Το ορώδες καρκίνωμα του ενδομητρίου αντιπροσωπεύει μόλις το 5 με 10% των περιπτώσεων καρκίνου του ενδομητρίου, αλλά ενοχοποιείται για το 39% των θανάτων από τη νόσο.
Ανάμεσα στους προδιαθεσικούς παράγοντες που έχουν ξεχωριστή σημασία για την εμφάνισή του ανήκουν:
-το ατομικό ιστορικό καρκίνου μαστού και,
-χρήσης ταμοξιφαίνης, όπως και οι μεταλλάξεις στα γονίδια BRCA1/2.
“Σήμερα, χάρη στις σημαντικές επιστημονικές εξελίξεις και σε αυτό το πεδίο, οι ασθενείς με ορώδες καρκίνωμα του ενδομητρίου μπορούν να ελπίζουν σε ένα πολύ καλύτερο μέλλον“, αναφέρει ο κ. Βασίλειος Σιούλας Χειρουργός Γυναικολόγος Διευθυντής Α’ Κλινικής Γυναικολογικής Ογκολογίας ΜΗΤΕΡΑ -Πρόεδρος Επιστημονικού Συμβουλίου ΜΗΤΕΡΑ.
-Τι νεότερο υπάρχει στη χειρουργική αντιμετώπιση του ορώδους καρκινώματος του ενδομητρίου;
Το ορώδες καρκίνωμα του ενδομητρίου δίνει συχνά λεμφαδενικές μεταστάσεις, ακόμα και όταν ο όγκος είναι αρκετά περιορισμένος στο εσωτερικό της μήτρας.
Σε αυτό το πλαίσιο, στις περιπτώσεις που ο απεικονιστικός έλεγχος είναι καθησυχαστικός για απομακρυσμένες εστίες της νόσου, η κλασική χειρουργική αντιμετώπιση των ασθενών περιλαμβάνει:
-την εκτέλεση ολικής υστερεκτομής μετά των σαλπίγγων και ωοθηκών,
-επιπλεκτομής,
-πυελικής και,
-παραορτικής λεμφαδενεκτομής.
“Νεότερα δεδομένα, όμως, θεμελιώνουν την αξία της τεχνικής του λεμφαδένα-φρουρού και στο ορώδες καρκίνωμα του ενδομητρίου”, επισημαίνει ο κ. Σιούλας και εξηγεί:
“Πιο συγκεκριμένα, τα αποτελέσματα της προοπτικής, πολυκεντρικής μελέτης SENTOR αποκάλυψαν πως η τεχνική του λεμφαδένα-φρουρού έχει ευαισθησία 99% στη διάγνωση των λεμφαδενικών μεταστάσεων στους επιθετικούς τύπους καρκίνου του ενδομητρίου.
Περαιτέρω, το διεθνούς φήμης Memorial Sloan Kettering Cancer Center της Νέας Υόρκης έδειξε πως οι ασθενείς με ορώδες καρκίνωμα του ενδομητρίου που υποβάλλονταν στην τεχνική του λεμφαδένα-φρουρού παρουσίαζαν αντίστοιχα ποσοστά επιβίωσης με όσες κατέφευγαν στην κλασική πυελική και παραορτική λεμφαδενεκτομή.
Ήδη, οι διεθνείς κατευθυντήριες οδηγίες για την αντιμετώπιση του καρκίνου του ενδομητρίου (NCCN, ESGO), περιλαμβάνουν την τεχνική του λεμφαδένα-φρουρού ανάμεσα στις επιλογές για τις ασθενείς με ορώδες καρκίνωμα”.
-Τι επιπλέον πλεονεκτήματα δίνει στις ασθενείς η χειρουργική αντιμετώπιση με την τεχνική του λεμφαδένα-φρουρού;
Η αντιμετώπιση των ασθενών με ορώδες καρκίνωμα του ενδομητρίου με την τεχνική του λεμφαδένα-φρουρού και τις μεθόδους της ελάχιστα επεμβατικής χειρουργικής, όπως είναι η ρομποτική, διασφαλίζει:
- τη μικρότερη πιθανότητα επιπλοκών στη διάρκεια του χειρουργείου (π.χ. τραυματισμοί αγγείων και νεύρων).
- την ελαχιστοποίηση του κινδύνου για λεμφοίδημα και λεμφοκύστεις μετεγχειρητικά.
- τη λιγότερη απώλεια αίματος.
- τη μικρότερη πιθανότητα λοιμώξεων του χειρουργικού τραύματος ή μετεγχειρητικής κήλης.
- τη θεαματική ελάττωση του μετεγχειρητικού πόνου.
- την ταχύτερη ανάρρωση των ασθενών. Είναι χαρακτηριστικό ότι πολύ συχνά απαιτείται νοσηλεία μόλις 24 ωρών.
- το καλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα στην περιοχή των τομών.
–Υπάρχουν νεότερα φάρμακα για το ορώδες καρκίνωμα του ενδομητρίου;
Η χορήγηση χημειοθεραπείας και ακτινοθεραπείας μετά την αρχική χειρουργική αντιμετώπιση είναι εξαιρετικά συχνή, στο ορώδες καρκίνωμα του ενδομητρίου, λόγω της επιθετικότητας της νόσου.
Στα προχωρημένα στάδια ή στις υποτροπές, έχουμε πλέον στη φαρέτρα μας και στοχευμένες θεραπείες.
“Αναλυτικότερα, όταν οι όγκοι εκφράζουν HER2, η χορήγηση trastuzumab συνοδεύεται από καλύτερα ποσοστά επιβίωσης.
Περαιτέρω, και με δεδομένο πως το ορώδες καρκίνωμα του ενδομητρίου δεν έχει την ανοσογονικότητα που εμφανίζουν άλλες μορφές της νόσου, η ανοσοθεραπεία με συνδυασμό pembrolizumab και lenvatinib συμβάλλει σημαντικά στη βελτίωση της πρόγνωσης των ασθενών που υποτροπιάζουν.
Υπάρχουν και άλλα νεότερα φάρμακα που δοκιμάζονται σε μελέτες την τρέχουσα χρονική περίοδο και με ιδιαίτερο ενδιαφέρον αναμένουμε τα αποτελέσματά τους”, καταλήγει ο κ. Σιούλας.