Περίπου μία στις δέκα γυναίκες παγκοσμίως πάσχει από ενδομητρίωση.
Η πάθηση χαρακτηρίζεται από χρόνιο πυελικό πόνο, ο οποίος δεν είναι μόνο εξαιρετικά επώδυνος αλλά μπορεί επίσης να οδηγήσει σε υπογονιμότητα.
Προκαλείται από ιστό που μοιάζει με την επένδυση της μήτρας (γνωστό ως ενδομήτριο) που αναπτύσσεται έξω από τη μήτρα.
Επί του παρόντος δεν υπάρχει θεραπεία για την ενδομητρίωση.
Και παρόλο που υπάρχουν διαθέσιμες θεραπείες για τη διαχείριση των συμπτωμάτων και του πόνου, αυτές έχουν συχνά περιορισμένη αποτελεσματικότητα – με ορισμένες δοκιμές να δείχνουν μεταξύ 11% και 19% των γυναικών, δεν έχουν μείωση του πόνου τους.
Οι περισσότερες σύγχρονες θεραπείες πόνου για την ενδομητρίωση έχουν επικεντρωθεί στη στόχευση αυτού που είναι γνωστό ως « παθητικός πόνος ».
Αυτός είναι πόνος που σχετίζεται με πιθανή ή πραγματική βλάβη των ιστών.
Γενικά, ο πόνος στον πόνο ανταποκρίνεται καλά στα τυπικά παυσίπονα, επομένως οι περισσότερες θεραπείες ενδομητρίωσης περιέχουν ιβουπροφαίνη ή παρακεταμόλη .
Νευροπαθητικός πόνος
Αλλά δεδομένου ότι μόνο μερικές γυναίκες με ενδομητρίωση ανταποκρίνονται σε αυτούς τους τύπους θεραπειών πόνου, οι ερευνητές τώρα αρχίζουν να ερευνούν έναν διαφορετικό τύπο θεραπείας που βασίζεται σε αυτό που ονομάζεται νευροπαθητικός πόνος.
Αυτός είναι πόνος που συμβαίνει λόγω βλάβης στα ίδια τα νεύρα – και συχνά δεν ανταποκρίνεται σε παυσίπονα όπως η ιβουπροφαίνη.
Οι καταστάσεις νευροπαθητικού πόνου μπορεί να προκαλέσουν μεγάλη ψυχολογική δυσφορία και έντονο πόνο .
Στόχος μας ήταν να μάθουμε αν ο νευροπαθητικός πόνος θα μπορούσε να εξηγήσει γιατί ορισμένες γυναίκες δεν ανταποκρίνονταν στις παραδοσιακές θεραπείες για τον πόνο της ενδομητρίωσης.
Και διαπιστώσαμε ότι το 40% των ατόμων με την πάθηση μπορούν να ταξινομηθούν ως που βιώνουν αυτού του είδους τον πόνο.
Πόνος νεύρων
Μέχρι πρόσφατα, καμία έρευνα δεν είχε εξετάσει εάν τα άτομα με ενδομητρίωση έχουν πράγματι νευροπαθητικό πόνο.
Αλλά υπάρχουν μερικές θεωρίες γιατί οι πάσχοντες μπορεί να βιώσουν αυτού του είδους τον πόνο.
-Πρώτον, τα κομμάτια του ιστού που αρχίζουν να αναπτύσσονται έξω από τη μήτρα – που ονομάζονται “ενδομητριωτικές βλάβες” – έχουν νέα νεύρα μέσα τους.
Αυτά τα νέα νεύρα θα μπορούσαν να είναι πιο ευαίσθητα ή να συνθλίβονται από άλλους ιστούς, τα οποία και τα δύο μπορεί να προκαλέσουν νευροπαθητικό πόνο.
-Δεύτερον, ο μόνος οριστικός τρόπος για τη διάγνωση της ενδομητρίωσης είναι μέσω της λαπαροσκόπησης (όπου μια μικρή κάμερα εισάγεται στη λεκάνη μέσω μιας μικρής τομής στον αφαλό).
Έρευνα
Πραγματοποιήσαμε μια διαδικτυακή έρευνα σε 1.417 άτομα που ανέφεραν ότι είχαν ενδομητρίωση που είχε διαγνωστεί με λαπαροσκοπική χειρουργική επέμβαση.
Χρησιμοποιήσαμε ένα εργαλείο προσυμπτωματικού ελέγχου για τον νευροπαθητικό πόνο που ονομάζεται painDETECT, το οποίο αποτελείται από εννέα ερωτήσεις που αφορούν τα χαρακτηριστικά του πόνου – όπως αν ο πόνος «καίει» ή «σαν ηλεκτροσόκ».
Ρωτήθηκε επίσης, πώς ο πόνος ποικίλλει με την πάροδο του χρόνου και εάν ακτινοβολεί σε άλλες περιοχές του σώματος.
Ανάλογα με τις απαντήσεις που έδωσε το κάθε άτομο, καταφέραμε να κατηγοριοποιήσουμε τους ανθρώπους σε παθολογικό πόνο ή νευροπαθητικό πόνο – ή σε συνδυασμό και των δύο.
–Βρήκαμε ότι το 40% των ερωτηθέντων είχε νευροπαθητικό πόνο.
–Ένα επιπλέον 35% είχε ένα μείγμα νευροπαθητικού και παθητικού πόνου.
–Βρήκαμε επίσης ότι όσοι έχουν νευροπαθητικό πόνο βιώνουν μεγαλύτερο πόνο γενικά (τόσο κατά τη διάρκεια της περιόδου τους, κατά τη διάρκεια του εμμηνορροϊκού κύκλου τους ή κατά τη διάρκεια του σεξ), μεγαλύτερο άγχος και κατάθλιψη και μεγαλύτερη κόπωση και γνωστική δυσλειτουργία (όπως δυσκολία στη σκέψη και στην ανάμνηση πραγμάτων).
–Βρήκαμε επίσης ότι όσο μεγαλύτερος ήταν ο αριθμός των ενδομητρίωσης ή άλλων επεμβάσεων στην κοιλιά που είχε κάνει ένα άτομο, τόσο πιο πιθανό ήταν να έχει νευροπαθητικό πόνο.
Η χειρουργική επέμβαση δεν χρησιμοποιείται μόνο για τη διάγνωση της ενδομητρίωσης, αλλά και για την αποκοπή ή κάψιμο των ενδομητριωτικών βλαβών με την ελπίδα της ανακούφισης των συμπτωμάτων.
Ανυπομονησία
Τα ευρήματά μας σχετικά με τον επιπολασμό του νευροπαθητικού πόνου υπογραμμίζουν τη σημασία της διερεύνησης του τρόπου αντιμετώπισης και διαχείρισής του σε σχέση με την ενδομητρίωση.
Αλλά αυτό που δεν μπορούμε να πούμε από τη μελέτη μας είναι τι προκαλεί αυτόν τον νευροπαθητικό πόνο – και αν η επαναλαμβανόμενη χειρουργική επέμβαση για τους ασθενείς είναι χρήσιμη ή επιβλαβής.
Στο μέλλον, θα είναι σημαντικό να πραγματοποιηθούν μελέτες για την καλύτερη διάγνωση του νευροπαθητικού πόνου και την εξέταση του τρόπου με τον οποίο βιώνεται από άτομο σε άτομο, κάτι που μπορεί να τον βοηθήσει να προσδιορίσει τους υποκείμενους μηχανισμούς του πόνου στην ενδομητρίωση.
Τελικά, όσο καλύτερα κατανοούμε αυτούς τους μηχανισμούς, τόσο καλύτερα θα είμαστε σε θέση να αναπτύξουμε φάρμακα για τη θεραπεία του πόνου της ενδομητρίωσης.
Μπορεί επίσης να αξίζει να διερευνηθεί εάν οι θεραπείες για άλλες καταστάσεις νευροπαθητικού πόνου – όπως η μεθερπητική νευραλγία, μια επιπλοκή του έρπητα ζωστήρα που προκαλεί πόνο στο κάψιμο – λειτουργούν εξίσου καλά και για άτομα με ενδομητρίωση.
Αυτές οι μελέτες θα πρέπει επίσης να διερευνήσουν πώς να εντοπίσουν εκείνους που είναι πιο πιθανό να ωφεληθούν από αυτές τις θεραπείες, χρησιμοποιώντας πιθανώς εργαλεία προσυμπτωματικού ελέγχου, όπως ερωτηματολόγια.
Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό καθώς μεταβαίνουμε από την προσέγγιση ενός μεγέθους που εφαρμόζεται ευρέως επί του παρόντος σε ένα εξατομικευμένο σχέδιο θεραπείας που επιλέγεται με βάση τα συμπτώματα πόνου του ασθενούς.
Σύνδεσμος για το άρθρο: https://theconversation.com/endometriosis-targeting-a-different-type-of-pain-may-be-key-in-improving-treatment-new-research-172195