Φρένο σε εκατομμύρια ακρωτηριασμούς (ποδιών και χεριών) πού γίνονται κάθε χρόνο σε παγκόσμιο επίπεδο, βάζει η εξέλιξη της μικροχειρουργικής με την μεταφορά αυτόλογων αγγειούμενων μοσχευμάτων (κρημνών) για την κάλυψη των οστών!
Πρωταγωνιστικό ρόλο, παρά την συνεχιζόμενη οικονομική κρίση που μαστίζει τη χώρα μας, στην εξέλιξη αυτή παίζουν Έλληνες γιατροί, οι οποίοι σε πολλές περιπτώσεις πρωτοπορούν έναντι των ξένων συναδέλφων τους.
Μάλιστα τα αποτελέσματα, από πειραματικές ανατομικές μελέτες, που παρουσίασε ο Χειρουργός Ορθοπεδικός- Μικροχειρουργός Χεριού κ Ιωάννης Α. Ιγνατιάδης, στο 10ο Συμπόσιο του Τμήματος Ορθοπεδικής Έρευνας της Ελληνικής Ορθοπεδικής Εταιρείας , το οποίο πραγματοποιήθηκε στα Ιωάννινα (22-23 Νοεμβρίου) ήταν θεαματικά.
«Οι Αγγειούμενοι Μισχωτοι Κρημνοί ( μοσχεύματα) είναι ιστοί (δέρμα-λίπος-μυες ή και οστό) που μεταφέρονται μαζί με το αγγείο τους από μια υγιή περιοχή ενός μέλους σε μια άλλη πάσχουσα ή ελλειμματική σε απόσταση μέχρι και 40 cm» αναφέρει ο κ Ιγνατιάδης και προσθέτει.
«Η ανάγκη χρήσης αυτών των μοσχευμάτων σε χέρια ή πόδια προκύπτει όταν κάποια τμήματα αυτών των μελών έχουν χαθεί από τραύμα ή έχουν αφαιρεθεί χειρουργικά μετά από κατάκλιση, γάγγραινα(πχ διαβητικό πόδι) ή κακοήθη νεοπλασία και πρέπει το εναπομείναν οστό ή τμήμα να καλυφθεί με αυτούς, προκειμένου να αποφευχθεί ο ακρωτηριασμός».
ΜΟΣΧΕΥΜΑ ΜΕ ΔΙΑΤΙΤΡΩΣΕΣ ΑΡΤΗΡΙΕΣ
Σύμφωνα με τους μικροχειρουργούς μέχρι χτες οι κλασικοί μισχωτοί αγγειούμενοι κρημνοί ήταν μια μέθοδος αρκετά σύντομη και πρακτική πλην όμως ΘΥΣΙΑΖΟΤΑΝ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ Η ΑΡΚΕΤΑ ΜΕΓΑΛΟ ΑΓΓΕΙΟ(ΑΡΤΗΡΙΑ) του μέλους (ποδιού η χεριού) προκειμένου να τροφοδοτηθεί το μόσχευμα με αίμα.
Με τον τρόπο αυτό το μέλος(πόδι η χέρι) χάριζε μια αρτηρία στο μόσχευμα προκειμένου με τη μεταφορά του να σωθεί ένα τμήμα του, έτσι λοιπόν πολλές φορές το υπόλοιπο μέλος επιβίωνε με πτωχότερη αιμάτωση και κινδύνους νοσηρότητας.
Για την αποφυγή του κινδύνου της νοσηρότητας πλέον οι μικροχειρουργοί επιλέγουν αντί τμήματος αρτηρίας να παίρνουν μαζί με το μόσχευμα ΔΙΑΤΙΤΡΩΣΕΣ ΑΡΤΗΡΙΕΣ, οι οποίες είναι κλάδοι των μεγάλων αρτηριών!
«Η εφαρμογή της τεχνική αυτής είναι μείζονος σημασίας γιατί δεν δημιουργεί κανένα πρόβλημα νοσηρότητας στην δότρια περιοχή , είναι ασφαλής με ποσοστό επιτυχίας που φτάνει το 90-95%» τονίζει ο κ Ιγνατιάδης.
Για την εφαρμογή της τεχνικής αυτής ο μικροχειρουργός θα πρέπει να έχει κάνει ανατομικές μελέτες των αγγείων με μικροσκόπια και ειδικές χρωστικές ουσίες προκειμένου να εντοπίσει τις διατιτρώσες αρτηρίες.
Η χειρουργική επέμβαση με τη νεα τεχνική απαιτεί λιγότερο χρόνο σε σχέση με την παλιά επέμβαση που διαρκούσε 4-5 ώρες. Επίσης δεν απαιτεί χρήση ειδικών υλικών όπως άλλες, γεγονός που επηρεάζει σημαντικά το τελικό κόστος που καταβάλει το ασφαλιστικό ταμείο του ασθενή.
ΑΙΤΙΕΣ ΑΚΡΩΤΗΡΙΑΣΜΩΝ
Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία κάθε χρόνο σε παγκόσμιο επίπεδο γίνονται εκατομμύρια ακρωτηριασμοί οι οποίοι οφείλονται κυρίως σε:
> Διαβητική ή άλλη αγγειοπάθεια ( το 75% των περιπτώσεων αυτών ο ακρωτηριασμός γίνεται στο πόδι)
> Ατυχήματα (τροχαία η εργατικά)
> Νεοπλασίες
> Πολεμικά Τραύματα
> Μολύνσεις
«Οι περισσότεροι από τους ακρωτηριασμούς θα μπορούσαν να αποφευχθούν αν ταυτόχρονα με μια καλή και συστηματική θεραπεία γινόταν έγκαιρα καλός χειρουργικός καθαρισμός γάγγραινας συνοδευόμενος από μια τεχνικά άρτια εκτελεσμένη μεταφορά αγγειούμενων μοσχευμάτων για την κάλυψη των οστών» κατέληξε ο μικροχειρούργος κ. Ιγματιάδης.