Η ορμή για να έρθουν οι έφηβοι και οι νέοι ενήλικες στο επίκεντρο της παγκόσμιας υγείας και της διεθνούς ανάπτυξης είναι απτή.
Οι έφηβοι θεωρούνται όλο και περισσότερο ως μια κρίσιμη ομάδα για την επιτυχία της πρόσφατα εγκριθείσας Ατζέντας για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη
Εντός του πλαισίου της Ατζέντας για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη, η Παγκόσμια Στρατηγική για την Υγεία των Γυναικών, των Παιδιών και των Εφήβων του 2030, επέκτεινε την ατζέντα “Κάθε γυναίκα, κάθε παιδί στην εφηβεία”.
Η στρατηγική εκφράζει την ανάγκη για συστήματα υγείας που ανταποκρίνονται στους εφήβους καθώς και κοινωνικούς καθοριστικούς παράγοντες, μια εστίαση που επεκτείνεται σε νομικά και πολιτικά περιβάλλοντα.
Οι χώρες που επιδιώκουν να υιοθετήσουν αυτήν την πιο ολιστική προσέγγιση για την υγεία των εφήβων και τα ανθρώπινα δικαιώματα πρέπει να επεκτείνουν τις προσπάθειές τους για:
-τη δημόσια υγεία πέρα από την παραδοσιακή αλλά ουσιαστική εστίαση στον HIV, και ,
-τη σεξουαλική και αναπαραγωγική υγεία,
-για την αντιμετώπιση άλλων μολυσματικών ασθενειών,
-τραυματισμών,
-υποσιτισμού,
-βίας,
-αυτοτραυματισμού,
-ψυχική υγεία και,
-την πρόληψη των κινδύνων για μη μεταδοτικές ασθένειες.
Η καλή υγεία των εφήβων παράγει ένα «τριπλό μέρισμα» από τη βέλτιστη ανάπτυξη και το εκπληρωμένο δυναμικό της νεολαίας, τις πιο υγιείς τροχιές στη διάρκεια της ζωής και το πιο υγιές δυνατό ξεκίνημα της ζωής για την επόμενη γενιά.
Επιπλέον, με τη μεγαλύτερη γενιά νέων ηλικίας 10 έως 24 ετών στην ανθρώπινη ιστορία, τα οφέλη δεν θα είναι ποτέ μεγαλύτερα.
Ωστόσο, υπάρχουν όρια στην τρέχουσα ικανότητά μας να ανταποκρινόμαστε.
Τα συστήματα παροχής υπηρεσιών παραμένουν ελάχιστα ανεπτυγμένα.
Ομοίως, τα συστήματα συλλογής δεδομένων για τις ανάγκες υγείας είναι αδύναμα και ανεπαρκώς συντονισμένα, έτσι ώστε λίγες χώρες έχουν την ικανότητα να θέτουν ισορροπημένες προτεραιότητες ή να παρακολουθούν την πρόοδο.
Επιπλέον, ο συντονισμός των δράσεων υγείας τόσο εντός όσο και εκτός του τομέα των υπηρεσιών υγείας είναι αδύναμος.
Αναμφισβήτητα, οι μεγαλύτεροι περιορισμοί βρίσκονται στα στοιχεία για δράση.
Αυτό το συμπλήρωμα στο Journal of Adolescent Health αντιμετωπίζει αυτή την πρόκληση.
Το πρώτο άρθρο σε αυτό το συμπλήρωμα, “Υγεία και ευημερία των εφήβων: Ιστορικό και μεθοδολογία για την ανασκόπηση των πιθανών παρεμβάσεων», πλαισιώνει την υγεία των εφήβων στην πορεία της ζωής και στον κύκλο μεταξύ των γενεών.
Πολλές ψυχικές διαταραχές και διαταραχές χρήσης ουσιών στην ενήλικη ζωή εμφανίζονται κατά τη διάρκεια αυτών των ετών.
Επίσης, οι διαδικασίες κινδύνου για τις μη μεταδοτικές ασθένειες της μετέπειτα ζωής, συμπεριλαμβανομένων:
-των καρδιαγγειακών παθήσεων,
-του καρκίνου και,
-των μυοσκελετικών και μεταβολικών προβλημάτων, εμφανίζονται συνήθως κατά την εφηβεία.
Πολλοί κίνδυνοι για την υγεία της μητέρας και του παιδιού ξεκινούν επίσης κατά τη διάρκεια των ετών εφήβων και νεαρών ενηλίκων πριν από την πρώτη εγκυμοσύνη.
Επειδή επηρεάζουν την ανάπτυξη του εμβρύου πριν από την έναρξη της προγεννητικής φροντίδας, το επιχείρημα για προληπτική δράση κατά την εφηβική και νεαρή ενήλικη ηλικία είναι επιτακτικό.
Το δεύτερο άρθρο, “Βελτίωση της σεξουαλικής και αναπαραγωγικής υγείας των εφήβων: Μια συστηματική ανασκόπηση των πιθανών παρεμβάσεων», επιβεβαιώνει την αξία της ολοκληρωμένης σεξουαλικής εκπαίδευσης και της παροχής αντισυλληπτικών σε ένα περιβάλλον φιλικής φροντίδας για τους νέους.
Επειδή είχαμε περισσότερη αξιολόγηση των δράσεων για τη σεξουαλική και αναπαραγωγική υγεία από άλλους τομείς, τα κενά γνώσης είναι διπλά εντυπωσιακά.
Περιλαμβάνουν την έλλειψη μελετών σχετικά με τον ακρωτηριασμό των γυναικείων γεννητικών οργάνων, τον παιδικό γάμο και τη σεξουαλική και οικεία βία.
Οι πολλά υποσχόμενες προσεγγίσεις όπως η χρήση κοινωνικών και ψηφιακών μέσων για την προώθηση μεγαλύτερης γνώσης για τη σεξουαλική υγεία και η χρήση αντισυλληπτικών δεν έχουν αξιολογηθεί, ίσως εν μέρει επειδή η τεχνολογία άλλαξε πολύ γρήγορα.
Το τρίτο άρθρο σε αυτό το συμπλήρωμα, “Παρεμβάσεις για τη βελτίωση της διατροφής των εφήβων: Μια συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση», μας θυμίζει την εφηβεία ως περίοδο ανάπτυξης σε όλα τα συστήματα του σώματος, ανάπτυξη που πολύ συχνά διακυβεύεται από τον υποσιτισμό, ιδιαίτερα για τα κορίτσια που μένουν έγκυες.
Η σημασία της διατροφής των εφήβων είναι ακόμη μεγαλύτερη, δεδομένης της δυνατότητας για τουλάχιστον μερικό μετριασμό των επιπτώσεων της πρώιμης καθυστέρησης της ζωής.
Τα επιταχυνόμενα ποσοστά παχυσαρκίας περιπλέκουν περαιτέρω τους διατροφικούς κινδύνους που προκύπτουν στην εφηβεία, έτσι ώστε σε πολλά μέρη, η παχυσαρκία συνυπάρχει με την επισιτιστική ανασφάλεια και τον υποσιτισμό.
Οι περισσότερες μελέτες για τη διατροφή των εφήβων έχουν επικεντρωθεί σε έγκυες κοπέλες.
Ακόμα κι έτσι, τα στοιχεία για τις επιπτώσεις στα βρεφικά αποτελέσματα εξακολουθούν να είναι φτωχά.
Υπάρχει μεγαλύτερη σαφήνεια σχετικά με τις απαντήσεις στις ανεπάρκειες μικροθρεπτικών συστατικών και ειδικότερα στην αναιμία λόγω έλλειψης σιδήρου.
Ωστόσο, παρά τα ευρήματα ότι η παράδοση στο σχολείο ωφελεί τα αποθέματα σιδήρου και τα επίπεδα αιμοσφαιρίνης, η σιδηροπενική αναιμία των εφήβων επιμένει πεισματικά σε πολλές χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος.
Στη συνέχεια, το συμπλήρωμα στρέφεται στο θέμα των εμβολιασμών στη «Συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση των παρεμβάσεων για τη βελτίωση της πρόσβασης και της κάλυψης των ανοσοποιήσεων εφήβων»
Η απουσία μελετών αξιολόγησης δεν είναι πουθενά πιο εντυπωσιακή από τον εμβολιασμό.
Είναι ένα από τα πιο αποτελεσματικά εργαλεία στη δημόσια υγεία, αλλά η κύρια εστίαση έχει δοθεί στα μικρότερα παιδιά.
Οι ευκαιρίες για εμβολιασμό κατά την εφηβεία είναι μεγάλες τόσο για την ολοκλήρωση των προγραμμάτων της παιδικής ηλικίας όσο και για μια σειρά από πρωτογενείς εμβολιασμούς.
Ο σχολικός εμβολιασμός στο πλαίσιο των εθνικών πλαισίων χρηματοδότησης φαίνεται πιθανό να είναι αποτελεσματικός, αλλά η ανάγκη για περαιτέρω αξιολόγηση της ποιότητας είναι σαφής.
Η εφηβεία είναι η εποχή των πρώτων επεισοδίων των περισσότερων ψυχικών διαταραχών και διαταραχών χρήσης ουσιών στην ενήλικη ζωή, το θέμα του πέμπτου και του έκτου άρθρου σε αυτό το συμπλήρωμα, ¨”Παρεμβάσεις για την Ψυχική Υγεία των Εφήβων: Επισκόπηση Συστηματικών Ανασκοπήσεων» και «Παρεμβάσεις για την Κατάχρηση Ουσιών Εφήβων: Μια επισκόπηση των συστηματικών ανασκοπήσεων”.
Οι περισσότερες μελέτες παρέμβασης προέρχονται από χώρες υψηλού εισοδήματος, παρόλο που οι έφηβοι σε χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος επηρεάζονται εξίσου από ψυχικές διαταραχές.
Οι μελέτες των σχολικών παρεμβάσεων δείχνουν πολλά υποσχόμενες, αλλά υπάρχει ανάγκη να επεκταθεί η δράση πέρα από την κυρίαρχη εστίαση στα μοντέλα γνωσιακής συμπεριφορικής θεραπείας.
Οι διαταραχές χρήσης ουσιών αυξάνονται σε πολλά μέρη του κόσμου με συνδέσμους με τη βία, τον ακούσιο τραυματισμό, τα HIV/ΣΜΝ και την ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη.
Η κυρίαρχη εστίαση της πολιτικής ήταν η νομοθεσία για τον περιορισμό της πρόσβασης και τη φορολογία για την αύξηση των τιμών.
Ωστόσο, όπως υποδηλώνει το άρθρο σχετικά με τις παρεμβάσεις στη χρήση ουσιών, μπορούν να γίνουν πολύ περισσότερα, με τις σχολικές, οικογενειακές και ψηφιακές πλατφόρμες να δίνουν ιδιαίτερη υπόσχεση.
Οι συντονισμένες παρεμβάσεις πολλαπλών συστατικών φαίνεται πιθανό να είναι η πιο αποτελεσματική στρατηγική, αλλά εξακολουθούν να υπάρχουν λίγες, ποιοτικές αξιολογήσεις.
Οι τραυματισμοί και η βία επηρεάζουν τους εφήβους περισσότερο από άλλες ηλικιακές ομάδες.
Οι έφηβοι είναι από τους πιο ευάλωτους χρήστες του δρόμου και επωφελούνται δυσανάλογα από μέτρα ελέγχου τραυματισμών, όπως:
-η επιβολή ορίων ταχύτητας,
-η θέσπιση νομοθεσίας σχετικά με την οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ και τα κράνη,
-βελτιώσεις στον σχεδιασμό του δρόμου και των μηχανοκίνητων οχημάτων, καθώς και,
-αποτελεσματική φροντίδα τραυμάτων.
Αυτές οι στρατηγικές έχουν αξιολογηθεί εκτενέστερα σε χώρες υψηλού εισοδήματος, αλλά είναι επίσης πιθανό να είναι αποτελεσματικές και αλλού.
Το έβδομο άρθρο σε αυτό το συμπλήρωμα, «Παρεμβάσεις για την πρόληψη ακούσιων τραυματισμών μεταξύ των εφήβων: Μια συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση», μας υπενθυμίζει ότι οι προσπάθειες που στοχεύουν στους εφήβους είναι επίσης πολύτιμες με τα πιο ξεκάθαρα στοιχεία γύρω από τη βαθμιαία αδειοδότηση.
Η μέθοδος που υιοθετήθηκε σε καθεμία από τις συνοδευτικές αναθεωρήσεις ήταν μια εκτεταμένη μετα-επισκόπηση, με ενημερώσεις παλαιότερων αξιολογήσεων και ανάληψη ορισμένων πρωτογενών αξιολογήσεων σε τομείς όπου δεν υπήρχε καμία.
Οι συγγραφείς μπόρεσαν επομένως να καλύψουν μια τεράστια περιοχή και να καλύπτουν τα κύρια κενά αποδεικτικών στοιχείων.
Κάποια συμπεράσματα κάνουν την ανάγνωση νηφάλια.
Η κακή ποιότητα των αξιολογήσεων και η ανεπαρκής χρήση τυχαιοποιημένων ελεγχόμενων σχεδίων είναι σαφής.
Σε τομείς όπως οι ψυχικές διαταραχές και η σεξουαλική και η ενδοοικογενειακή βία, δεν έχουμε ακόμη αποτελεσματικές και επεκτάσιμες στρατηγικές.
Υπάρχουν μερικές παρεμβάσεις όπου η κοστολόγηση είναι διαθέσιμη σε διάφορες ρυθμίσεις, έτσι ώστε οι περισσότερες διαθέσιμες αναλύσεις κόστους-αποτελεσματικότητας να είναι περιορισμένες και μη πειστικές.
Η διαθέσιμη βάση δεδομένων μας προέρχεται σε μεγάλο βαθμό από χώρες υψηλού εισοδήματος με λίγες αναφορές σκοπιμότητας σε χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος.
Η επιτυχία των παρεμβάσεων στα κορίτσια σε αντίθεση με τα αγόρια είναι συχνά ασαφής, όπως και η επεκτασιμότητα μεταξύ κοινωνικοοικονομικών, κοινωνικά περιθωριοποιημένων και εθνοτικών ομάδων.
Το τελευταίο άρθρο αυτού του συμπληρώματος, «Παρεμβάσεις στην υγεία των εφήβων: Συμπεράσματα, κενά αποδεικτικών στοιχείων και ερευνητικές προτεραιότητες», αντιμετωπίζει αυτούς τους περιορισμούς και συνιστά βήματα για τον μετριασμό τους στο μέλλον.
Υπάρχουν επίσης ευρήματα πολλά υποσχόμενα.
Τα σχολεία αποτελούν μια ολοένα και πιο σημαντική πλατφόρμα δράσης.
Οι πιο αποτελεσματικές σχολικές δράσεις είναι πιθανό να είναι πολυσύνθετες και συντονισμένες σε διαφορετικές πτυχές της σχολικής ζωής και δραστηριότητας.
Με την αυξανόμενη παραμονή των εφήβων στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση σε τόσες πολλές χώρες, το έργο της ανάπτυξης και της κλιμάκωσης των δράσεων για την υγεία εντός των σχολείων θα πρέπει να καταστεί προτεραιότητα.
Σε πολλά πλαίσια, η παρέμβαση με βάση την κοινότητα είναι μια αποτελεσματική εναλλακτική λύση και είναι πιθανό να παραμείνει σημαντική σε μέρη όπου τα ποσοστά φοίτησης στο γυμνάσιο είναι χαμηλά.
Η αξία της φιλικής προς τους νέους φροντίδας είναι επίσης σαφέστερη, ιδιαίτερα όσον αφορά τις υπηρεσίες σεξουαλικής και αναπαραγωγικής υγείας.
Επιπλέον, υπάρχουν νέες πλατφόρμες με μεγάλες δυνατότητες, όχι περισσότερες από τα κοινωνικά και ψηφιακά μέσα.
Με την εξάπλωση της ευρυζωνικότητας σε πολλές χώρες, υπάρχει μια άνευ προηγουμένου ευκαιρία για καινοτομία και αξιολόγηση για να επεκτείνουμε τις γνώσεις μας σχετικά με τις παρεμβάσεις στα ψηφιακά μέσα που προέρχονται αυτήν τη στιγμή από μερικές χώρες υψηλού εισοδήματος.
Ωστόσο, απαιτούνται πολλά περισσότερα για μια επαρκή βάση αποδεικτικών στοιχείων για την παγκόσμια υγεία των εφήβων.
Σε χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος, η έλλειψη μελετών αξιολόγησης και τεχνικής ικανότητας περιόρισε την πρόοδο.
Η απουσία διεθνούς υπηρεσίας ή δικτύου με ευθύνη για τη συλλογή και τη συγκέντρωση των αποδεικτικών στοιχείων είναι ένας επιπλέον παράγοντας.
Η Παγκόσμια Στρατηγική για την Υγεία των Γυναικών, των Παιδιών και των Εφήβων προσφέρει μια απαράμιλλη ευκαιρία για επέκταση της γνώσης για δράση:
-μέσω της αξιολόγησης,
-της παρακολούθησης και,
-της έρευνας εφαρμογής.
Περαιτέρω επιδείξεις αποτελεσματικής δράσης θα είναι ουσιαστικές για τη διασφάλιση μιας βιώσιμης επένδυσης από κυβερνητικές και μη κυβερνητικές πηγές στην υγεία των εφήβων στο μέλλον.
Σύνδεσμος για το άρθρο: https://www.jahonline.org/article/S1054-139X(16)30240-3/fulltext