Ένα παράσιτο που βρίσκεται συνήθως στα κόπρανα των γατών μπορεί μια μέρα να βοηθήσει στη θεραπεία του καρκίνου.
“Οι συνάδελφοί μου και εγώ ανακαλύψαμε ότι το παράσιτο που προκαλεί τοξοπλάσμωση –μια κατάσταση που μπορεί να είναι επιβλαβής για τις έγκυες γυναίκες και εκείνες με κατασταλμένο ανοσοποιητικό σύστημα– μπορεί να είναι χρήσιμο στην καταστροφή των καρκινικών όγκων.
Τουλάχιστον, αυτό υποδηλώνει η μελέτη μας σε ποντίκια”, αναφέρει ο Αναπληρωτής Καθηγητής Παρασιτολογίας, Πανεπιστήμιο του Nottingham.
Εδώ και πολλά χρόνια, οι ερευνητές εξετάζουν πώς μπορούν να χρησιμοποιήσουν το ανοσοποιητικό σύστημα του σώματος για τη θεραπεία του καρκίνου – γνωστή ως ανοσοθεραπεία.
Αυτό συμβαίνει επειδή, παράλληλα με την προστασία μας από τις βλαβερές συνέπειες των βακτηρίων και των ιών, το ανοσοποιητικό μας σύστημα απαλλάσσει επίσης το σώμα από μη φυσιολογικά κύτταρα, όπως τα καρκινικά κύτταρα.
Αλλά, μερικές φορές αυτά τα καρκινικά κύτταρα και όγκοι μπορούν να αναπτύξουν τεχνικές για την αποφυγή του ανοσοποιητικού συστήματος του σώματος, πράγμα που σημαίνει ότι το ανοσοποιητικό σύστημα δεν θα τα σκοτώσει και θα τους επιτραπεί να αναπτυχθούν και να αναπαραχθούν.
-Ένας τύπος ανοσοθεραπείας είναι η «θεραπεία αποκλεισμού σημείων ελέγχου του ανοσοποιητικού».
Το ανοσοποιητικό μας σύστημα περιέχει μια σειρά από τα λεγόμενα «ανοσολογικά σημεία ελέγχου» που το εμποδίζουν να καταστρέψει υγιή κύτταρα.
Αλλά τα καρκινικά κύτταρα μπορούν επίσης να αποφύγουν την καταστροφή εκμεταλλευόμενοι αυτόν τον «διακόπτη on/off».
Το σημείο ελέγχου μπορεί να κλείσει τα κύτταρα του ανοσοποιητικού που ονομάζονται Τ κύτταρα και να καταστέλλει την ανοσολογική απόκριση.
Έτσι μερικοί όγκοι μπορούν να αποφύγουν την καταστροφή τους από το ανοσοποιητικό σύστημα.
Η θεραπεία αποκλεισμού σημείων ελέγχου του ανοσοποιητικού συστήματος αποτρέπει τη σύνδεση των πρωτεϊνών του σημείου ελέγχου με τις πρωτεΐνες συνεργάτες τους και στέλνοντας το σήμα «off».
Αυτό σημαίνει ότι τα καρκινικά κύτταρα θα γίνουν «ορατά» στα Τ κύτταρα, τα οποία στη συνέχεια μπορούν να καταστρέψουν τον όγκο.
Ενώ η θεραπεία αποκλεισμού σημείων ελέγχου του ανοσοποιητικού έχει δείξει πολλά υποσχόμενη θεραπεία για τη θεραπεία πολλών τύπων καρκίνου – συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου του πνεύμονα και του μελανώματος – αυτός ο τύπος θεραπείας και πολλές άλλες θεραπείες ανοσοθεραπείας, δεν λειτουργούν πολύ καλά στους λεγόμενους «ψυχρούς» όγκους.
Αυτοί οι δύσκολοι στη θεραπεία όγκοι περιβάλλονται από κύτταρα που καταστέλλουν την ανοσολογική απόκριση του σώματος, πράγμα που σημαίνει ότι τα κύτταρα του ανοσοποιητικού δεν θα ξέρουν πώς να του επιτεθούν.
Οι τύποι καρκίνων όπου οι όγκοι είναι συνηθισμένοι περιλαμβάνουν:
-τον καρκίνο του μαστού,
-των ωοθηκών και,
-του προστάτη.
“Ωστόσο, η τελευταία μας έρευνα ανακάλυψε μια μέθοδο που θα μπορούσε να βελτιώσει τη θεραπεία αυτών των όγκων του “κρυολογήματος” – και περιλαμβάνει τη χρήση του παρασίτου που προκαλεί τοξοπλάσμωση , μια σχετικά κοινή πάθηση που οι άνθρωποι συλλαμβάνουν από τα κόπρανα μολυσμένων γατών ή μολυσμένο κρέας.
Αν και είναι συνήθως ακίνδυνο και συχνά προκαλεί μόνο ήπια συμπτώματα που μοιάζουν με γρίπη, μπορεί να είναι σοβαρό σε έγκυες γυναίκες και σε εκείνες που έχουν μειωμένο ανοσοποιητικό σύστημα“, σημειώνει ο και εξηγεί την έρευνα:
“Η τοξοπλάσμωση προκαλείται από το παράσιτο Toxoplasma gondii .
Ο λόγος που επιλέξαμε το T. gondii είναι επειδή είναι πολύ μολυσματικό και έχει αποδειχθεί ότι μολύνει πολλά είδη θερμόαιμων ζώων – συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων.
Το παθογόνο είναι επίσης πολύ σκληρό, εκκρίνοντας πρωτεΐνες που εμποδίζουν το ανοσοποιητικό σύστημα του σώματος να δράσει – εξασφαλίζοντας τελικά τη δική του ανάπτυξη, αναπαραγωγή και επιβίωση.
Καταλάβαμε ότι όλα αυτά τα χαρακτηριστικά θα επέτρεπαν στο T. gondii να πυροδοτήσει μια ισχυρή ανοσολογική απόκριση εάν χορηγηθεί απευθείας σε έναν όγκο με την ελπίδα ότι θα ήταν αρκετό για το ανοσοποιητικό σύστημα να σκοτώσει τον καρκίνο.
Χρησιμοποιώντας την τεχνολογία επεξεργασίας γονιδίων Crispr, η ομάδα μας κατασκεύασε ένα στέλεχος Toxoplasma gondii που δεν είχε την πρωτεΐνη που προκαλεί ασθένειες. Στη συνέχεια εγχύαμε αυτό το μεταλλαγμένο στέλεχος απευθείας σε όγκους μελανώματος σε ποντίκια.
Αργότερα το δοκιμάσαμε και σε όγκους καρκίνου του παχέος εντέρου και του πνεύμονα.
-Μπορέσαμε να δείξουμε ότι η έγχυση του ζωντανού παρασίτου απευθείας σε έναν ψυχρό όγκο, ήταν σε θέση να πυροδοτήσει μια ισχυρή ανοσολογική απόκριση σε ποντίκια.
–Μπορέσαμε επίσης να δείξουμε ότι ακόμη και οι κοντινοί όγκοι, στους οποίους δεν είχαν γίνει ένεση, είχαν αυξημένη ανοσολογική απόκριση.
Ενώ προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι το Toxoplasma gondii μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία όγκων σε ποντίκια, η μελέτη μας πήγε αυτό το εύρημα ένα βήμα παραπέρα.
–Δείξαμε ότι όταν αυτό το κατασκευασμένο παράσιτο χρησιμοποιήθηκε παράλληλα με τη θεραπεία αποκλεισμού σημείων ελέγχου του ανοσοποιητικού, η ανάπτυξη του όγκου κατεστάλη σημαντικά.
–Τα οκτώ ποντίκια που έλαβαν διπλή θεραπεία στα πρώιμα στάδια του μελανώματος είδαν τους όγκους τους να συρρικνώνονται σημαντικά, ενώ η θεραπεία μόνο με θεραπεία αποκλεισμού του ανοσοποιητικού σημείου ελέγχου απέτυχε να προκαλέσει οπισθοδρόμηση στους όγκους στους οποίους έγινε ένεση σε ποντίκια.
–Επίσης, δείξαμε ότι η διπλή θεραπεία ήταν πολύ πιο αποτελεσματική όχι μόνο στη συρρίκνωση των όγκων αλλά και στη βελτίωση του ποσοστού επιβίωσης των ποντικών σε σύγκριση με τη χρήση θεραπείας αποκλεισμού του ανοσοποιητικού σημείου ελέγχου μόνο.
–Και τα οκτώ ποντίκια που έλαβαν μόνο θεραπεία αποκλεισμού του ανοσοποιητικού σημείου ελέγχου πέθαναν μέσα σε 39 ημέρες,
– ενώ επτά από τα οκτώ ποντίκια που έλαβαν τη διπλή θεραπεία ήταν ακόμα ζωντανά μετά από 60 ημέρες.
–Είδαμε επίσης μια αύξηση σε έναν αριθμό διαφορετικών τύπων βοηθητικών κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος – τα οποία τελικά βελτίωσαν την ανταπόκριση των όγκων μελανώματος ιδιαίτερα στις θεραπείες.
Η έρευνά μας ενώνει ένα σύνολο αποδεικτικών στοιχείων ότι τα παράσιτα – συμπεριλαμβανομένης της ταινίας σκύλου Echinococcus granulosus – μπορούν να δράσουν ενάντια σε διαφορετικούς τύπους καρκίνου.
Βακτήρια , ιοί και βακτηριοφάγοι (ιοί που επιτίθενται στα βακτήρια) δοκιμάζονται επίσης ως πιθανές θεραπείες για τον καρκίνο.
“Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι αυτή η μελέτη είναι μόνο σε ποντίκια και θα χρειαστούν πολλά χρόνια και πολλές ακόμη μελέτες για να μάθουμε εάν αυτή η θεραπεία έχει αποτέλεσμα στους ανθρώπους.
Ωστόσο, είναι ένα συναρπαστικό βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση και προσθέτει στην αυξανόμενη βάση αποδεικτικών στοιχείων ότι τα παθογόνα μπορεί να είναι χρήσιμα εργαλεία στον αγώνα μας κατά των καρκίνων που είναι δύσκολο να θεραπευθούν“, καταλήγει ο κ. Elsheikha.
Σύνδεσμος για την δημοσίευση: https://theconversation.com/a-dangerous-parasite-could-be-used-to-treat-cancer-new-research-in-mice-171022?