Μια ενδιαφέρουσα επιστημονική θεωρία σχετικά με το ποιά είναι η κατάλληλη ώρα για να πίνουμε τον καφέ μας έχει αναπτύξει ο νευρολόγος Steven Miller. Η θεωρία του μάλιστα συνδέεται και με την χρονοφαρμακολογία.
Η χρονοφαρμακολογία ή αλλιώς χρονοθεραπευτική μελετά το πως αλληλεπιδρούν οι βιολογικοί ρυθμοί ενός οργανισμού σε συνδασμό με την δράση ενός φαρμάκου. Ο σημαντικότερος παράγοντας που καθορίζει αυτή τη διαδικασία, είναι σύμφωνα με τους επιστήμονες, το φως και η επίδρασή του στον 24ωρο κύκλο των σωματικών λειτουργιών.
Το να μελετά κάποιος επομένως το πόσες μεταβολές συντελούνται καθημερινά στο καρδιαγγειακό σύστημα και να παρακολουθεί όλες τις λειτουργίες του εγκεφάλου που συνδέονται νευρολογικά, τον βοηθά στο να φτιάξει έναν ανθρώπινο χάρτη που καθορίζει όλη την μέρα μας. Κάπου εδώ, αρχίζει να εμπλέκεται η καφεΐνη και η αποτελεσματικότητά της.
Με δεδομένο το ότι ο καφές έχει ομοιότητες με πολλά φάρμακα όσον αφορά στον τρόπο που επιδρά, ο Miller διευκρινίζει πως ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπίζεται. Όλο αυτό το αναλύει πολύ επιστημονικά αλλά το πιο ενδιαφέρον κομμάτι είναι η πρόταση του για το ποια είναι η ιδανική ώρα για καφέ.
Σύμφωνα με την χρονοφαρμακολογία λοιπόν, ο πιο αποτελεσματικός καφές της ημέρας είναι αυτός που καταναλώνεται μετά τις 9:30 και έως τις 11:30 το πρωί. Το δίωρο αυτό είναι που τα επίπεδα κορτιζόλης (γνωστή και ως ορμόνη του στρες) στον ανθρώπινο οργανισμό είναι χαμηλά και η καφεΐνη θα αποδώσει το μέγιστο της ισχύς της.
Νωρίτερα από τις 9, τα επίπεδα είναι υψηλά και ουσιαστικά ο καφές είναι ένα placebo που περισσότερο ψυχολογικά επιδράει. Συνεπώς, το να καταναλώνεται άσκοπα και άκαιρα δεν έχει κανένα αποτέλεσμα ως προς την διέγερση του οργανισμού. Προκαλεί μάλιστα αυτό που όλοι ξέρουμε αλλά τώρα έρχεται να το επιβεβαιώσει και η επιστήμη.Ότι ακριβώς συμβαίνει όταν για παράδειγμα γίνεται κατάχρηση ισχυρών παυσίπονων για έναν απλό πονοκέφαλο, συμβαίνει και με τον καφέ. Δηλαδή, Παθαίνουμε ανοσία και ο καφές δεν μας “πιάνει”