίηση, και σε μεγάλο βαθμό αποκόπηκαν από τα ζωτικά δίκτυα υποστήριξης κατά τη διάρκεια των lockdown.
Αρκετές συγκλονιστικές περιπτώσεις αναφέρθηκαν όπου νήπια και μικρά παιδιά σκοτώθηκαν παρά την ενημέρωση των κοινωνικών υπηρεσιών ότι κινδύνευαν.
Λεπτομέρειες αποκαλύφθηκαν τον Δεκέμβριο για τη δολοφονία του εξάχρονου Arthur Labinjo-Hughes από το Solihull των West Midlands, ο οποίος δηλητηριάστηκε, λιμοκτονούσε και ξυλοκοπήθηκε κατά τη διάρκεια μιας εκστρατείας κακοποίησης από τη θετή μητέρα και τον πατέρα του.
Οι κοινωνικοί λειτουργοί, που ειδοποιήθηκαν για μώλωπες στο αγόρι, δεν βρήκαν «καμία ανησυχία προστασίας», παρά το γεγονός ότι τον επισκέφτηκαν δύο μήνες πριν τον δολοφονήσουν.
Τον ίδιο μήνα, μια δημόσια κατακραυγή ακολούθησε την περίπτωση της Star Hobson, μιας 16 μηνών που δολοφονήθηκε από τον σύντροφο της μητέρας της μετά από μήνες « παραμέλησης, σκληρότητας και τραυματισμού», και παρά τις πέντε παραπομπές από ενδιαφερόμενα μέλη της οικογένειας στις κοινωνικές υπηρεσίες.
Η περασμένη εβδομάδα σηματοδότησε την έναρξη της επίσημης αναγνώρισης των παιδιών ως θυμάτων ενδοοικογενειακής κακοποίησης στο πλαίσιο του Νόμου για την Οικογενειακή Κακοποίηση.
Το NSPCC ελπίζει ότι αυτό θα καταστήσει πιο πιθανό να ληφθούν υπόψη οι ανάγκες τους από επαγγελματίες στην πρώτη γραμμή, όπως οι κοινωνικοί λειτουργοί και η αστυνομία.
Η αλλαγή του νόμου ήρθε μετά από εκστρατεία φιλανθρωπικών οργανώσεων για να αντικατοπτρίσει τον αντίκτυπο που μπορεί να έχει στα παιδιά η εμπειρία της ενδοοικογενειακής κακοποίησης.
Το NSPCC είπε ότι ” η κακοποίηση μπορεί να αποδεκατίσει την αυτοπεποίθηση και την αίσθηση ασφάλειας ενός παιδιού και μπορεί να έχει καταστροφικό αντίκτυπο στη συναισθηματική του ευημερία και την ψυχική του υγεία”.
Οι τοπικές αρχές έχουν επί του παρόντος ακολουθούν ένα καταστατικό βάση του οποίου έχουν καθήκον να παρέχουν υπηρεσίες υποστήριξης που βασίζονται σε καταλύματα, όπως καταφύγια, όταν οι οικογένειες και τα παιδιά τους πρέπει να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους για να αποφύγουν την ενδοοικογενειακή κακοποίηση.
Αλλά δεν έχουν την ίδια απαίτηση να παρέχουν εξειδικευμένες, θεραπευτικές υπηρεσίες στην κοινότητα για θύματα που παραμένουν στο σπίτι, μετά από ενδοοικογενειακή κακοποίηση.
Η παροχή υποστήριξης είναι ήδη αποσπασματική σε ολόκληρη τη χώρα και χωρίς νομική υποχρέωση θα μπορούσε να μειωθεί περαιτέρω στο μέλλον, καθώς τα συμβούλια με περιορισμένα μετρητά θα εκτρέπουν περισσότερους πόρους σε υπηρεσίες που βασίζονται σε καταλύματα, παρά το γεγονός ότι η πλειονότητα των θυμάτων χρησιμοποιεί υπηρεσίες που βασίζονται στην κοινότητα.
Η Anna Edmundson, επικεφαλής της πολιτικής και των δημοσίων υποθέσεων του NSPCC, δήλωσε:
«Η ενδοοικογενειακή κακοποίηση μπορεί να εκτροχιάσει την παιδική ηλικία και είναι απαράδεκτο η υποστήριξη για ανάκαμψη να παραμένει αποσπασματική σε όλη τη χώρα και τα διαθέσιμα συμβούλια κινδυνεύουν να εξαλειφθούν από συμβούλια που έχουν περιοριστεί σε μετρητά.
Προτρέπουμε τον Dominic Raab να χρησιμοποιήσει τον «νόμο των θυμάτων» για να το αντιμετωπίσει και να διασφαλίσει ότι τα νεαρά θύματα ενδοοικογενειακής κακοποίησης έχουν εύκολη πρόσβαση σε επαγγελματικές υπηρεσίες εντός της κοινότητάς τους, ώστε να μπορούν να ξαναχτίσουν τη ζωή τους όπου κι αν ζουν».