Η εξωσωματική γονιμοποίηση προσφέρει στο σύγχρονο ζευγάρι που αντιμετωπίζει προβλήματα γονιμότητας την αιχμή της ιατρικής γνώσης, προκειμένου να αυξήσει τις πιθανότητες επίτευξης μίας εγκυμοσύνης. Δυστυχώς όμως είναι συχνό το φαινόμενο ενώ μία εγκυμοσύνη ξεκινά, για κάποιο λόγο να σταματά σε κάποιο σημείο η συνέχισή της, το έμβρυο δηλαδή μπορεί να παλινδρομήσει ή να αποβληθεί για διάφορους λόγους πριν την 24 εβδομάδα της κύησης. Όταν αυτό συμβεί για τρεις φορές τουλάχιστον τότε η κατάσταση ονομάζεται «καθ’ έξιν αποβολές».
Παρά τον έλεγχο που γίνεται σε αυτές τις περιπτώσεις στην πλειοψηφία των περιπτώσεων δεν καθίσταται δυνατό να προσδιοριστεί το αίτιο των αποβολών. Εντούτοις επτά στις δέκα γυναίκες με ιστορικό καθ’ έξιν αποβολών θα μείνουν έγκυες και η εγκυμοσύνη τους θα τελεσφορήσει.
Ποιες είναι οι αιτίες που διερευνώνται σε αυτές τις περιπτώσεις;
1. Η ηλικία της γυναίκας και το γυναικολογικό ιστορικό της. Όσο μεγαλύτερη είναι η ηλικία της γυναίκας τόσο αυξάνει η πιθανότητα αποβολής. Αν μία γυναίκα είχε τουλάχιστον μία αποβολή στο παρελθόν έχει στατιστικά μεγαλύτερες πιθανότητες να αποβάλει στο μέλλον σε σύγκριση με μία γυναίκα αντίστοιχης ηλικίας που δεν έχει ιστορικό αποβολής.
2. Γενετικοί παράγοντες των γονέων. Η μητέρα ή ο πατέρας μπορεί να είναι φορείς μίας γενετικής ανωμαλίας, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε αποβολή και να μην το γνωρίζουν.
3. Χρωμοσωμιακή ανωμαλία του εμβρύου. Αποτελεί το πιο συχνό αίτιο αποβολών του πρώτου τριμήνου. Μεγάλο ποσοστό των εμβρύων που παλινδρομούν πάσχουν από κάποια χρωμοσωμιακή ανωμαλία. Ο γυναικολόγος σε συνεννόηση με το ζευγάρι μπορεί να ζητήσει να εξετασθούν τα κύτταρα του εμβρύου για τυχόν ύπαρξη χρωμοσωμιακών ανωμαλιών.
4. Ύπαρξη υποκείμενου αυτοάνοσου νοσήματος, που παραμένει άγνωστο συνήθως μέχρι την στιγμή της διερεύνησης. Συνήθως πρόκειται για κάποιο είδος θρομβοφιλίας, που παρεμβαίνει στον μηχανισμό της πηκτικότητας. Χορήγηση ασπιρίνης και ηπαρίνης χαμηλού μοριακού βάρους φαίνεται να αντιμετωπίζουν σε ικανό βαθμό το εν λόγω πρόβλημα.
5. Ανατομικές ανωμαλίες της μήτρας π.χ. διάφραγμα, συμφύσεις, ινομυώματα κτλ μπορούν να προκαλέσουν αποβολές αλλά ένα σημαντικό μέρος τους μπορεί να αντιμετωπιστεί χειρουργικά και όταν αυτό συμβεί, η γυναίκα μπορεί να επιχειρήσει με ασφάλεια μια νέα εγκυμοσύνη.
6. Φλεγμονές όπως π.χ. κολπίτιδα από ειδικούς μικροβιολογικούς παράγοντες ή υδροσάλπιγγα φαίνεται να ευθύνονται για ένα ποσοστό των αποβολών. Η χορήγηση της ενδεικνυόμενης φαρμακευτικής αγωγής όπου υπάρχει μόλυνση φαίνεται να αντιμετωπίζει το πρόβλημα.
Dr ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΠ. ΠΗΧΟΣ, MD PhD FRCOG MFFP
Χειρουργός – Γυναικολόγος – Μαιευτήρ
Διαπιστευμένος Ακόλουθος του Βασιλικού Κολλεγίου Μαιευτήρων-Γυναικολόγων Μεγ. Βρετανίας
www.futurefamily.gr