Οδεύοντας προς την κάλπη καλό είναι όλοι να κάνουμε έναν απολογισμό για το πως αντιμετωπίστηκε η κοινωνία μέσα στην οποία βρίσκεται ο φαρμακοποιός αλλά και η φαρμακευτική περίθαλψη από την απερχόμενη κυβέρνηση.
Τα τελευταία 2 ½ χρόνια στο φάρμακο αξιολογήθηκε μόνο η τιμή του και όχι το περιεχόμενό του που αυτό σώζει ζωές. Η φαρμακευτική δαπάνη αξιολογήθηκε ως μέγεθος και όχι ως μία παράμετρος εξοικονόμησης πόρων από άλλες δαπάνες.
Η φαρμακευτική περίθαλψη με ελλείψεις φαρμάκων, «διαμάχη» γενόσημων – πρωτότυπων, λειτουργία ΕΟΠΥΥ χωρίς γιατρούς, ηλεκτρονική συνταγογράφηση χωρίς υποστηρικτικούς μηχανισμούς προβληματίζει έντονα τους ασφαλισμένους μη γνωρίζοντας τι ξημερώνει αύριο. Τα μέτρα που λάμβαναν ήταν τραγικά όμως ο απολογισμός ακόμη τραγικότερος.
Δέκα Δελτία Τιμών…
Αποτελεί ελληνικό φαινόμενο σίγουρα παράδοξο ότι από τον Μάϊο του 2010 μέχρι τον Μάϊο του 2012 δημοσιοποιήθηκαν ούτε ένα ούτε δύο ούτε τρία αλλά δέκα Δελτία Τιμών κυρίως με μειώσεις στις τιμές των φαρμάκων σε ποσοστό μέχρι 50% και εφαρμογή αυτών των τιμών σε χρονικά πλαίσια που όλη η φαρμακευτική αλυσίδα δεν μπορούσε να καταναλώσει το στοκ των αποθεμάτων της με τις παλιές τιμές.
Τα φαρμακεία, ο πιο ευάλωτος κρίκος στη διακίνηση του φαρμάκου απώλεσαν στο διάστημα αυτό περισσότεροα πό το 40% της περιουσίας τους.
Επίσης τα φάρμακα έγιναν ελκυστικά λόγω των χαμηλών τιμών τους για παράλληλες εξαγωγές με αποτέλεσμα να υπάρχει καταρχήν μη επάρκεια και σταδιακά ελλείψεις σε αρκετά φάρμακα σοβαρών ασθενειών.
Η πολιτική της μείωσης των τιμών ήδη δημιούργησε αγκύλωση στο χώρο των φαρμάκων και είναι σίγουρο ότι η απόρροιά της θα είναι το κλείσιμο φαρμακείων, φάρμακαποθηκών, φαρμακευτικών εταιρειών και συρρίκνωση της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας.
Με αυτόν τον τρόπο η Ελλάδα που η φαρμακευτική της περίθαλψη είχε για κάθε Έλληνα πολίτη διαθέσιμη κάθε φαρμακευτική θεραπεία υποβαθμίζεται και σε αυτόν τον τομέα στη β’ κατηγορία της Ευρώπης.
Ας δούμε λοιπόν το ποσοστό της μείωσης των τιμών αλλά και σε απόλυτες τιμές στα εξής φάρμακα οκτώ διαφορετικών κατηγοριών μέσα από τα οποία στοιχεία καταδεικνύεται ότι η μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης οφείλεται αποκλειστικά στην οριζόντια μείωση τιμών και όχι σε διαρθρωτικές αλλαγές στο φάρμακο που θα είχαν μια προοπτική.
Η πολιτική που εφαρμόστηκε τα τελευταία δύο χρόνια παράλληλα με την οικονομική καταβαράθρωση των ασφαλιστικών ταμείων δημιούργησε αβεβαιότητα για το αύριο της φαρμακευτικής περίθαλψης, ελλείψεις φαρμάκων και οικονομική καταστροφή των φαρμακείων που στηρίζουν την υγιή πρωτοβάθμια φαρμακευτική περίθαλψη.
Η μείωση αποκλειστικά των τιμών ως μέσου μείωσης της φαρμακευτικής δαπάνης έχει μόνο λίγα θετικά αποτελέσματα και μεσοπρόθεμα και μακροπρόθεσμα παρενέργειες με κύριο χαμένο τον ασφαλισμένο.
Με τον ΕΟΠΥΥ ως μοναδικό ασφαλιστικό φορέα του 97% του πληθυσμού σε λίγους μήνες, με χρηματοδότηση που ίσα-ίσα καλύπτει τα οφειλόμενα μόνο για ένα εξάμηνο είναι σίγουρο ότι κάτι άλλο χρειάζεται για να υπάρξει αναβάθμιση της φαρμακευτικής περίθαλψης.
Ας το βρούμε και ας το εφαρμόσουμε πριν είναι πολύ αργά!
Γιώργος Κιοσές- φαρμακοποιός