Αν και η συσχέτιση μεταξύ του ύψους και του καρκίνου του παχέος εντέρου έχει διερευνηθεί στο παρελθόν, οι ερευνητές του Johns Hopkins Medicine λένε, ότι αυτές οι μελέτες προσέφεραν αντικρουόμενα αποτελέσματα, ασυνεπείς μετρήσεις ύψους και απέτυχαν να συμπεριλάβουν τον κίνδυνο αδενωμάτων, που είναι προκαρκινικοί πολύποδες του παχέος εντέρου.
Καρκίνος του παχέος εντέρου: Η μεγαλύτερη μελέτη συσχέτισής του με το ύψος ενός ατόμου
«Αυτή είναι η μεγαλύτερη μελέτη του είδους της μέχρι σήμερα. Βασίζεται σε στοιχεία ότι το μεγαλύτερο ύψος ενός ατόμου είναι ένας παράγοντας κινδύνου που παραβλέπεται και θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη κατά την αξιολόγηση ασθενών για προληπτικούς ελέγχους για καρκίνο του παχέος εντέρου», λέει ο δρ. Gerard Mullin, αναπληρωτής καθηγητής στο τμήμα Γαστρεντερολογίας και Ηπατολογίας στο Johns Hopkins Medicine. Αυτός και η ομάδα του προειδοποίησαν ότι η νέα αυτή μελέτη ΔΕΝ αποδεικνύει αιτιολογική επίδραση, ή ότι το μεγαλύτερο ύψος είναι εξίσου κυρίαρχος παράγοντας κινδύνου με την ηλικία, ή τη γενετική προδιάθεση. Ωστόσο, ενισχύει τους μακροχρόνιους δεσμούς μεταξύ του μεγαλύτερου ύψους ενός ατόμου και του κινδύνου να αναπτύξει καρκίνο του παχέος εντέρου.
«Ένας πιθανός λόγος γι’ αυτό είναι ότι το ύψος του ενήλικα συσχετίζεται με το μέγεθος των οργάνων του σώματός του. Ο πιο ενεργός πολλαπλασιασμός στα όργανα ψηλότερων ατόμων θα μπορούσε να αυξήσει την πιθανότητα μεταλλάξεων, που οδηγούν σε κακοήθη μεταμόρφωση«, λέει η δρ. Elinor Zhou, συν-επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης.
Καρκίνος του παχέος εντέρου: 14% αύξηση κινδύνου για κάθε 10 εκατοστά μεγαλύτερου ύψους!
Οι συγγραφείς της μετα-ανάλυσης, που δημοσιεύθηκε στο Cancer Epidemiology, Biomarkers & Prevention, εντόπισαν για πρώτη φορά 47 διεθνείς, παρατηρητικές μελέτες που αφορούσαν 280.660 περιπτώσεις καρκίνου του παχέος εντέρου και 14.139 περιπτώσεις αδενώματος παχέος εντέρου. Περιέλαβαν επίσης πρωτότυπα δεδομένα από την μελέτη Johns Hopkins Colon Biofilm, η οποία στρατολόγησε 1.459 ενήλικες ασθενείς που υποβλήθηκαν σε κολονοσκόπηση για να διερευνήσουν τη σχέση μεταξύ καρκίνου και βακτηρίων που έχουν κολλήσει στα τοιχώματα του παχέος εντέρου, γνωστά ως βιοφίλμ.
“Τα ευρήματα υποδεικνύουν ότι, συνολικά, οι πιο ψηλοί ενήλικες είχαν 24% αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του παχέος εντέρου σε σύγκριση με τους πιο κοντούς. Κάθε αύξηση ύψους 10 εκατοστών βρέθηκε να σχετίζεται με 14% αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του παχέος εντέρου και 6% αυξημένες πιθανότητες εμφάνισης αδενωμάτων”, λέει ο δρ. Mullin.
Σύμφωνα με τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων των ΗΠΑ (CDC), το μέσο ύψος στις ΗΠΑ για τους άνδρες είναι 1,75 cm και για τις γυναίκες είναι 1,62 cm.
Αυτό σημαίνει ότι οι άνδρες που είναι 1,85 cm και οι γυναίκες που είναι 1,72 cm (δηλαδή 10 cm πάνω από το μέσο ύψος στις ΗΠΑ) έχουν 14% αυξημένο κίνδυνο καρκίνου του παχέος εντέρου και 6% αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης αδενωμάτων.
Τα ποσοστιαία αποτελέσματα προσαρμόστηκαν για δημογραφικούς, κοινωνικοοικονομικούς, συμπεριφορικούς και άλλους γνωστούς παράγοντες κινδύνου καρκίνου του παχέος εντέρου.
Αυτοί οι παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν τους λεγόμενους μη τροποποιήσιμους παράγοντες, όπως η ηλικία, το προσωπικό ή οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του παχέος εντέρου ή αδενωμάτων και το προσωπικό ιστορικό χρόνιας φλεγμονώδους νόσου του εντέρου. Στις ΗΠΑ, περισσότεροι από τους μισούς καρκίνους του παχέος εντέρου συνδέονται με τροποποιήσιμους παράγοντες τρόπου ζωής, όπως η ανθυγιεινή διατροφή, η ανεπαρκής σωματική δραστηριότητα, το κάπνισμα και η υψηλή κατανάλωση αλκοόλ.
Αν και δεν είναι άμεσα συγκρίσιμο λόγω της διαφοράς στην κλίμακα μέτρησης, το ύψος μπορεί να προσδίδει μια τάξη μεγέθους κινδύνου καρκίνου του παχέος εντέρου παρόμοια με πιο γνωστούς τροποποιήσιμους παράγοντες όπως το κάπνισμα, η μέτρια κατανάλωση αλκοόλ και η υψηλή πρόσληψη επεξεργασμένου κόκκινου κρέατος. Επί του παρόντος, οι γαστρεντερολόγοι επικεντρώνονται στους γενετικούς κινδύνους και τους κινδύνους που σχετίζονται με την ηλικία για να συστήσουν προληπτικούς ελέγχους για τον καρκίνο του παχέος εντέρου.
“Η μεγαλύτερη ευαισθητοποίηση του κοινού και των κυβερνήσεων θα βοηθήσει στην προώθηση περισσότερου ενδιαφέροντος και χρηματοδότησης για περισσότερη έρευνα, η οποία τελικά θα μπορούσε να αλλάξει τις οδηγίες για τους γιατρούς ώστε να θεωρούν το ύψος ως κίνδυνο για καρκίνο”, λέει ο δρ. Mullin.