Ο Καρκίνος της ουροδόχου κύστης αποτελεί τον συχνότερο καρκίνο του ουροποιητικού συστήματος και εμφανίζεται κυρίως σε ηλικίες άνω των 60 ετών, συχνότερα στους άνδρες από τις γυναίκες.
Πρόκειται για τύπο καρκίνου με επιθετική μορφή.
Τα συμπτώματα
Ο καρκίνος της ουροδόχου κύστης εκδηλώνεται με:
-αιματουρία, –
-συχνουρία, ή,
– επιτακτικότητα στην ούρηση.
Απαιτείται άμεση επικοινωνία με τον ουρολόγο και έναρξη της θεραπείας, διότι ο καρκίνος της ουροδόχου κύστης χαρακτηρίζεται από επιθετικότητα.
Διάγνωση
Στο στάδιο της διάγνωσης συστήνεται:
-αρχικά κυτταρολογική εξέταση ούρων,
-υπερηχογράφημα νεφρών και κύστης,
-ενδοφλέβια αξονική πυελογραφία,
-κυστεοσκόπηση και βιοψία υλικού
Εφόσον επιβεβαιωθεί κακοήθεια, υπάρχει συνεργασία με ογκολόγο.
Παράλληλα, διενεργούνται και πρόσθετες απεικονιστικές εξετάσεις (μαγνητική, σπινθηρογράφημα κ.λπ.)
Αντιμετώπιση
Για τον καρκίνο ουροδόχου κύστης απαιτείται αρχικά διουρηθρική εκτομή του όγκου (TUR-T).
Λόγω της επιθετικότητας του καρκίνου, αναλόγως των στοιχείων που θα προκύψουν από τη βιοψία, μπορεί να απαιτείται ολική κυστεκτομή, κατά την οποία γίνεται αφαίρεση ολόκληρης της ουροδόχου κύστης και των όμορων ζωτικών οργάνων (στον άνδρα ο προστάτης και οι σπερματοδόχες κύστεις, ενώ στη γυναίκα η μήτρα, οι σάλπιγγες, οι ωοθήκες).
-Η ολική κυστεκτομή πραγματοποιείται από τον χειρουργό ουρολόγο, όταν κρίνεται απολύτως αναγκαία για την καλή έκβαση της υγείας του ασθενούς.
-Η αφαίρεση της ουροδόχου κύστης καθιστά αναγκαία την αντικατάσταση της με νέα κύστη που θα δημιουργήσει ο χειρουργός ουρολόγος από τμήμα του εντέρου, προκειμένου να καταστεί εφικτή η φυσιολογική έξοδος των ούρων από το σώμα.
Εάν αυτό δεν είναι εφικτό, τότε γίνεται εκτροπή των ούρων στο κοιλιακό τοίχωμα και τα ούρα συλλέγονται σε ειδικό εξωτερικό σάκο.
Η πρώτη δημιουργία νεοκύστης στην ιστορία πραγματοποιήθηκε το 1958, από τον Maurice Camey, στο Νοσοκομείο Foch στο Παρίσι.