Η εκλαμψία είναι μια σοβαρή υπερτασική διαταραχή της κύησης, που χαρακτηρίζεται από σπασμούς και κώμα και η οποία εμφανίζεται ανάμεσα στην 20η εβδομάδα της κύησης και στο τέλος της πρώτης εβδομάδας της λοχείας.
Η εκλαμψία αποτελεί την πιο σοβαρή επιπλοκή της επαγόμενης από την κύηση υπέρτασης. Παρατηρείται στο 0,5- 4% όλων των τοκετών. Περίπου το 25% των σπασμών εμφανίζονται εντός των πρώτων 72 ωρών από τον τοκετό. Η περιγεννητική θνησιμότητα είναι περίπου 20%.
Πως εκδηλώνεται
Η εκλαμψία εκδηλώνεται με αιφνίδια εμφάνιση τονικών και κλονικών σπασμών και με απώλεια της συνείδησης. Η εμφάνιση των σπασμών γίνεται σε τρεις φάσεις. Η πρώτη φάση χαρακτηρίζεται από συσπάσεις των μυών του προσώπου, τρόμο των βλεφάρων και μυδρίαση. Η δεύτερη φάση, που ακολουθεί, χαρακτηρίζεται από γενικευμένη τονική σύσπαση των μυών και κυάνωση. Στην συνέχεια, ακολουθεί η τρίτη φάση, των κλονικών σπασμών, που χαρακτηρίζεται από παρατεταμένη εισπνοή και ελαφρά εκπνοή. Τέλος, την λύση των σπασμών ακολουθεί η βραδεία επαναφορά της συνείδησης ή η παραμονή της εγκύου σε κώμα.
Αντιμετώπιση
Ο άμεσος και αποτελεσματικός έλεγχος των σπασμών είναι ζωτικής σημασίας. Στην προσπάθεια να ανασταλεί η επακόλουθη επιληπτική δραστηριότητα, χορηγείται bolus ενδοφλεβίως και σε στάγδην έγχυση θειϊκό μαγνήσιο. Τοποθετείται καθετήρας στην κύστη και παρακολουθείται η αποβολή ούρων ανά ώρα. Η ολιγουρία αποτελεί κακό προγνωστικό σημείο, που μπορεί να σημαίνει νεφρική ανεπάρκεια ή τοξικότητα από το μαγνήσιο
Η διεκπεραίωση του τοκετού είναι αναγκαία, τόσο στην περίπτωση της εκλαμψίας, όσο και σε περιπτώσεις εγκύων με σοβαρή υπέρταση. Η διενέργεια του τοκετού μπορεί να γίνει είτε με πρόκληση τοκετού είτε με καισαρική τομή, αμέσως μόλις καταστεί δυνατή η ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης.
Η εφαρμογή επισκληρίδιας αναισθησίας είναι ιδιαίτερα σημαντική, καθώς ανακουφίζει από τις ωδίνες του τοκετού και παράλληλα προκαλεί ελάττωση της αρτηριακής πίεσης. Επίσης, ελαττώνει την πιθανότητα εμφάνισης εκ νέου σπασμών, λόγω της αναλγησίας που προκαλείται.