Συνήθως τα νήπια αγαπούν την τηλεόραση βλέποντας τις αγαπημένες τους παιδικές εκπομπές ή απλά περνούν πολύ χρόνο εκτεθειμένα μπροστά στην οθόνη της.
Μια Καναδική έρευνα προσπάθησε να προσδιορίσει τα αποτελέσματα αυτής της συνήθειας, κατέληξε πως όσα νήπια βλέπουν πολλές ώρες τηλεόραση είναι πιθανότερο μετέπειτα να εξελιχθούν σε εφήβους που παραλείπουν να φάνε πρωινό, προτιμούν τα ανθυγιεινά fast food και δεν τα πάνε καλά στο σχολείο και στις κοινωνικές επαφές.
Η μελέτη ονομάζεται «Quebec Longitudinal Study of Child Development».
Οι ερευνητές της Σχολής Ψυχοεπιμόρφωσης του Πανεπιστημίου του Μόντρεαλ, με επικεφαλής την καθηγήτρια Λίντα Παγκανι, μελέτησαν αρχεία γεννήσεων για σχεδόν 2.000 αγόρια και κορίτσια που είχαν γεννηθεί μεταξύ 1997-1998.
Τα παιδιά, πάνω στα οποία στηρίχθηκαν οι μελέτες, τέθηκαν υπό ιατρική παρακολούθηση από την ηλικία των πέντε μηνών και όταν ήταν πια δύο ετών, οι γονείς ανέφεραν τις συνήθειες τους αναφορικά με την παρακολούθηση τηλεοπτικών προγραμμάτων.
Στην ηλικία των 13 ετών πια, οι ίδιοι οι έφηβοι παραχώρησαν λεπτομερείς πληροφορίες για τις διατροφικές επιλογές και τη γενικότερη συμπεριφορά τους στο σχολείο και στον κοινωνικό περίγυρο.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που αναλύθηκαν, κάθε επιπλέον ώρα επιπλέον παρακολούθησης τηλεόρασης αποτελούσε προπομπό κακών διατροφικών συνηθειών.
Οι έφηβοι που είχαν αναφέρει ότι κατανάλωναν πολύ συχνά:
-τηγανητές πατάτες,
-προμαγειρεμένα γεύματα,
-αναψυκτικά,
-φρουτοποτά με ζάχαρη,
-ενεργειακά ποτά,
-γλυκά και γλυκά/αλμυρά σνακ, συνήθιζαν να βλέπουν πολλές ώρες τηλεόραση από δύο ετών.
Διαπιστώθηκε επίσης πως η πρώιμη έκθεση στα τηλεοπτικά προγράμματα είχαν ως αποτέλεσμα να καταναλώνονται λιγότερα πρωινά γεύματα πριν από το σχολείο (κατά 10%)
Για κάθε επιπλέον ώρα τηλεθέασης, ο δείκτης μάζας σώματος αυξανόταν κατά 10% , με αποτέλεσμα αυτό:
-να επηρεάζει την ψυχολογία τους,
-τις επιδόσεις στο σχολικό περιβάλλον αλλά και,
-τις φιλοδοξίες που είχαν να τα πάνε καλύτερα.
«Κατά την προσχολική ηλικία, οι γονείς χρησιμοποιούν την τηλεόραση ως ανταμοιβή και μέσο απόσπασης της προσοχής των παιδιών.
Αντί τα νήπια σ’ αυτή την ηλικία να μαθαίνουν τον αυτοέλεγχο δέχονται ερεθίσματα που δεν μπορούν να επεξεργαστούν, ενώ εδραιώνεται η καθιστική συμπεριφορά που δεν απαιτεί σωματικό κόπο», εξηγούν οι ερευνητές.
Αυτό για το οποίο ανησυχούν οι ειδικοί είναι το γεγονός πως αυτές οι βλαβερές συμπεριφορές επηρεάζουν το άτομο και στη μετέπειτα ενήλικη ζωή του, με αρνητικές επιπτώσεις στην σωματική και ψυχική του υγεία.
Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο Preventive Medicine.