Νέα έρευνα από τις ΗΠΑ έδειξε ότι τα ελάφια με λευκή ουρά μολύνονται με SARS-CoV-2, τον ιό που προκαλεί τον COVID-19 στους ανθρώπους.
Αντισώματα βρέθηκαν στο 40% των ελαφιών που δοκιμάστηκαν από τον Ιανουάριο έως τον Μάρτιο του 2021 :
-στο Μίσιγκαν,
-την Πενσυλβάνια,
-το Ιλινόις και,
-την πολιτεία της Νέας Υόρκης.
Μια δεύτερη αδημοσίευτη μελέτη ανίχνευσε τον ιό στο 80% των ελαφιών που ελήφθησαν δείγμα στην Αϊόβα μεταξύ Νοεμβρίου 2020 και Ιανουαρίου 2021.
Τέτοια υψηλά επίπεδα μόλυνσης οδήγησαν τους ερευνητές στο συμπέρασμα ότι τα ελάφια μεταδίδουν ενεργά τον ιό το ένα στο άλλο.
Οι επιστήμονες εντόπισαν επίσης διαφορετικές παραλλαγές του SARS-CoV-2, υποδηλώνοντας ότι υπήρξαν πολλές λοιμώξεις από άνθρωπο σε ελάφι.
Ο μεγάλος αριθμός ελαφιών με λευκή ουρά στη Βόρεια Αμερική και το γεγονός ότι συχνά ζουν κοντά σε ανθρώπους, παρέχουν πολλές ευκαιρίες για τη μετακίνηση της ασθένειας μεταξύ των δύο ειδών.
Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει επιχειρήσεις διαχείρισης άγριας ζωής, έρευνα πεδίου, αναψυχή, τουρισμό και κυνήγι.
Στην πραγματικότητα, οι κυνηγοί είναι πιθανό να είναι μια από τις πιο προφανείς πηγές πιθανής επαναμόλυνσης, καθώς χειρίζονται τακτικά νεκρά ζώα.
Έχει επίσης προταθεί ότι οι πηγές νερού που έχουν μολυνθεί με SARS-CoV-2 μπορεί να παρέχουν μια οδό μετάδοσης , αν και αυτό δεν έχει ακόμη αποδειχθεί.
Η μετάδοση από άνθρωπο σε ελάφι, και από ελάφι σε ελάφι πιστεύεται ότι οδηγεί την ταχεία εξάπλωση της νόσου στους πληθυσμούς ελαφιών με λευκή ουρά σε όλες τις ΗΠΑ.
Αυτό είναι ιδιαίτερα εμφανές κατά τους πρώτους μήνες του 2021, όταν οι λοιμώξεις από τον COVID αυξάνονταν στον ανθρώπινο πληθυσμό.
Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι ο SARS-CoV-2 μπορεί να μεταδοθεί από τον άνθρωπο σε οικόσιτα και αιχμάλωτα ζώα, συμπεριλαμβανομένων των γάτων, των σκύλων , των ζώων του ζωολογικού κήπου και, κυρίως, των εκτρεφόμενων βιζόν .
Όμως, μέχρι τώρα, η ασθένεια δεν είχε αποδειχθεί ότι εξαπλώνεται σε είδη άγριας ζωής.
Αυτές οι πτυχές της οικολογίας και της συμπεριφοράς τους τα έχουν καταστήσει ένα είδος που προκαλεί ιδιαίτερη ανησυχία όταν πρόκειται για την εξάπλωση ασθενειών, συμπεριλαμβανομένης της φυματίωσης των βοοειδών και της χρόνιας καταστροφής .
Αυτά τα παθογόνα έχουν ήδη οδηγήσει σε σημαντικές επιπτώσεις στην υγεία πληθυσμών άγριων και κατοικίδιων ζώων σε όλο τον κόσμο.
Τα ευρήματα από αυτές τις τελευταίες μελέτες έχουν εγείρει ανησυχίες ότι το ελάφι με λευκή ουρά θα μπορούσε να είναι μια δεξαμενή του SARS-CoV-2.
Όχι μόνο θα μπορούσε να μολύνει εύκολα μεγάλους αριθμούς ζώων, αλλά επίσης, το πιο ανησυχητικό, θα μπορούσε να διαρρεύσει και στους ανθρώπους.
Αυτός ο τύπος κύκλου μόλυνσης τεκμηριώθηκε σε εργαζομένους σε μολυσμένα αγροκτήματα βιζόν , γεγονός που οδήγησε τελικά στη δανική κυβέρνηση να κάνει ευθανασία ολόκληρου του αιχμάλωτου πληθυσμού των 17 εκατομμυρίων ζώων .
Είναι σημαντικό να υπογραμμιστεί ότι προς το παρόν δεν υπάρχουν ενδείξεις μετάδοσης του SARS-CoV-2 από ελάφι με λευκή ουρά στον άνθρωπο.
Η αρχική πειραματική εργασία έχει δείξει επίσης ότι τα μολυσμένα ελάφια τείνουν να μην έχουν συμπτώματα.
Ωστόσο, η μετάδοση ασθενειών στους πληθυσμούς της άγριας ζωής έχει σημαντικές επιπτώσεις στην υγεία των ανθρώπων και των ζώων .
-Πιθανή πηγή νέων παραλλαγών
Υπάρχει η πιθανότητα ότι η μετάλλαξη του ιού σε έναν ξενιστή δεξαμενής, όπως το ελάφι με λευκή ουρά, θα μπορούσε να οδηγήσει σε νέες παραλλαγές της νόσου.
Αυτές οι παραλλαγές μπορεί να οδηγήσουν σε μεγαλύτερα ποσοστά μόλυνσης, αυξημένη μολυσματικότητα (σοβαρότητα συμπτωμάτων) και να αποδειχθούν πιο αποτελεσματικές στην αποφυγή του ανθρώπινου ανοσοποιητικού συστήματος.
Ομοίως, οποιαδήποτε επαναμόλυνση από ταμιευτήρες άγριας ζωής θα μπορούσε επίσης να περιπλέξει τις μακροπρόθεσμες προσπάθειές μας για την καταπολέμηση και την καταστολή της νόσου.
Η γρίπη, η οποία μεταπηδά εύκολα μεταξύ πτηνών, ανθρώπων και άλλων θηλαστικών (ιδιαίτερα των χοίρων), παρουσίασε παρόμοια προβλήματα.
Αυτές οι πολλαπλές δεξαμενές ασθενειών μπορούν να οδηγήσουν στην εμφάνιση νέων στελεχών έναντι των οποίων οι άνθρωποι έχουν χαμηλότερη ανοσία, όπως συνέβη με τη γρίπη των χοίρων το 2009 .
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι υπάρχουν περιορισμοί σε αυτές τις μελέτες, τόσο ως προς τις μεθόδους που χρησιμοποιούνται όσο και ως προς το περιορισμένο γεωγραφικό εύρος της έρευνας.
Η πιο πρόσφατη και αδημοσίευτη μελέτη χρησιμοποίησε τις πιο πρόσφατες γενετικές προσεγγίσεις για την αξιόπιστη ανίχνευση του SARS-CoV-2 σε δείγματα ιστών, αλλά επικεντρώθηκε μόνο στα ελάφια στην Αϊόβα.
Ενώ οι δοκιμές αντισωμάτων στην πρώτη μελέτη διεξήχθησαν σε τέσσερις πολιτείες, αλλά έδειξαν μόνο ότι το ζώο έχει εκτεθεί στον ιό .
Ωστόσο, τα συνδυασμένα ευρήματα έχουν τονίσει ότι η μετάδοση του SARS-CoV-2 είναι πιθανό να είναι ευρέως διαδεδομένη στα ελάφια με λευκή ουρά.
Χρειαζόμαστε ακόμη πολλά να μάθουμε για την εξελισσόμενη κατάσταση με τον COVID και τα ελάφια.
Τα πιο σημαντικά θέματα στα οποία πρέπει να επικεντρωθούμε περιλαμβάνουν:
-την κατανόηση του τρόπου μετάδοσης του ιού από τον άνθρωπο στα ελάφια, και,
τον προσδιορισμό του κινδύνου διάχυσης πίσω στον ανθρώπινο πληθυσμό.
Απαιτείται επειγόντως έρευνα για την αξιολόγηση του κινδύνου που παρουσιάζει αυτή η πιθανή δεξαμενή SARS-CoV-2 στους ανθρώπους, καθώς και της πιθανής εξάπλωσης του ιού σε άλλα είδη άγριας ζωής με τα οποία αλληλεπιδρούν τα ελάφια, όπως τα αρπακτικά και οι οδοκαθαριστές.
Σύνδεσμος για την δημοσίευση: https://theconversation.com/white-tailed-deer-found-to-be-huge-reservoir-of-coronavirus-infection-171268