Η διεθνής Έρευνα Πρώιμου Χιούμορ, που διεξήχθη από ερευνητές στο Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ στο Ηνωμένο Βασίλειο, περιελάμβανε 671 παιδιά, ηλικίας 0 έως 47 μηνών, σε μια προσπάθεια να προσδιορίσει πώς αναπτύσσεται το χιούμορ καθώς μεγαλώνουν τα παιδιά.
Η έρευνα εντόπισε 21 διαφορετικούς τύπους χιούμορ στα παιδιά, με τον 1 μήνα να είναι η νεαρότερη ηλικία, στην οποία παρατηρήθηκε ότι τα παιδιά μπορούν να εκτιμήσουν το χιούμορ.
-Περίπου το 50% έφτασε σε αυτό το σημείο σε περίπου 2 μήνες.
–Αντίθετα, περίπου το 50% των παιδιών άρχισαν να κάνουν τα δικά τους αστεία από την ηλικία των 11 μηνών – και συχνά, περίπου κάθε τρεις ώρες στις φάσεις που αλληλεπιδρούσαν με άλλους, π.χ. τους γονείς τους.
Τα μωρά κάτω των 12 μηνών ανταποκρίνονταν περισσότερο στο σωματικό, οπτικό και ακουστικό χιούμορ μέσω των παιχνιδιών, όπως:
-το κρυφτό,
-το γαργαλητό,
-οι αστείες γκριμάτσες,
-οι «χαζές» κραυγές ή,
-η λάθος χρήση κοινών αντικειμένων, όπως το να βάζει κάποιος ένα φλιτζάνι στο κεφάλι του.
Σε ηλικία περίπου 1 έτους, τα παιδιά άρχισαν να εκτιμούν περισσότερο αστεία όπως:
-τα πειράγματα,
-τα θέματα ταμπού (π.χ. «χιούμορ της τουαλέτας») και,
-οι φάρσες σε άλλους,
-τα αστεία που προκύπτουν μέσα από παιχνίδια «ρόλων» (π.χ. παιχνίδια όπου οι συμμετέχοντες παριστάνουν τα ζώα).
Τα αστεία εξελίσσονται καθώς τα μωρά γίνονται νήπια.
Για παράδειγμα, οι 2χρονοι συμμετέχοντες απολάμβαναν αυτό που οι ερευνητές ανέφεραν ως «ανόητο χιούμορ» — το οποίο μπορεί να έχει τη μορφή παράλογων δηλώσεων, όπως ότι «τα σκυλιά κάνουν νιάου- νιάου».
Τα παιδιά αυτής της ηλικίας έδειξαν, επίσης, την έναρξη της ικανότητάς τους για κακία, βρίσκοντας αστείες τις προσβολές και τους τραυματισμούς σε βάρος άλλων (π.χ. κάποιος πέφτει κάτω και γελάμε).
Τα τρίχρονα παιδιά έδειξαν μια κατανόηση για πιο περίπλοκα αστεία, όπως:
-τα λογοπαίγνια,
-τα πιο σύνθετα σωματικά αστεία (π.χ. ταχυδακτυλουργικά και άλλα κόλπα) και,
-τα αστεία που περιλαμβάνουν «ακατάλληλες» λέξεις.
“Η κοινωνικοποίηση είναι ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη μιας έντονης αίσθησης του χιούμορ, η οποία μπορεί επίσης να ενθαρρύνει τη φαντασία τους και άλλες γνωστικές δεξιότητες“, σημείωσαν οι ερευνητές.
Η συγγραφέας της μελέτης και αναπληρώτρια καθηγήτρια στην παιδαγωγική σχολή του Μπρίστολ, Δρ. Έλενα Χόικα, ανέφερε ότι: «Τα αποτελέσματά μας αναδεικνύουν ότι το χιούμορ είναι μια σύνθετη, αναπτυσσόμενη διαδικασία στα πρώτα τέσσερα χρόνια της ζωής του ανθρώπου».
«Είναι σημαντικό να αναπτύξουμε εργαλεία για να καθορίσουμε πώς αναπτύσσεται αρχικά το χιούμορ, ώστε να κατανοήσουμε περαιτέρω όχι μόνο την εμφάνιση του ίδιου του χιούμορ, αλλά και το πώς το χιούμορ μπορεί να βοηθήσει τα μικρά παιδιά να λειτουργήσουν γνωστικά, κοινωνικά και από την άποψη της ψυχικής υγείας», κατέληξε η κ. Χόικα.