Ο καρδιαγγειακός κίνδυνος και τα αποτελέσματα του είναι η πρώτη αιτία νοσηρότητας, αναπηρίας και θανάτου για το σύγχρονο άνθρωπο με εκατομμύρια θύματα καθημερινά.
Οι επιπτώσεις του μοιραίες για τους ασθενείς, το συγγενικό τους περιβάλλον και δυστυχώς και για τα συστήματα υγείας που γονατίζουν από τα έξοδα νοσηλειών, χαμένων εργατοωρών, πρόωρων συνταξιοδοτήσεων και αναπηρίας.
Παράλληλα με τις γνωστές μακροχρόνιες αιτίες που συμβάλουν στην αύξηση του κινδύνου αυτού (δυσλιπιδαιμία, διαβήτης, κάπνισμα, υπέρταση, κληρονομική επιβάρυνση κτλ) είναι γνωστό ότι, αρκετές οξείες, φυσικές και χημικές, αιτίες μπορεί να πυροδοτήσουν ένα επικίνδυνο επεισόδιο
Ο θυμός για παράδειγμα μπορεί να οδηγήσει στην αύξηση της καρδιακής συχνότητας, της αρτηριακής πίεσης και αγγειακών αντιστάσεων (κινητοποίηση του συμπαθητικού συστήματος),στην παροδική ισχαιμία, ρήξη μαλακών αθηρωματικών πλακών.
Επίσης ευθύνεται για την πυροδότηση της φλεγμονώδους προθρομβωτικής απάντησης, την αύξηση των αιμοπεταλίων και την γλοιότητας του πλάσματος και μείωση των ινοδολυτικών παραγόντων.
Για το λόγο αυτό άτομα υψηλού κινδύνου που ήδη λάμβαναν αγωγή -είτε για τον καρδιαγγειακό κίνδυνο από το γιατρό τους, είτε για το θυμό από ψυχίατρο- είχαν και λιγότερα επεισόδια.
Η ψύχραιμη αντιμετώπιση της ζωής και των προβλημάτων/ αναποδιών της, μας προφυλάσσει από την εκδήλωση επικίνδυνων επεισοδίων, ικανά να μας σκοτώσουν ή να αφήσουν μόνιμη αναπηρία. Έχοντας αυτή τη γνώση, πρέπει να προσπαθήσουμε να ελέγξουμε το θυμό μας, ή να ζητήσουμε βοήθεια όταν διαπιστώνουμε ότι δεν είμαστε ικανοί από μόνοι μας γι αυτό. Η βοήθεια από τον ειδικό, δε σημαίνει υποχρεωτικά φάρμακα, βοηθάει στην εκπαίδευση για εκτόνωση της έντασης.
Τελικά, όσο και αν προσπαθούμε να θεραπεύσουμε τα βασικά αίτια καρδιαγγειακού κινδύνου (κάπνισμα, υπέρταση, δυσλιπιδαιμία, διαβήτη) πετυχαίνουμε λίγα, αν δεν καταφέρουμε να περιορίσουμε και το θυμό, όσο δικαιολογημένος και αν φαίνεται αυτός.
Παπαδοπούλου Βασιλική, Ειδική Παθολόγος