Ο καρκίνος του θυρεοειδούς αναφέρεται στην αύξηση και ανάπτυξη κακοήθων (καρκινικών) κυττάρων στον θυρεοειδή αδένα, τον αδένα σε σχήμα πεταλούδας που βρίσκεται στη βάση του λαιμού.
Παρά το γεγονός ότι είναι ο πιο συχνός ενδοκρινικός καρκίνος παγκοσμίως σήμερα, ο καρκίνος του θυρεοειδούς και ιδίως οι αιτιολογικοί του παράγοντες παραμένουν ελάχιστα κατανοητοί.
Είναι ανησυχητικό το γεγονός ότι ο επιπολασμός αυτής της δυνητικά θανατηφόρας νόσου αυξάνεται ραγδαία. Μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής (ΗΠΑ), τα ποσοστά επίπτωσης του καρκίνου του θυρεοειδούς έχουν υπερτριπλασιαστεί τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, με τις τρέχουσες αναφορές να αποκαλύπτουν ότι καταγράφονται 45.000 νέες περιπτώσεις καρκίνου στη χώρα ετησίως.
Ο θυρεοειδής αδένας είναι ένα βασικό ενδοκρινικό όργανο, οι εκκρίσεις του οποίου ρυθμίζουν τη φυσιολογική αναπνοή, τον καρδιακό ρυθμό, τη θερμοκρασία του σώματος (ομοιόσταση) και τη λειτουργία του νευρικού συστήματος.
Οι κακοήθειες αυτού του αδένα, αν και θεραπεύσιμες, μπορεί να οδηγήσουν σε σοβαρές διαταραχές αυτών των σωματικών λειτουργιών, προκαλώντας στους επιζώντες ισόβιες συννοσηρότητες.
Οι επιστήμονες συναινούν στο ότι οι καρκίνοι του θυρεοειδούς οφείλονται σε συνδυασμό γενετικών, περιβαλλοντικών και συμπεριφορικών παραγόντων.
Ο ιός των ανθρώπινων θηλωμάτων (HPV) είναι ένας σεξουαλικά μεταδιδόμενος ιός και η πιο κοινή σεξουαλικά μεταδιδόμενη λοίμωξη (ΣΜΝ) παγκοσμίως.
Παρά την ύπαρξη πολυάριθμων εμβολίων κατά του HPV, 43 εκατομμύρια άνθρωποι εκτιμάται ότι μολύνθηκαν από τον ιό μόνο το 2018.
Οι σοβαρές λοιμώξεις από τον HPV έχουν ως αποτέλεσμα την ανάπτυξη κονδυλωμάτων και ουλών γύρω από το στόμα και τις περιοχές των γεννητικών οργάνων, ο πραγματικός κίνδυνος όμως έγκειται στην καρκινογένεση, καθώς ο HPV (συμπεριλαμβανομένων των ασυμπτωματικών λοιμώξεων) έχει αναγνωριστεί ως η βασική αιτία πολλών καρκίνων και εκτιμάται ότι ευθύνεται για το 3% των γυναικείων και το 2% των ανδρικών καρκίνων παγκοσμίως.
Πρόσφατες έρευνες έχουν εντοπίσει σωματίδια HPV σε όζους του θυρεοειδούς (τόσο καλοήθεις όσο και κακοήθεις), αλλά η συσχέτιση μεταξύ του ιού και του καρκίνου του θυρεοειδούς παραμένει ανεξερεύνητη.
Για τη νέα μελέτη, οι ερευνητές συνέλεξαν στοιχεία από τη Διαχρονική Βάση Δεδομένων Ασφάλισης Υγείας της Ταϊβάν. Ο καρκίνος του θυρεοειδούς και οι λοιμώξεις από HPV ορίστηκαν και καταγράφηκαν σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές της Διεθνούς Ταξινόμησης Νοσημάτων.
Η μελέτη περιελάμβανε ασθενείς με καρκίνο του θυρεοειδούς άνω των 20 ετών και υγιείς συμμετέχοντες σε αναλογία 1:3. Μετά από διασταύρωση των περιπτώσεων καρκίνου του θυρεοειδούς, 3.062 ασθενείς αναγνωρίστηκαν ως επιλέξιμοι για συμπερίληψη στις αναλύσεις. Χρησιμοποιήθηκε αντιστοίχιση με βάση το σκορ προδιάθεσης για τον εντοπισμό 9.186 ασφαλισμένων χωρίς ιστορικό καρκίνου του θυρεοειδούς.
«Η αντιστοίχιση της βαθμολογίας ροπής είναι μια οιονεί πειραματική μέθοδος που μας επιτρέπει να κατασκευάσουμε μια τεχνητή ομάδα ελέγχου αντιστοιχίζοντας κάθε ασθενή με καρκίνο του θυρεοειδούς με έναν άνθρωπο χωρίς καρκίνο του θυρεοειδούς με παρόμοια χαρακτηριστικά» σημειώνουν οι ερευνητές.
Η μελέτη διαπίστωσε ότι οι ασθενείς που είχαν μολυνθεί από τον ιό HPV, είχαν υπερδιπλάσιες (2,199 φορές περισσότερες) πιθανότητες να αναπτύξουν στη συνέχεια καρκίνο του θυρεοειδούς σε σύγκριση με εκείνους που δεν είχαν ιστορικό του ιού.
Αυτό υποδηλώνει μια ισχυρή συσχέτιση μεταξύ των δύο ασθενειών και αποτελεί την πρώτη απόδειξη ότι ο HPV είναι καρκινογόνος παράγοντας και προκαλεί καρκίνο του θυρεοειδούς.
Η αντιστοίχιση με βάση την προδιάθεση και οι στατιστικές αναλύσεις, ενίσχυσαν την εκτίμηση ότι ο HPV βρίσκεται πίσω από την παρατηρούμενη επίπτωση του καρκίνου του θυρεοειδούς.
Παρά το γεγονός ότι η μελέτη αφορούσε την Ταϊβάν, περιορίζοντας έτσι τη γενίκευση αυτών των ευρημάτων, μπορεί να ρίξει φως στη μέχρι σήμερα ανεξήγητη αύξηση των κρουσμάτων καρκίνου του θυρεοειδούς σε παγκόσμιο επίπεδο.
«Εάν οι μελλοντικές έρευνες επιβεβαιώσουν τη σχέση μεταξύ του ιού των ανθρώπινων θηλωμάτων και του καρκίνου του θυρεοειδούς, ο εμβολιασμός κατά του ιού των ανθρώπινων θηλωμάτων θα μπορούσε ενδεχομένως να χρησιμοποιηθεί ως προληπτικό μέτρο.
Παρόλο που απαιτούνται περαιτέρω έρευνες για να επιβεβαιωθεί αυτή η συσχέτιση και να κατανοηθούν οι υποκείμενοι μηχανισμοί, η μελέτη μας υπογραμμίζει τον πιθανό ρόλο του ιού των ανθρώπινων θηλωμάτων στην ανάπτυξη του καρκίνου του θυρεοειδούς και τις κλινικές επιπτώσεις του.
Η μελέτη αυτή υποστηρίζει την ανάγκη να γνωρίζουν οι κλινικοί γιατροί, οι ερευνητές και οι επαγγελματίες της δημόσιας υγείας την πιθανή σχέση μεταξύ του ιού των ανθρώπινων θηλωμάτων και του καρκίνου του θυρεοειδούς» καταλήγουν οι ερευνητές.