Σε μια περίοδο όπου όλα τα δεδομένα αλλάζουν στην καθημερινότητα των παιδιών μας, χωρίς προσωπική επιλογή η ψυχική ένταση διογκώνεται και οι αντοχές περιορίζονται.
Σε όλο αυτό ακόμη και ο τρόπος που τα παιδιά προσλαμβάνουν μια πληροφορία ή επικοινωνούν στο μάθημά τους είναι κάτι εντελώς νέο.
Οι προκλήσεις της εικονικής μάθησης είναι αρκετές για να κάνουν ακόμη και τα πιο ήρεμα παιδιά αλλά και τους γονείς να δυσκολευτούν και να αντιδράσουν σε αυτήν την συνθήκη.
Πρακτικές συμβουλές για να βοηθήσουν οι γονείς τα παιδιά τους:
-Βρείτε την ήρεμη ζώνη σας.
-Προσπαθήστε να κάνετε ό, τι μπορείτε για να μείνετε ήρεμοι όταν υπάρχει μία κρίση.
-Είναι φυσικό για τους γονείς να αναστατωθούν και αυτοί όταν το παιδί τους είναι αναστατωμένο.
–Εάν όμως δεν καταφέρουν οι μεγάλοι να παραμείνουν ψύχραιμοι για το παιδί, μπορεί να επιδεινωθεί και η κατάσταση.
-Το να μείνετε ήρεμοι δε σημαίνει ότι παραμένετε σε μια ψευδή αντιμετώπιση των γεγονότων, μόνο θετικά προσανατολισμένα και ακυρώνοντας τη δυσκολία.
–Αναγνωρίστε και επικυρώστε τα συναισθήματα του παιδιού σας με μια ήρεμη φωνή, λέγοντας:
“Ξέρω πόσο ενοχλητικό είναι αυτό. Θα το καταφέρουμε.”
“Φαίνεται ότι αισθάνεσαι απογοητευμένος, ή, θυμωμένος – λυπημένος. Ας δούμε τι μπορώ να κάνω για να σε βοηθήσω.”
Είναι σημαντικό να μην ξεχνούν οι γονείς πως για αυτήν την κατάσταση δεν ευθύνεται το παιδί, ούτε την επέλεξε, ούτε έχει εκπαιδευτεί γι’ αυτήν.
Οπότε η αναγνώριση αυτής της προσπάθειας είναι απαραίτητη ώστε να μην απογοητεύεται κανείς.
Μέσα σε αυτήν την συνθήκη της δυσκολίας, οι γονείς με την συμπεριφορά τους δεν έχουν παρά να διαμορφώσουν καλές δεξιότητες αντιμετώπισης όταν απογοητεύονται, ώστε και τα παιδιά να μάθουν.
Αντιμετωπίστε το πρόβλημα
Αφού επικυρώσετε ήρεμα τα συναισθήματά τους, αντιμετωπίστε ό, τι προκάλεσε την αντίδραση.
Μιλήστε για το πρόβλημα και αντιμετωπίστε το μαζί.
Η κουβέντα για τις δυσκολίες είτε πρακτικές, είτε συναισθηματικές, πάντα βοηθάει.
Δημιουργείστε ένα πλαίσιο ειλικρινούς μοιράσματος σαν οικογένεια, όπου είναι αποδεκτό να μοιραστούν τα παιδιά οποιοδήποτε πρόβλημα και αντιμετωπίστε ένα-ένα τα θέματα με διάφορες στρατηγικές ή εργαλεία.
Είναι σημαντικό οι γονείς να μπορούν να αφουγκραστούν τις δυνατότητες του παιδιού και τί τον βοηθάει στη μάθηση ή την συγκέντρωση ή στο άγχος, ώστε με βάση τα παραπάνω να χτίσουν μία σειρά βοήθειας.
Προγραμματιστείτε προληπτικά.
Σκεφτείτε τρόπους για να αποτρέψετε μελλοντικά ατυχήματα στην τηλεκπαίδευση όπως την συμμετοχή του παιδιού σας στη διαδικασία.
Ο προγραμματισμός μπορεί να βοηθήσει τα παιδιά να αισθάνονται πιο ήρεμα και πως έχουν τα πράγματα υπό έλεγχο.
Εξετάστε αυτές τις στρατηγικές πρόληψης:
-Δημιουργήστε ένα καθημερινό πρόγραμμα με πληροφορίες σύνδεσης για κάθε τάξη.
-Ορίστε ξυπνητήρια για ώρες έναρξης, διαλείμματα ή άλλες σημαντικές ώρες.
-Διατηρήστε μία λίστα με το όνομα και τα στοιχεία επικοινωνίας κάθε εκπαιδευτικού.
-Η πρόληψη μπορεί να βοηθήσει να αποφύγετε μερικές από τις ενοχλήσεις που πιέζουν και δημιουργούν άγχος στο οικογενειακό σύστημα.
-Κατανοήστε ότι οι web-κάμερες μπορούν να προκαλέσουν άγχος.
-Το παιδί σας αποφεύγει τις εικονικές συναντήσεις ή αντιδράει με διάφορους τρόπους όταν είναι ώρα για το μάθημα;
Μερικά παιδιά ανησυχούν όταν βλέπουν τον εαυτό τους σε μια βιντεοκλήση.
Αυτό μπορεί να επηρεάσει τη μάθηση καθώς και την ψυχική τους υγεία.
-Πρώτα, προσπαθήστε να μάθετε τι τους κάνει να ανησυχούν.
–Είναι το δωμάτιό τους στο παρασκήνιο; Ρυθμίστε την κλήση σε άλλο δωμάτιο.
–Ανησυχούν για την εμφάνισή τους; Βοηθήστε τους να ξυπνήσουν νωρίτερα, ώστε να έχουν αρκετό χρόνο να ντυθούν και να ετοιμαστούν.
Σε ορισμένες περιπτώσεις οι γονείς μπορούν να επικοινωνήσουν με τους δασκάλους για θέματα του παιδιού τους ώστε να υπάρξει μια σφαιρική αντιμετώπιση στο εκάστοτε θέμα που προκύπτει και να στηρίξει η μία πλευρά την άλλη.
Συγχρόνως, βέβαια, είναι απαραίτητο και κυρίαρχης σημασίας να γίνει πρώτα επικοινωνία και μοίρασμα με το παιδί ώστε να έχει τη δυνατότητα να καθρεφτίσει τις ανησυχίες του μέσα από την κουβέντα με εσάς.
Αποφύγετε την τοξική θετικότητα
Η διαχείριση του άγχους δεν σημαίνει ότι θα έχετε μία ψεύτικη και τοξική θετικότητα, δηλαδή να προσποιήστε ότι όλα είναι υπέροχα ακόμα κι αν δεν είναι.
Εάν επιμείνετε στη λεγόμενη τοξική θετικότητα δεν θα σας επιτρέπει να εκφράσετε την απογοήτευση, τον θυμό ή τη λύπη σας.
Δε θέλουμε να διδάξουμε στα παιδιά μας ότι δεν έχουμε προβληματισμούς ή συναισθήματα.
Πρέπει να αναγνωρίσουμε και να επισημάνουμε τα συναισθήματά μας και να τα εκφράσουμε με υγιείς τρόπους.
Με άλλα λόγια, δεν χρειάζεται να προσποιούμαστε ότι η πανδημία είναι μία συνθήκη εύκολη για εμάς και όταν είμαστε αυθεντικοί στο πραγματικό μας συναίσθημα αυτό είναι ανακουφιστικό.
Το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να μην εστιάζετε στα λάθη και να εξερευνήσετε μαζί με το παιδί σας τις δυσκολίες σας και τους νέους τρόπους αντιμετώπισης που μαθαίνετε.
Μην ξεχνάτε, όμως, πως όπως κάθε δεξιότητα, πρέπει να εξασκηθείτε και ό,τι δημιουργείτε θα γίνει ευκολότερο με την πάροδο του χρόνου.
Το πιο σημαντικό, τελικά, είναι πως σε όλες τις παραπάνω δεξιότητες που θα εστιάσετε και θα κάνετε δικές σας, θα μπορείτε και πολύ μετά την ολοκλήρωση της πανδημίας να τις χρησιμοποιήσετε και σε άλλους τομείς της ζωής σας.
Της Λουκία Αποστολίδη, Ψυχολόγος, Επιστ. Συνεργάτης του Τμήματος Πρόληψης Παιδικής & Εφηβικής Παχυσαρκίας, Παιδιατρικό Κέντρο Αθηνών