Σύμφωνα με την ενδιάμεση ανάλυση της μελέτης CHAARTED, η οποία παρουσιάστηκε πριν από λίγες ημέρες στο Ετήσιο Συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας Κλινικής Ογκολογίας (American Society of Clinical Oncology/ASCO) στο Σικάγο, επισημάνθηκε ότι ο συνδυασμός ενός παλαιότερου χημειοθεραπευτικού φαρμάκου με τη συνήθη ορμονοθεραπεία σε αρχικό στάδιο κατάφερε να βελτιώσει εντυπωσιακά την επιβίωση και βοήθησε τους άνδρες με μεταστατικό καρκίνο του προστάτη να ζήσουν πάνω από ένα χρόνο περισσότερο.
Ουσιαστικά, οι ασθενείς που έλαβαν συνδυαστική θεραπεία είχαν διάμεση επιβίωση 57,6 μήνες, σε σύγκριση με 44,0 μήνες για εκείνους που έλαβαν μόνο ορμονοθεραπεία.
Η διαφορά στην επιβίωση ήταν πιο έκδηλη στους 520/790 άνδρες των οποίων η νόσος παρουσίαζε ευρύτερη εξάπλωση. Σύμφωνα με τα δεδομένα που παρουσιάστηκαν, αυτοί οι ασθενείς που έλαβαν συνδυαστική θεραπεία έζησαν 17 μήνες περισσότερο. Παρόλ’ αυτά, δεν είναι ακόμη σαφές, εάν η αρχική χημειο-ορμονοθεραπεία παρέτεινε την επιβίωση των ασθενών με λιγότερο εκτεταμένη νόσο.
Τα τελευταία χρόνια έχουν εγκριθεί κι άλλες ορμονοθεραπείες, ενώ η Docetaxel χορηγείται συνήθως, όταν η ορμονοθεραπεία δεν είναι πλέον αποτελεσματική. Καθένα από αυτά τα φάρμακα πρόσφερε οφέλη στην επιβίωση που κυμαίνονται μεταξύ 2 και 5 μηνών.
Η μελέτη CHAARTED είναι μία φάσης 3 κλινική μελέτη, η οποία ξεκίνησε τον Μάρτιο του 2006 με τη χρηματοδότηση του Αμερικανικού Αντικαρκινικού Ινστιτούτου (National Cancer Institute) και η Sanofi πρόσφερε το χημειοθεραπευτικό φάρμακο Docetaxel και υποστήριξε τη μελέτη στο πλαίσιο μίας Συμφωνίας Κλινικών Δοκιμών (Clinical Trials Agreement) με τη Συνεργατική Ογκολογική Ομάδα των Ανατολικών Πολιτειών (ECOG), τη Συμμαχία για Κλινικές Δοκιμές στην Ογκολογία (Alliance for Clinical Trials in Oncology) και την Αμερικανική Ερευνητική Ομάδα Ογκολογίας (NRG Oncology).
Η μελέτη συμπεριέλαβε 790 ασθενείς με ορμονοευαίσθητο, μεταστατικό καρκίνο του προστάτη, οι οποίοι τυχαιοποιήθηκαν για να λάβουν είτε μόνο ορμονοθεραπεία (ADT), είτε ορμονοθεραπεία (ADT) σε συνδυασμό με Docetaxel κάθε 3 εβδομάδες για μία περίοδο 18 εβδομάδων (6 κύκλοι θεραπείας).
Οι ασθενείς τυχαιοποιήθηκαν σε δύο ομάδες, καλά ισορροπημένες σε ότι αφορά στα δημογραφικά στοιχεία, τους παράγοντες διαστρωμάτωσης και τα χαρακτηριστικά της νόσου. Ο πρωτεύον στόχος της μελέτης ήταν η συνολική επιβίωση, και αξιολογήθηκε επίσης ένας αριθμός δευτερευόντων καταληκτικών σημείων.