Το ήπαρ είναι ένα από τα πιο πολύπλοκα και σημαντικά ενδοκοιλιακά όργανα. Διαδραματίζει κομβικό ρόλο σε πλήθος λειτουργιών του ανθρωπίνου σώματος, όπως η παραγωγή χολής, η πήξη του αίματος, ο μεταβολισμός φαρμάκων και τοξικών ουσιών και άλλες.
Έχει πλούσια και διπλή αιμάτωση (ηπατική αρτηρία και πυλαία φλέβα), ενώ η ικανότητά του να αναγεννάται είναι γνωστή από την αρχαιότητα.
Είναι γεγονός ότι από κακοήθεις όγκους στο ήπαρ, μόνο το 20% έχει δημιουργηθεί εκεί (ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα η χολαγγειοκαρκίνωμα), ενώ το υπόλοιπο 80% αποτελεί μεταστάσεις από καρκινικούς όγκους που έχουν δημιουργηθεί σε άλλα όργανα.
Πρακτικά καρκινικοί όγκοι από όλο το σώμα μπορούν να μετασταθούν στο ήπαρ αλλά οι πιο συχνές μεταστάσεις στο ήπαρ προέρχονται από όργανα του πεπτικού συστήματος, όπως το παχύ έντερο.
Έτσι ένας εξειδικευμένος χειρουργός Ήπατος-Παγκρέατος, αφιερώνει πάνω από το 50% του χρόνου του στην αντιμετώπιση και διαχείριση αυτών των ασθενών.
Επέμβαση «ρουτίνας»
Η αντιμετώπιση των ασθενών αυτών έχει αλλάξει ριζικά τα τελευταία χρόνια.
“Η χειρουργική ήπατος (ηπατεκτομή) που ήταν κάποιες φορές επικίνδυνη με μεγάλη απώλεια αίματος, πολλές επιπλοκές και υψηλή θνητότητα, έχει πλέον γίνει ασφαλής και επέμβαση ρουτίνας στους εξειδικευμένους Χειρουργούς Ήπατος”, αναφέρει ο Σπυρίδωνας Παγκράτης, Χειρουργός-Ογκολόγος, Επικεφαλής Ομάδας Χειρουργών, υπεύθυνου Ιατρείου Χειρουργικής Ήπατος-Χοληφόρων-Παγκρέατος Ερρίκος Ντυνάν Hospital Center, προσθέτοντας:
Η εφαρμογή νεότερων και «Ελάχιστα Επεμβατικών Τεχνικών» όπως η Ρομποτική και η Λαπαροσκοπική Χειρουργική βοήθησε σημαντικά τους ασθενείς αυτούς, καθώς:
-επιτρέπει μικρότερη απώλεια αίματος,
-ταχύτερη ανάρρωσή,
-λιγότερο μετεγχειρητικό πόνο,
-λιγότερες λοιμώξεις στις τομές,
-συντομότερη νοσηλεία,
-ταχύτερη έναρξη χημειοθεραπείας όταν χρειάζεται.
Η εξειδίκευση των χειρουργών καθιστούν τις ηπατεκτομές ασφαλείς , σχεδόν αναίμακτες και με ελάχιστες επιπλοκές”.
Νεότερες τεχνικές
Επιπρόσθετα, τα τελευταία χρόνια έχουν προστεθεί στη φαρέτρα μας αρκετά «εργαλεία» για την αντιμετώπιση των ηπατικών μεταστάσεων.
“Καταρχάς χρησιμοποιούμε την τεχνική διαφύλαξης του υγιούς ηπατικού παρεγχύματος (parenchyma sparing resection), όπου αφαιρούμε μόνο τους κακοήθεις όγκους, διασώζοντας το υγιές ήπαρ και έτσι μπορούμε να αφαιρέσουμε μεγαλύτερο αριθμό κακοήθων εστιών και να παραμείνει αρκετό ήπαρ“, είναι η επισήμανση του κ. Παγκράτη, που στην συνέχεια αναλύει τις εξετάσεις που ανακαλύπτουν τους όγκους στο ήπαρ.
–Χρησιμοποιούμε διεγχειρητικό υπερηχογράφημα και ανιχνεύουμε όγκους 2-3 χιλιοστών που είναι «αόρατοι» με αξονική ή μαγνητική τομογραφία.
–Συνδυάζουμε εκτομές κάποιων όγκων με καυτηριασμό με μικροκύματα ή ραδιοσυχνότητες (radiofrequency, microwave ablation) κάποιων άλλων όγκων που είναι βαθιά μέσα στο ήπαρ και η εκτομή τους θα ήταν τεχνικά δύσκολη.
–Ακόμα, μπορούμε να εμβολίσουμε τους μεταστατικούς όγκους, ή τμήμα του ήπατος αποκόπτοντας την αιμάτωσή τους και χορηγώντας κατευθείαν στους μεταστατικούς όγκους χημειοθεραπεία ή ραδιενεργά σωματίδια (TACE technique, Y-90 RadioEmbolization, HAIP).
Βασική προϋπόθεση για ένα άριστο χειρουργικό και ογκολογικό αποτέλεσμα είναι η εξειδίκευση και η εμπειρία της χειρουργικής ομάδας τόσο στην χειρουργική ήπατος όσο και στις νεότερες αυτές τεχνικές.
“Στο νοσοκομείο μας, κάθε ασθενής αντιμετωπίζεται εξατομικευμένα, και μετά από συζήτηση στο Ογκολογικό Συμβούλιο (με την συμμετοχή όλων των απαραίτητων ειδικοτήτων) επιλέγεται και προτείνεται η κατάλληλη θεραπεία και τεχνική.
Ο ρόλος μας όμως δεν σταματά εκεί.
Μετά το χειρουργείο παρακολουθούμε τον ασθενή για όσο διάστημα χρειάζεται και συντονίζουμε την μετεγχειρητική του παρακολούθηση και λήψη επικουρικής θεραπείας όποτε είναι απαραίτητο”, καταλήγει ο κ. Παγκράτης.