Οι γυναίκες με ιστορικό ημικρανίας έχουν αυξημένο κίνδυνο να παρουσιάσουν σοβαρές ή πολύ σοβαρές εξάψεις κατά την εμμηνόπαυση, σύμφωνα με τα αποτελέσματα μίας νέας μελέτης που παρουσιάστηκε πριν από λίγες ημέρες στο ετήσιο συνέδριο του North American Menopause Society.
Σχεδόν 1 στις 5 γυναίκες θα παρουσιάσει ημικρανίες κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια της ζωής της, και η νόσος προκαλεί γενικά εντονότερα συμπτώματα σε αυτές σε σχέση με τους άνδρες.
Καθώς οι ημικρανίες έχουν συνδεθεί επίσης με αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου, οι επιστήμονες της παρούσας μελέτης θέλησαν να εξετάσουν αν οι ημικρανίες συνδέονται με τα αγγειοκινητικά συμπτώματα, έναν άλλο γνωστό καρδιαγγειακό παράγοντα κινδύνου.
Όπως υποστήριξαν οι επιστήμονες της μελέτης, αυτή τη στιγμή είναι δύσκολο να προβλέψουμε με ακρίβεια τον καρδιαγγειακό κίνδυνο στις γυναίκες, καθώς τα περισσότερα μοντέλα εκτίμησης κινδύνου έχουν βασιστεί σε άνδρες εθελοντές.
Κατά συνέπεια, αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν ένα μεγάλο όγκο δεδομένων σε συνδυασμό με τεχνητή νοημοσύνη, με σκοπό να ενσωματώσουν και ορισμένους παράγοντες κινδύνου που αφορούν αποκλειστικά τις γυναίκες στα παραπάνω μοντέλα, με σκοπό να καταλήξουν σε καλύτερες εκτιμήσεις.
Οι επιστήμονες ανέλυσαν δεδομένα από 3.308 γυναίκες που είχαν λάβει μέρος στη μελέτη DREAMS (Data Registry on the Experiences of Aging, Menopause and Sexuality).
Οι γυναίκες ήταν από 45 έως 60 ετών.
-Το 93% ήταν καυκάσιες, ενώ,
-το ίδιο ποσοστό είχε πανεπιστημιακή εκπαίδευση.
-Το 85% ήταν σε μία μακροχρόνια σχέση,
-το 69% είχε σταθερή εργασία, ενώ,
-το 67% ήταν στην εμμηνόπαυση.
Οι γυναίκες που συμμετείχαν στη μελέτη έδωσαν ιστορικό στους γιατρούς σχετικά με το ιστορικό ημικρανίας και συμπλήρωσαν ερωτηματολόγια για τα συμπτώματα της εμμηνόπαυσης, μεταξύ των οποίων και το Menopause Rating Scale.
Οι επιστήμονες έκαναν προσαρμογή στα αποτελέσματά τους για:
-το δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ),
-την εμμηνόπαυση,
-τη λήψη ορμονικών θεραπειών, καθώς και,
-το ιστορικό καπνίσματος,
-άγχους και,
-οσφυαλγίας το τελευταίο έτος.
Πάνω από 1 στις 4 γυναίκες (27%) ανέφερε ιστορικό ημικρανίας.
Οι γυναίκες αυτές είχαν υψηλότερα σκορ στην κλίμακα του Menopause Rating Scale κατά 1.36 μονάδες σε σχέση με αυτές που δεν είχαν ιστορικό ημικρανίας.
Οι γυναίκες που ανέφεραν επεισόδια ημικρανίας είχαν επίσης 40% αυξημένη πιθανότητα να αναφέρουν περιστατικά σοβαρών ή πολύ σοβαρών εξάψεων, σε σχέση με τις γυναίκες που δεν είχαν καθόλου ημικρανίες στο ιστορικό τους.
«Ο κίνδυνος για σοβαρότερες εξάψεις ήταν σταθερά αυξημένος στις γυναίκες με ιστορικό ημικρανίας.
Επιπλέον, οι γυναίκες με ήπια οσφυαλγία είχαν υψηλότερα σκορ στην κλίμακα Menopause Rating Scale χωρίς ωστόσο να διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο για σοβαρές/πολύ σοβαρές εξάψεις συγκριτικά με αυτές που δεν είχαν οσφυαλγία.
Το γεγονός αυτό επιβεβαιώνει την ειδικότητα της σύνδεσης ανάμεσα στα αγγειοκινητικά συμπτώματα και την ημικρανία», αναφέρουν οι επιστήμονες στη μελέτη τους.
Όπως εξήγησαν οι επιστήμονες, προς το παρόν δεν είναι σαφές αν η ημικρανία ή οι εξάψεις αποτελούν παράγοντες που αυξάνουν τον καρδιαγγειακό κίνδυνο, ή αν είναι βιοδείκτες ενός κοινού μηχανισμού.
Αυτή τη στιγμή φαίνεται ότι η κοινή συνιστώσα ανάμεσα στην ημικρανία και τα αγγειοκινητικά συμπτώματα, είναι οι διαταραχές στη ρύθμιση του νευροαγγειακού συστήματος.
Αρκετοί επιστήμονες που δεν συμμετείχαν στη μελέτη, μεταξύ των οποίων και η Rachael B. Smith, από το Πανεπιστήμιο της Αριζόνα, υποστήριξαν ότι η παραπάνω θεωρία είναι αρκετά ρεαλιστική.
«Τα νευρικό και το αγγειακό σύστημα συνεργάζονται στενά μέσω διαφόρων μηχανισμών προκειμένου να διασφαλίσουν τη φυσιολογική λειτουργία του εγκεφάλου και του οργανισμού γενικότερα», δήλωσε η Smith.
«Οι ημικρανίες και οι εξάψεις έχουν ορισμένα κοινά συμπτώματα τα οποία μπορούν να εξηγηθούν από τη δυσλειτουργία των παραπάνω οργανικών συστημάτων.
Η σύνδεση ανάμεσα στο ιστορικό ημικρανίας και τη σοβαρότητα των αγγειοκινητικών συμπτωμάτων μπορεί πιθανώς να αποδοθεί στη δυσλειτουργία του νευρολογικού και αγγειακού συστήματος», πρόσθεσε.
Η ίδια τόνισε επίσης ότι καθώς το δείγμα που εξετάστηκε δεν ήταν αντιπροσωπευτικό του γενικού πληθυσμού, πιθανώς οι παρατηρήσεις της έρευνας δεν αφορούν πληθυσμούς με διαφορετικά χαρακτηριστικά.
Αυτό που θα πρέπει να μας μείνει από αυτή τη μελέτη είναι:
Ότι οι γιατροί θα πρέπει πάντοτε να ρωτούν τις γυναίκες ασθενείς τους σχετικά με το ιστορικό ημικρανίας, καθώς αυτό όπως φαίνεται μπορεί να επηρεάσει τόσο τον κίνδυνο εξάψεων όσο και τον καρδιαγγειακό κίνδυνο.
Πηγή: Αντώνιος Δημητρακόπουλος – Ερρίκος Ντυνάν Hospital Center