Επιμένουν οι Έλληνες Φαρμακοβιομήχανοι για την αποτυχία που θα σημάνει τυχόν εφαρμογή της συνταγογράφησης της δραστικής ουσίας από τους γιατρούς αλλά και για την ποιότητα των επώνυμων γενόσημων φαρμάκων.
Με ανακοινωσή τους επανέρχονται στο θέμα των φαρμάκων το οποίο έχει μετατραπεί σε σήριαλ τις τελευταίες ημέρες.
“Τον τελευταίο καιρό έχει δημιουργηθεί τεράστια σύγχυση στην κοινή γνώμη σχετικά με το θέμα των γενοσήμων φαρμάκων, με αφορμή και το πρόσφατο νομοσχέδιο για την υγεία και τα φάρμακα. Στο πλαίσιο αυτό η ΠΕΦ εκπροσωπώντας τις ελληνικές παραγωγικές φαρμακοβιομηχανίες της χώρας, θεωρεί απαραίτητες τις ακόλουθες διευκρινίσεις:
Το επώνυμο γενόσημο αποτελεί μεγάλη ευκαιρία τόσο για την Κοινωνική Ασφάλιση όσο και για την ανάπτυξη της εγχώριας φαρμακοβιομηχανίας. Και αυτό γιατί :
• Τα επώνυμα γενόσημα που παράγονται στην Ελλάδα είναι απολύτως ασφαλή και ποιοτικά φάρμακα, κυκλοφορούν χωρίς το παραμικρό πρόβλημα εδώ και δεκαετίες και τα εμπιστεύονται εκατομμύρια ασθενείς σε 60 χώρες του κόσμου.
• Τα επώνυμα γενόσημα φάρμακα που παράγονται στη χώρα αλλά και τα εργοστάσια παραγωγής ελέγχονται εξονυχιστικά όχι μόνο από τον ΕΟΦ αλλά και από το αμερικανικό FDA και τον ευρωπαϊκό ΕΜΑ.
• Η Κοινωνική Ασφάλιση μπορεί να επιτύχει σημαντικές εξοικονομήσεις από την προμήθεια επώνυμων γενοσήμων φαρμάκων. Έπειτα από συνεχείς ανακοστολογήσεις των δύο τελευταίων χρόνων, τα επώνυμα γενόσημα βρίσκονται σήμερα σε πολύ χαμηλές τιμές. Όμως επισημαίνουμε ότι :
o α) οι χαμηλές τιμές δεν επαρκούν αφού είναι απαραίτητος ένας μηχανισμός κατεύθυνσης της συνταγογραφίας και της κατανάλωσης προς τα φθηνότερα φάρμακα και
o β) το πρόβλημα της φαρμακευτικής δαπάνης δεν είναι το 15-17% του μεριδίου αγοράς των γενοσήμων αλλά η ανεξέλεγκτη υποκατάσταση φθηνότερων παλιών φαρμάκων από νεώτερα ακριβότερα εισαγόμενα. Όσο δεν υπάρχει μηχανισμός συγκράτησης της υποκατάστασης, ΚΑΝΕΝΑ μέτρο φαρμακευτικής πολιτικής δεν μπορεί να είναι αποτελεσματικό.
Η συνταγογράφηση με βάση τη δραστική θα σημάνει το βέβαιο τέλος της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας. Πρόκειται για ένα μέτρο που έχει αποτύχει διεθνώς, οδηγεί σε σημαντικές στρεβλώσεις και κυρίως συνεπάγεται την αύξηση της δαπάνης σε μέσο ορίζοντα.
• Η συνταγογράφηση με βάση τη δραστική επιτείνει την υποκατάσταση. Οι γιατροί προτιμούν να συνταγογραφήσουν ένα επώνυμο προϊόν, προκειμένου να διασφαλίσουν τη θεραπεία του ασθενή, αντί να εμπιστευτούν ένα άγνωστο για αυτούς σκεύασμα δραστικής ουσίας που επιλέχθηκε από τον φαρμακοποιό με μόνο κριτήριο τη χαμηλότερη τιμή. Αυτό συνεπάγεται τη στροφή της συνταγογράφησης, για τις ίδιες ενδείξεις, στην ίδια θεραπευτική κατηγορία, προς νεώτερα και σαφώς ακριβότερα φάρμακα με προστασία πατέντας . Αποτέλεσμα : αύξηση της δαπάνης και επιβάρυνση των ασθενών!!
• Η συνταγογράφηση με βάση τη δραστική ανοίγει το δρόμο στους μεγαλοεισαγωγείς γενοσήμων που θα αλώσουν την αγορά με γενόσημα σε εξευτελιστικές τιμές που παράγονται σε τρίτες χώρες. Όμως η ανάπτυξη στη χώρα δεν θα έρθει από τα ινδικά, κινεζικά η πακιστανικά γενόσημα. Αφενός η όποια εξοικονόμηση θα πρέπει να συνεξεταστεί με την τεράστια οικονομική και κοινωνική ζημία από τη διάλυση της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας και την εξώθηση στην ανεργία 8.500 εργαζομένων, την απώλεια φορολογητέας ύλης, εισφορών, παραβόλων και τεχνογνωσίας.
• Δεν μπορούμε να είμαστε οι φθηνότεροι. Με πάνω από το 50% των θέσεων εργασίας του κλάδου, με τεράστια έξοδα παραγωγής, με υψηλό κόστος συμμόρφωσης στα αυστηρά ευρωπαϊκά ποιοτικά πρότυπα, με δέσμευση σημαντικών πόρων σε επενδύσεις, με σημαντικό χρηματοοικονομικό κόστος προκειμένου να παραμείνουμε ζωντανοί σε μια αγορά που πληρώνει όποτε και όπως θέλει π.χ. ομόλογα αντί χρεών νοσοκομείων μιας πενταετίας τα οποία επιπλέον δέχονται κούρεμα, δεν μπορούμε να παράξουμε ποιοτικό ευρωπαϊκό φάρμακο με κόστος Ευρώπης αλλά τιμές τρίτου κόσμου. Δεν μπορούμε να ανταγωνιστούμε τους μεγαλοεισαγωγείς που έχουν μηδενικά γενικά έξοδα, μηδενικά έξοδα παραγωγής, μηδενικές επενδύσεις στην Ελλάδα και κόστος εργασίας της τάξης των 150 € το μήνα.
• Μπορούμε όμως να είμαστε οι συμφερότεροι. Παράγουμε, εξάγουμε και επενδύουμε στη χώρα σε ένα περιβάλλον πλήρους αποβιομηχάνισης και αφελληνισμού της αγοράς. Δημιουργούμε θέσεις εργασίας, κάνουμε έρευνα και κατοχυρώνουμε ελληνική τεχνογνωσία. Έχουμε πέντε νέα εργοστάσια με εξαγωγικό προσανατολισμό στα τελευταία τρία χρόνια, μια επένδυση που σήμερα τίθεται εν αμφιβόλω. Η αναπτυξιακή προοπτική της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας δεν θα πρέπει να παραβλέπεται.”