Ως γνωστόν τα καρκινικά κύτταρα αναπτύσσονται και διαιρούνται γρήγορα και επομένως τα αντικαρκινικά φάρμακα είναι έτσι κατασκευασμένα ώστε να εξουδετερώνουν τα ταχέως αναπτυσσόμενα κύτταρα. Παράλληλα όμως, υπάρχουν και φυσιολογικά κύτταρα του οργανισμού με ανάλογη συμπεριφορά. Άρα τα αντικαρκινικά φάρμακα μπορούν να επηρεάσουν και αυτά.
Ανάμεσα στα ταχέως πολλαπλασιαζόμενα φυσιολογικά κύτταρα που συνήθως βλάπτονται είναι τα κύτταρα του αίματος που σχηματίζονται στο μυελό των οστών. Τα κύτταρα του αίματος είναι τα ερυθρά αιμοσφαίρια, τα λευκά αιμοσφαίρια και τα αιμοπετάλια. Η χημειοθεραπεία επομένως μπορεί να οδηγήσει σε χαμηλά επίπεδα των κυττάρων στο αίμα, προκαλώντας μια ποικιλία συμπτωμάτων. Τα συμπτώματα εξαρτώνται από το είδος των κυττάρων του αίματος που επηρεάζονται.
Η γενική αίματος
Μια πλήρης εξέταση αίματος (γενική αίματος) είναι η εξέταση που ο ογκολόγος σας θα σας ζητά να κάνετε 1 ή 2 ημέρες πριν την ημέρα χορήγησης της χημειοθεραπείας και 8 με 12 ημέρες μετά. Χρησιμοποιείται για τον έλεγχο του αριθμού των ερυθρών αιμοσφαιρίων, του αιματοκρίτη, της αιμοσφαιρίνης, των λευκών αιμοσφαιρίων και των αιμοπεταλίων.
|
TEST |
ΕΞΕΤΑΣΗ |
ΜΟΝΑΔΑ ΜΕΤΡΗΣΗΣ |
ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΤΙΜΕΣ |
|
Hb (Hemoglobin) |
Αιμοσφαιρίνη |
g/dl |
A: 13.5-17.5 Γ: 12.0-16.0 |
|
Κύριο συστατικό των ερυθρών αιμοσφαιρίων. Δεσμεύει και μεταφέρει οξυγόνο από τους πνεύμονες στους ιστούς. Συμβάλλει στη μεταφορά διοξειδίου του άνθρακα από τους ιστούς στους πνεύμονες. Καθοριστική μέτρηση για αξιολόγηση διαφόρων μορφών αναιμίας. |
|||
|
Hct (Hematocrit) |
Αιματοκρίτης |
% |
A: 41-53 Γ: 36-46 |
|
Καθορίζει την εκατοστιαία αναλογία του όγκου των ερυθρών αιμοσφαιρίων στον συνολικό όγκο του αίματος. Χρήσιμος δείκτης για παρουσία αναιμίας, απώλειας αίματος και αφυδάτωσης. |
|||
|
RBC (Red Blood Cells) |
Αριθμός Ερυθρών αιμοσφαιρίων |
10^12/L |
A: 4.50-6.50 Γ: 3.80-5.80 |
|
Παράγονται στον μυελό των οστών και έχουν μέσο όρο ζωής 120 μέρες. Μεταφέρουν, μέσω της αιμοσφαιρίνης που περιέχουν, οξυγόνο από τους πνεύμονες στους ιστούς. Καθοριστική μέτρηση για παρουσία αναιμίας ή πολυκυτταραιμίας. |
|||
|
MCV (Mean Cell Volume) |
Μέσος όγκος Ερυθρών αιμοσφαιρίων |
fl |
78-98 |
|
Σημαντικός δείκτης του όγκου των ερυθρών αιμοσφαιρίων και ταξινόμησης αναιμιών. Αυξάνεται στις μεγαλοβλαστικές αναιμίες και στα μυελοδυσπλαστικά σύνδρομα. Ελαττώνεται στις σιδηροπενικές αναιμίες, στις θαλασσαιμίες και σε αναιμίες λόγω χρόνιων παθήσεων. |
|||
|
PLT (Platelets) |
Αριθμός Αιμοπεταλίων |
10^9/L |
150-400.000 |
|
Τα αιμοπετάλια ή θρομβοκύτταρα είναι μικρά απύρηνα κύτταρα απαραίτητα στη λειτουργία της αιμόστασης, στον μηχανισμό της πήξης του αίματος, στον σχηματισμό θρόμβων και στη διαδικασία επούλωσης πληγών. |
|||
|
WBC (White Blood Cells) |
Αριθμός Λευκών αιμοσφαιρίων |
10^9/L |
4.0-10.800 |
|
Κύτταρα απαραίτητα για την άμυνα και την επιβίωση του οργανισμού. Καταπολεμούν τις λοιμώξεις και προστατεύουν τον οργανισμό από κάθε βλαβερή ουσία. Σημαντική εξέταση για την ύπαρξη και τη βαρύτητα μιας νοσηρής κατάστασης στον οργανισμό. |
|||
|
Differential count |
Λευκοκυτταρικός τύπος (Διαφορική μέτρηση) |
% |
– |
|
Τα λευκά αιμοσφαίρια διακρίνονται σε 3 κύριους τύπους. Πολυμορφοπύρηνα (Ουδετερόφιλα, Ηωσινόφιλα, Bασεόφιλα), Λεμφοκύτταρα και Μονοκύτταρα. Κάθε τύπος παίζει τον δικό του ρόλο στη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος. |
|||
|
Neutrophils |
Ουδετερόφιλα (Πολυμορφοπύρηνα) |
% |
40-75 |
|
Παρέχουν προστασία στον οργανισμό έναντι βακτηριακών λοιμώξεων. Μεταναστεύουν στην περιοχή του τραυματισμού ή της μόλυνσης και καταπολεμούν τη μόλυνση με φαγοκυττάρωση. Αύξηση παρατηρείται σε οξείες λοιμώξεις και φλεγμονές. Ελαττώνονται στη χημειοθεραπεία και σε αυτοάνοσα νοσήματα. |
|||
|
Lymphocytes |
Λεμφοκύτταρα |
% |
20-45 |
| Θεωρούνται τα βασικά κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος. Διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο κυρίως ενάντια στις ιογενείς λοιμώξεις. Αυξημένα λεμφοκύτταρα (λεμφοκυττάρωση) έχουμε σε οξείες ή χρόνιες ιογενείς λοιμώξεις (ιογενή νοσήματα, ιλαρά, ανεμοβλογιά, ηπατίτιδα, λοιμώδη μονοπυρήνωση κλπ.) και σε λεμφοκυτταρικές λευχαιμίες και λεμφώματα. Ελαττώνονται (λεμφοπενία) σε κληρονομικές ανοσολογικές διαταραχές, στη φυματίωση, στο AIDS, στη νόσο Hodgkin, μετά από χορήγηση κορτιζόνης, ανοσοκατασταλτικών φαρμάκων και χημειοθεραπείας | |||
|
Monocytes |
Μονοκύτταρα |
% |
2-10 |
|
Αντιμετωπίζουν βαριές λοιμώξεις με φαγοκυττάρωση. Αυξάνονται κατά τη διάρκεια χρόνιων λοιμώξεων (τύφο, φυματίωση), σε αυτοάνοσα νοσήματα, στη μυελομονοκυτταρική λευχαιμία και σε άλλες κακοήθειες (Hodgkin). |
|||
|
Eosinophils |
Ηωσινόφιλα |
% |
1-6 |
|
Αντιμετωπίζουν αλλεργικές καταστάσεις και παρασιτώσεις. Αυξάνονται σε αλλεργίες, παρασιτώσεις, διάφορες δερματοπάθειες και σε ορισμένα κακοήθη νοσήματα. |
|||
|
Basophils |
Bασεόφιλα |
% |
0-1 |
|
Αντιμετωπίζουν αλλεργικές καταστάσεις και παρασιτώσεις. Αύξηση παρατηρείται στη χρόνια μυελοκυτταρική λευχαιμία. |
|||
|
Retics (Reticulocytes) |
Αριθμός Δικτυοερυθροκυττάρων |
% |
0.2-2.0 |
|
Είναι νεαρά, ανώριμα και απύρηνα ερυθρά αιμοσφαίρια που περιέχουν RNA. Είναι σημαντικά για τη διάκριση των αναιμιών που προκαλούνται από ανεπάρκεια του μυελού των οστών σε σχέση με άλλες μορφές αναιμίας. |
|||
ΑΝΑΙΜΙΑ
Αναιμία σημαίνει χαμηλός αριθμός ερυθρών αιμοσφαιρίων στο αίμα. Αυτός μπορεί να οφείλεται είτε στην απώλεια αίματος όπως σε μία αιμορραγία είτε στη αδυναμία του μυελού να παράγει τα κύτταρα αυτά όπως συμβαίνει μετά τη χορήγηση χημειοθεραπείας.
Τα χαμηλά επίπεδα ερυθρών αιμοσφαιρίων επομένως προκαλούν αναιμία η οποία αναγνωρίζεται με τον εργαστηριακό προσδιορισμό της χαμηλής αιμοσφαιρίνης (η αιμοσφαιρίνη είναι μια πρωτεΐνη που περιέχεται στα ερυθρά αιμοσφαίρια του αίματος και είναι υπεύθυνη για την μεταφορά του οξυγόνου από τους πνεύμονες προς τους ιστούς και τα διάφορα όργανα του σώματος) και του χαμηλού αιματοκρίτη (αιματοκρίτης είναι το % του όγκου του αίματος που αποτελείται από ερυθρά αιμοσφαίρια) μέσα από τη γενική εξέταση αίματος.
ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΑΝΑΙΜΙΑΣ
Η αναιμία αναγνωρίζεται ως ωχρότητα του δέρματος και των επιπεφυκότων του ματιού. Ωχρότητα, όμως, δε σημαίνει υποχρεωτικά και ύπαρξη αναιμίας. Στα συμπτώματα του ασθενούς με αναιμία συμπεριλαμβάνονται επίσης ταχυκαρδία, αίσθημα κόπωσης, δύσπνοια στην προσπάθεια, ζάλη, εμβοές στα αυτιά, κεφαλαλγία. Τα συμπτώματα, ωστόσο, του αναιμικού αρρώστου εξαρτώνται όχι μόνο από τη βαρύτητα της κατάστασης αλλά και από την ταχύτητα εγκατάστασης της αναιμίας και το υποκείμενο νόσημα στο οποίο οφείλεται η αναιμία.
Τι μπορείτε να κάνετε για να διαχειριστείτε τα συμπτώματα που δημιουργούν τα χαμηλά επίπεδα ερυθρών αιμοσφαιρίων στο αίμα:
-Ξεκουραστείτε μεταξύ των δραστηριοτήτων σας. Προσπαθήστε να κοιμηθείτε τουλάχιστον 8 ώρες κάθε βράδυ. Εάν αισθάνεστε ότι το έχετε ανάγκη, κοιμηθείτε και κατά τη διάρκεια της ημέρας, 1 έως 2 φορές 1 ώρα ή λιγότερο.
-Φτιάξτε το ημερήσιο πρόγραμμα σας, διαφυλάσσοντας την ενέργειά σας για τις πιο σημαντικές δραστηριότητες. Για παράδειγμα, μπορείτε να πάτε στη δουλειά, αλλά δεν θα καθαρίσετε εσείς το σπίτι.
-Αποφύγετε τις δραστηριότητες που σας προκαλούν δύσπνοια ή ταχυκαρδία.
-Ζητήστε τη βοήθεια των αγαπημένων σας ή αφήστε τους να σας βοηθήσουν όταν σας το ζητήσουν. Όταν η οικογένεια ή οι φίλοι σας, προσφερθούν να σας βοηθήσουν, αφήστε τους να το κάνουν. Μπορούν να βοηθήσουν στη φροντίδα των παιδιών σας, στα ψώνια, τα θελήματα, να οδηγήσουν στην επίσκεψη στον ογκολόγο σας, ή να κάνουν άλλες δουλειές τις οποίες εσείς αισθάνεστε πολύ κουρασμένοι για να κάνετε.
– Επιλέξτε μια διατροφή που περιέχει όλες τις θερμίδες, τις πρωτεΐνες και τις βιταμίνες που χρειάζεται ο οργανισμός σας.
-Πίνετε άφθονα μη καφεϊνούχα και μη αλκοολούχα υγρά.
-Σηκωθείτε αργά. Μπορεί να αισθανθείτε ζάλη όταν σηκώνεστε, από το κρεβάτι ή την καρέκλα, σε όρθια θέση, πάρα πολύ γρήγορα. Όταν σηκώνεστε από το κρεβάτι μείνετε καθιστός για λίγα λεπτά πριν σταθείτε όρθιοι.
-Ενημερώστε τον ογκολόγο σας εάν στο παρελθόν είχατε καρδιακά προβλήματα.
Καλέσετε τον ογκολόγο σας όταν:
-
Αισθανθείτε έντονη αδυναμία και δεν είστε σε θέση να κάνετε τις συνηθισμένες σας δραστηριότητες.
-
Αισθανθείτε ζάλη ή σαν να πρόκειται να λιποθυμήσετε
-
Αισθάνεστε δύσπνοια
-
Αισθάνεστε τη καρδιά σας να χτυπά πολύ γρήγορα
-
Εάν έχετε πόνο στο στήθος
Ο ογκολόγος σας θα ελέγχει τον αριθμό των αιμοσφαιρίων σας σε όλη τη διάρκεια της χημειοθεραπείας. Μπορεί να χρειαστείτε μετάγγιση αίματος, αν ο αριθμός των ερυθρών αιμοσφαιρίων πέσει σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Ο ογκολόγος σας, μπορεί επίσης να σας συνταγογραφήσει ένα φάρμακο για να επιταχύνει την παραγωγή των ερυθρών αιμοσφαιρίων. Αυτά υπάρχουν στο εμπόριο σε ενέσιμη μορφή και χορηγούνται συνήθως με συμπλήρωμα σιδήρου.
Είναι, η μετάγγιση αίματος, επικίνδυνη;
Η μετάγγιση αίματος είναι μια κοινή διαδικασία που συνήθως δεν παρουσιάζει επιπλοκές. Όμως, υπάρχουν ορισμένοι κίνδυνοι. Ορισμένες παρενέργειες μπορούν να συμβούν κατά τη διάρκεια της μετάγγισης, ενώ άλλες μπορεί να χρειαστεί να περάσουν αρκετές εβδομάδες πριν εμφανιστούν.
Αλλεργική αντίδραση
Ακόμα κι αν θα δοθεί το αίμα που ταιριάζει με τον τύπο του αίματός σας, είναι ακόμα πιθανό, αν και σπάνιο, να παρουσιάσετε μια αλλεργική αντίδραση. Τα συμπτώματα συνήθως περιορίζονται σε κνίδωση (αποτελεί την πιο κλασική έκφραση της αλλεργίας στο δέρμα και χαρακτηρίζεται από πομφούς, δηλαδή εντοπισμένα οιδήματα του δέρματος και κνησμό). Αυτά τα είδη των αντιδράσεων κατά τη μετάγγιση συνήθως αντιμετωπίζονται με αντιισταμινικά και σπάνια είναι σοβαρές. Σπανιότερα, μια αλλεργική αντίδραση μπορεί να περιλαμβάνει δυσκολία στην αναπνοή, χαμηλή αρτηριακή πίεση, ρίγη, άγχος, ταχυπαλμία και ναυτία.
Πυρετός
Αυτή είναι μια συνηθισμένη αντίδραση, αλλά συνήθως δεν είναι σοβαρή. Όταν ο πυρετός αναπτύσσεται γρήγορα κατά τη διάρκεια της μετάγγισης ή αμέσως μετά, μπορεί να είναι αυτό που ονομάζεται εμπύρετη αντίδραση. Επειδή ο πυρετός μπορεί να είναι ένα σημάδι μιας σοβαρής αντίδρασης, εάν εμφανιστεί κατά τη διάρκεια μιας μετάγγισης ο ογκολόγος σας θα διακόψει τη μετάγγιση και πιθανόν θα κάνει περαιτέρω εκτιμήσεις, πριν αποφασίσει αν θα συνεχίσετε.
Λοιμώξεις
Πάντα οι δωρητές αίματος ελέγχονται προκειμένου να μειωθεί η πιθανότητα λοιμώξεων από τη μετάγγιση. Θα χρειαστούν εβδομάδες ή μήνες μετά από τη μετάγγιση αίματος για να καθοριστεί εάν έχετε προσβληθεί από κάποιον ιό, βακτήριο ή παράσιτο. Με απλά λόγια υπάρχει ένας μικρός κίνδυνος εμφάνισης αυτών των ασθενειών, εάν υποβληθείται σε μετάγγιση αίματος:
-
Ο HIV μεταδίδεται σε 1 στα 2.000.000 περίπου μεταγγίσεις.
- Ανθρώπινοι λεμφοτροπικοί ιοί τύπου Ι και ΙΙ (HTLVI–II) μεταδίδονται σε 1 στα 3.000.000 μεταγγίσεις.
-
Ηπατίτιδας Β μεταδίδεται σε 1 στις 205.000 περίπου.
-
Ηπατίτιδα C μεταδίδεται σε 1 στα 2.000.000.
-
Ιός του Δυτικού Νείλου είναι παρούσα σε 1 στις 350.000 μονάδες αίματος στις Ηνωμένες Πολιτείες.
-
Βακτηριακή λοίμωξη (από μολυσμένο αίμα) η οποία μπορεί να προκαλέσει σήψη και θάνατο σε 1 από 1.000.000 περίπου μεταγγίσεις.
Υπερφόρτωση σιδήρου
Πολλαπλές μεταγγίσεις αίματος μπορεί να οδηγήσουν σε αυξημένη ποσότητα σιδήρου στον οργανισμό σας. Αυτό μπορεί να προκαλέσει βλάβη σε διάφορα όργανα του σώματός σας, συμπεριλαμβανομένου του ήπατος και της καρδιάς. Τα άτομα με υπερφόρτωση σιδήρου, μπορούν να αντιμετωπιστούν με ειδική θεραπεία.
Σύνδρομο TRALI
Κατά το οποίο προκαλείται βλάβη στους πνεύμονες καθιστόντας δύσκολη την αναπνοή. Παρουσιάζεται με πυρετό, πνευμονικό οίδημα και υπόταση και παρουσιάζεται σε 1 στις 2.000 μεταγγίσεις. Συνήθως, εμφανίζεται TRALI εντός ενός έως έξι ωρών από τη μετάγγιση. Οι άνθρωποι συνήθως αναρρώνουν πλήρως μέσα σε 96 ώρες, ειδικά όταν αντιμετωπίζονται γρήγορα και σωστά.
Οξεία αιμολυτική αντίδραση
Αυτή είναι μια πολύ σπάνια αλλά σοβαρή αντίδραση στη μετάγγιση κατά την οποία ο οργανισμός σας επιτίθεται στα ερυθρά αιμοσφαίρια του αίματος που σας δώθηκε, κυρίως επειδή ο τύπος αίματος που σας δόθηκε δεν ήταν συμβατός με τον δικό σας. Αυτό συμβαίνει συνήθως κατά τη διάρκεια ή αμέσως μετά από μετάγγιση. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν πυρετό, ναυτία, ρίγη, οξύ πόνο χαμηλά στην πλάτη ή πόνο στο στήθος και σκούρα ούρα. Οξεία αιμολυτική αντίδραση είναι πιο συχνή σε άτομα που υποβάλονται σε πολλαπλές μεταγγίσεις.
Καθυστερημένη αιμολυτική αντίδραση
Αυτή είναι παρόμοια με την οξεία αιμολυτική αντίδραση, αλλά αυτή γίνεται εμφανής ημέρες έως εβδομάδες μετά την μετάγγιση. Το σώμα σας, και σε αυτή τη περίπτωση, επιτίθεται στα ερυθρά αιμοσφαίρια που λάβαται με τη μετάγγιση, αλλά σε πιο αργό ρυθμό – συνήθως μία έως τέσσερις εβδομάδες – μέχρι να παρατηρηθεί μείωση των ερυθρών αιμοσφαιρίων. Η αντίδραση αυτή είναι πιο πιθανό να συμβεί εάν είχατε στο παρελθόν πολλαπλές μεταγγίσεις.
ΧΑΜΗΛΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΙΜΟΠΕΤΑΛΙΩΝ (ΘΡΟΜΒΟΠΕΝΙΑ)
Τα αιμοπετάλια είναι κυτταρικά θραύσματα, τα οποία αποτελούν λιγότερο από το 1% του πλήρους αίματος. Παίζουν καθοριστικό ρόλο στην πήξη του αίματος και την
|
Σημείωση: Οι φυσιολογικές τιμές πιθανόν να διαφέρουν από εργαστήριο σε εργαστήριο.
Όταν ένας άνθρωπος παρουσιάζει χαμηλό αριθμό αιμοπεταλίων είναι σε αυξημένο κίνδυνο αιμορραγίας.
|
|
Όταν παρουσιάζετε χαμηλό αριθμό αιμοπεταλίων στο αίμα σας μπορεί να παρατηρήσετε:
Πιο συχνή και πιο εύκολη εμφάνιση μώλωπων (αποτέλεσμα τραυματισμού, ακόμα και μικρής έντασης).
Πετέχειες (κόκκινα στίγματα, στο μέγεθος κεφαλής καρφίτσας στο δέρμα σας, αυτόματα, δηλαδή χωρίς να προηγηθεί τραυματισμός).
Συχνή αιμορραγία από τα ούλα, τη μύτη και το ορθό.
Τι πρέπει και τι δεν πρέπει να κάνετε προκειμένου να μειώσετε τον κίνδυνο αιμορραγίας, εάν έχετε χαμηλό αριθμό αιμοπεταλίων:
Πρέπει να κάνετε:
-
Βουρτσίστε τα δόντια σας με μια πολύ μαλακή οδοντόβουρτσα
- Μαλακώστε τις τρίχες της οδοντόβουρτσας σας με ζεστό νερό, πριν τα βουρτσίσετε
-
Φυσήξτε απαλά τη μύτη σας
-
Να είστε προσεκτικοί όταν χρησιμοποιείται ψαλίδια, μαχαίρια ή άλλα αιχμηρά αντικείμενα
-
Χρησιμοποιήστε ηλεκτρική ξυριστική μηχανή αντί του ξυραφιού
- Εφαρμόστε ήπια και σταθερή πίεση για περισσότερη ώρα, τουλάχιστον 5 λεπτά, σε πληγές μέχρι να σταματήσει η αιμορραγία
-
Για να προστατέψετε τα πόδια σας φορέστε τα παπούτσια ή οτιδήποτε άλλο σας βολεύει, όλη την ώρα, ακόμη και μέσα στο σπίτι
-
Αν τα ούλα σας ματώσουν, ξεπλύνετε το στόμα σας με κρύο νερό. Εάν η αιμορραγία δεν σταματά καλέσετε τον ογκολόγο σας
Πρέπει να αποφεύγετε:
- Μην χρησιμοποιείτε οδοντικό νήμα ή οδοντογλυφίδες
- Μην αθλείστε και μην κάνετε άλλες δραστηριότητες κατά τη διάρκεια των οποίων θα μπορούσατε να τραυματισθείτε
- Μην χρησιμοποιήστε το ταμπόν, κλύσματα, υπόθετα, ή θερμόμετρα ορθού
- Μην φορέστε ρούχα με σφιχτά κολάρα, σφιχτές ζώνες
- Μην παίρνετε φάρμακα που παρεμποδίζουν τη λειτουργεία των αιμοπεταλίων όπως ασπιρίνη, ιβουπροφαίνη, ναπροξένη και άλλα. Εάν δεν είστε βέβαιοι για τη λήψη κάποιου φαρμάκου, ρωτήστε τον ογκολόγο σας
Καλέστε αμέσως τον ογκολόγο σας εάν παρουσιάζετε:
-
μώλωπες, ειδικά χωρίς να έχετε προηγουμένως τραυματιστεί
-
Μικρές, κόκκινες κηλίδες στο δέρμα σας (πετέχειες)
-
Κόκκινο, ροζ ή σκούρο χρώμα των ούρων
-
Μαύρα ή με αίμα κόπρανα
-
Αιμορραγία από τα ούλα ή τη μύτη σας
-
Βαριά αιμορραγία κατά τη διάρκεια της περιόδου σας ή μια παρατεταμένη περίοδο
-
Κολπική αιμορραγία η οποία δεν οφείλεται στην περίοδό σας
-
Πονοκεφάλους ή αλλαγές στην όραση σας
-
Έντονη υπνηλία ή σύγχυση
-
Ξαφνικό, σοβαρό, ανεξήγητο πόνο
-
Αιμορραγία που εμφανίζεται αυθόρμητα (από μόνη της), χωρίς τραυματισμό
- Εάν είστε δυσκοίλιοι. Θα πρέπει να σας συνταγογραφήσει ένα μαλακτικό κοπράνων για την πρόληψη αιμορραγίας από το ορθό στη προσπάθεια να ενεργειθείτε
Ο ογκολόγος σας μπορεί να σας προτείνει:
Μια μετάγγιση αιμοπεταλίων, η οποία είναι και ο μόνος τρόπος αντιμετώπησης της θρομβοπενίας. Η μετάγγιση αιμοπεταλίων συνήθως έχει νόημα σε τιμές κάτω των 10.000/μl και σε τιμές κάτω των 30.000/μl με ενεργό αιμορραγία η οποία δεν μπορεί να ελεγχθεί. Σε περίπτωση χαμηλών αιμοπεταλίων, επιβάλεται η καθυστέρηση της χημειοθεραπείας, μέχρι ο αριθμός τους να είναι μεγαλύτερος από 100.000/μl τουλάχιστον.
Λευκοπενία- Ουδετεροπενία
Λευκοπενία: η μείωση του συνολικού αριθμού των λευκών αιμοσφαιρίων.
Ουδετεροπενία: η μείωση του αριθμού των ουδετερόφιλων, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε χαμηλά επίπεδα λευκών αιμοσφαιρίων.
Tα λευκά αιμοσφαίρια έχουν ένα βασικό ρόλο στην άμυνα του οργανισμού. Αυτά κυκλοφορούν στο αίμα και περιλαμβάνουν τα ουδετερόφιλα πολυμορφοπύρηνα, τα ηωσινόφιλα, τα βασεόφιλα, τα μονοκύτταρα και τα λεμφοκύτταρα.
Τα ουδετερόφιλα έχουν την ικανότητα να διαπηδήσουν τους πόρους των αιμοφόρων αγγείων και να μεταναστεύσουν στη περιοχή της βλάβης, όπου καταστρέφουν τα παθογόνα μικρόβια. Κάθε ιστική βλάβη προάγει τη παραγωγή και απελευθέρωση των ουδετερόφιλων.
Προκειμένου επομένως ο οργανισμός μας να μπορέσει να αντιμετωπίσει μια λοίμωξη είναι σημαντικό να μπορεί να παράγει μεγάλες λευκών αιμοσφαιρίων και κυρίως ουδετεροφίλων.
Η ικανότητα αυτή του οργανισμού μας ελαττώνεται μετά την έναρξη της χημειοθεραπείας και επανέρχεται στα φυσιολογικά επίπεδα μετά την ολοκλήρωσή της.
Ο αριθμός των λευκών αιμοσφαιρίων (WBC) αποτελεί μέρος της γενικής εξέτασης αίματος. Η εξέταση αυτή θα δώσει αναλυτικά και το ποσοστό των πέντε διαφορετικών τύπων που αποτελούν το σύνολο των λευκών αιμοσφαιρίων:
|
|
Σημείωση: Οι φυσιολογικές τιμές θα διαφέρουν από εργαστήριο σε εργαστήριο.
Όταν o αριθμός των λευκών αιμοσφαιρίων, επομένως, είναι χαμηλός, υπάρχει αυξημένος κίνδυνος λοίμωξης.
Το επίπεδο του κινδύνου εξαρτάται από διάφορους παράγοντες, όπως το:
-
Πόσο χαμηλά πέφτει το επίπεδο των λευκών σας αιμοσφαιρίων
-
Πόσο καιρό διαρκεί αυτή η χαμηλή τιμή τους
-
Ποιος τύπος των λευκών βρίσκετε σε χαμηλά επίπεδα
-
Η ταυτόχρονη λήψη άλλων φαρμάκων, όπως κορτιζόνη ή άλλα ανοσοκατασταλτικά φάρμακα (κυκλοσπορίνη).
Ένα μέτρο του κινδύνου για λοίμωξη είναι ο απόλυτος αριθμός ουδετερόφιλων (ANC), ο οποίος μας δίνεται με τη γενική αίματος.
|
|