Η Ιατρική σώζει ζωές, όμως μερικές φορές οι επιστήμονες χρησιμοποιούν αθέμιτα μέσα προκειμένου να προβούν σε σημαντικές ανακαλύψεις.
Προσφάτως, η κυβέρνηση των ΗΠΑ δημοσιοποίησε επίσημη απολογία προς το κράτος της Γουατεμάλα για πειράματα που είχαν πραγματοποιηθεί στη χώρα κατά τη δεκαετία του ’40 και τα οποία περιελάμβαναν την εσκεμμένη λοίμωξη φυλακισμένων και ψυχασθενών με το βακτήριο της σύφιλης.
Το λεγόμενο «Πρότζεκτ της Γουατεμάλα» είναι ένα μόνο από τα τρομακτικά πειράματα που έχουν πραγματοποιηθεί στο όνομα της Ιατρικής και της Επιστήμης.
1. Ναζιστικά ιατρικά πειράματα
Ίσως τα πιο γνωστά –και πλέον αντιδεοντολογικά– ιατρικά πειράματα που έχουν μείνει στην Ιστορία είναι αυτά που πραγματοποιήσε ο Γιόζεφ Μένγκελε, ο οποίος ήταν γιατρός στα γερμανικά SS. Ο Μένγκελε πειραματίστηκε με δίδυμα αδέλφια, με στόχο να αποδείξει τη θεωρία του για την ανωτερότητα της λευκής φυλής.Δεκάδες άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους εκείνη την περίοδο.
Επίσης, οι Γερμανοί Ναζί πειραματίστηκαν με φυλακισμένους ώστε να δοκιμάσουν την αποτελεσματικότητα διαφόρων θεραπειών ενάντια σε λοιμώδη νοσήματα.
2. Η Ιαπωνική Μονάδα 731
Τη δεκαετία του ’30 και του ’40, ο Ιαπωνικός Αυτοκρατορικός Στρατός πραγματοποίησε βιολογικές και ιατρικές δοκιμές σε πολίτες, κυρίως στην Κίνα. Ο αριθμός των ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους παραμένει άγνωστος ακόμη και σήμερα, όμως ιστορικές πηγές αναφέρουν ότι μπορεί να έφτανε και τις 200.000.
Μεταξύ άλλων, ο Στρατός είχε μολύνει πηγάδια με χολέρα και είχε εξαπολύσει σμήνη ψύλλων που μετέφεραν τον τύφο και την πανούκλα. Επίσης, οι φυλακισμένοι αναγκάζονταν να παρελαύνουν στο ψύχος και στη συνέχεια τους έκαναν πειράματα για πιθανές θεραπείες ενάντια στα κρυοπαγήματα. Μέλη της μονάδας είχαν δηλώσει στα Μέσα ότι οι φυλακισμένοι κλείνονταν σε θαλάμους με δηλητηριώδη αέρα έως ότου τα μάτια τους βγουν από τις κόγχες.
3. Η «Μελέτη των Τεράτων»
Το 1939, παθολόγοι από το Πανεπιστήμιο της Αϊόβα θέλησαν να αποδείξουν τη θεωρία τους ότι το τραύλισμα είναι μια επίκτητη συμπεριφορά που οφείλεται στο υπερβολικό άγχος του παιδιού κατά την ομιλία. Δυστυχώς, ο τρόπος που επέλεξαν να το αποδείξουν ήταν να προκαλέσουν το τραύλισμα σε ορφανά παιδιά μέσω της αυθυποβολής, λέγοντάς τους συνεχώς ότι είναι καταδικασμένα να εκδηλώσουν το τραύλισμα μεγαλώνοντας.
Το πείραμα εφαρμόστηκε σε παιδιά από το Ορφανοτροφείο Στρατιωτών και Ναυτικών του Οχάιο και οι ερευνητές έλεγαν ξανά και ξανά στα παιδιά ότι παρουσιάζουν σημάδια τραυλίσματος στην ομιλία τους. Έτσι, τα προέτρεπαν να μη μιλούν εκτός κι αν ήταν σίγουρα ότι θα μιλήσουν σωστά.
Το μόνο που κατάφεραν ήταν να δημιουργήσουν υπερβολικό άγχος σε παιδιά που δεν είχαν παρουσιάζει αρχικά κανένα αρνητικό σύμπτωμα. Επίσης, τα παιδιά οδηγήθηκαν στην απομόνωση και αρνούνταν να μιλήσουν. Τρία από τα παιδιά που συμμετείχαν στο ανορθόδοξο πείραμα τελικά κατέθεσαν μήνυση κατά του Πανεπιστημίου και αποζημιώθηκαν.
4. Οι δολοφονίες Μπερκ και Χέιρ
Μέχρι το 1830, ο νόμος επέτρεπε να χρησιμοποιούνται στην Ανατομία μόνο τα νεκρά σώματα δολοφόνων που έχουν εκτελεστεί. Καθώς τα σώματα ήταν λιγοστά σε αριθμό, αρκετοί ιατροί αγόραζαν σώματα από κλέφτες που βεβήλωναν τάφους ή έκλεβαν τα πτώματα οι ίδιοι.
Ο ιδιοκτήτης οικοτροφείου Γουίλιαμ Χέιρ και ο φίλος του Γουίλιαμ Μπερκ πήγαν αυτήν την «επιχειρηματική πρακτική» ένα βήμα παρακάτω. Από το 1827 έως το 1828, οι δύο άνδρες σκότωσαν περισσότερους από 12 ενοίκους του οικοτροφείου και πούλησαν τα πτώματα στον ανατόμο Ρόμπερτ Νοξ.
Ο Νοξ δε φάνηκε να παραξενεύεται από το πόσο (ύποπτα) φρέσκα ήταν τα πτώματα. Ο Μπερκ καταδικάστηκε στην κρεμάλα για τα εγκλήματά του και το περιστατικό παρότρυνε τη Βρετανική Κυβέρνηση να θέσει λιγότερους περιορισμούς στον τομέα της Ανατομίας.
5. Χειρουργικά πειράματα σε σκλάβους
Ο «πατέρας» της σύγχρονης Γυναικολογίας Τ. Μάριον Σιμς έγινε ιδιαίτερα γνωστός λόγω των πειραματικών επεμβάσεων που πραγματοποίησε σε σκλάβες. Η φήμη του Σιμς παραμένει μέχρι και σήμερα αμφιλεγόμενη, επειδή η πάθηση που προσπαθούσε να αντιμετωπίσει (κυστεοκολπικό συρίγγιο) προκαλούσε ανείπωτο πόνο.
Ο Σιμς πραγματοποιούσε τις χειρουργικές επεμβάσεις χωρίς αναισθητικό, κυρίως επειδή πίστευε πως «η επέμβαση δεν ήταν τόσο επίπονη ώστε να δικαιολογεί αυτήν την πρακτική». Αυτό τουλάχιστον δήλωσε ο ίδιος σε ομιλία που είχε δώσει το 1857.
6. Η μελέτη της Γουατεμάλα
Μεταξύ 1946 και 1948, η κυβέρνηση των ΗΠΑ και της Γουατεμάλα συγχρηματοδότησαν μια μελέτη που περιελάμβανε τη σκόπιμη λοίμωξη φυλακισμένων και ψυχασθενών στη Γουατεμάλα με το βακτήριο της σύφιλης.
Σκοπός της μελέτης ήταν να δοκιμαστεί ποιες χημικές ουσίες θα απέτρεπαν την εξάπλωση της ασθένειας. Στο πλαίσιο του πειράματος, οι ερευνητές πλήρωναν τους φυλακισμένους και τους ψυχασθενείς ώστε να κάνουν σεξ με ιερόδουλες που είχαν προσβληθεί από το βακτήριο ή προκαλούσαν πληγές στο δέρμα των γεννητικών οργάνων και χορηγούσαν το βακτήριο στην ανοιχτή πληγή.
7. Το πείραμα του Tuskegee
Το πιο ειδεχθές έγκλημα στην Ιατρική Ιστορία των ΗΠΑ είχε διάρκεια 40 ολόκληρα χρόνια. Σύμφωνα με το Αμερικανικό Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων, το 1932 η Αμερικανική Υπηρεσία Δημόσιας Υγείας ξεκίνησε μια μελέτη σχετικά με τις επιπτώσεις της σύφιλης στους ασθενείς που δε λαμβάνουν θεραπεία.
Οι ερευνητές παρακολούθησαν την εξέλιξη της νόσου σε 399 έγχρωμους άνδρες στην πολιτεία της Αλαμπάμα. Οι συμμετέχοντες δε γνώριζαν το σκοπό της μελέτης, καθώς οι ερευνητές τους είχαν πει ότι λαμβάνουν θεραπεία για το «άρρωστο αίμα» τους.
Οι άνδρες δεν έλαβαν ποτέ επαρκή θεραπεία, ακόμη κι όταν η πενικιλίνη κατοχυρώθηκε ως το προτεινόμενο φάρμακο για τη θεραπεία της σύφιλης (1947). Οι Αρχές διέκοψαν το πείραμα το 1972, όταν ένα άρθρο εφημερίδας αποκάλυψε τους πραγματικούς σκοπούς της μελέτης.