Η ανεξήγητη ημερήσια υπνηλία ενδέχεται να αποτελεί ένα νέο πρώιμο σύμπτωμα της νόσου Αλτσχάιμερ σύμφωνα με νέα έρευνα
Ένα πρώιμο σύμπτωμα της νόσου Αλτσχάιμερ θα μπορούσε να αποτελέσει η διαρκής υπνηλία μέσα στη μέρα. Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξαν ερευνητές του Πανεπιστημίου του Σαν Φρανσίσκο έχοντας μάλιστα μία νέα βιολογική εξήγηση για αυτό το φαινόμενο, δείχνοντας πως η νόσος Αλτσχάιμερ βλάπτει άμεσα τις περιοχές του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνες για τον ύπνο τις ώρες της ημέρας.
Η νέα έρευνα δείχνει ότι αυτές οι περιοχές του εγκεφάλου, συμπεριλαμβανομένου και του τμήματός του που επηρεάζεται από τη ναρκοληψία, βάλλονται άμεσα από τον νευροεκφυλισμό εξαιτίας της νόσου Αλτσχάιμερ. Συνεπώς η διαρκής υπνηλία κατά τη διάρκεια της μέρας, ειδικά όταν προκύπτει χωρίς προβλήματα στο νυχτερινό ύπνο, θα μπορούσε να αποτελεί ένα πρώιμο σύμπτωμα της νόσου. Επιπλέον, σχετίζοντας αυτή τη ζημιά με την πρωτεΐνη Tau, η μελέτη προσθέτει στοιχεία που συμβάλλουν στην ταχύτερη φθορά του εγκεφάλου.
«Η μελέτη μας δείχνει ότι οι περιοχές του εγκεφάλου που δραστηριοποιούνται στη φάση της αφύπνισης εκφυλίζονται λόγω της συσσώρευσης της πρωτεΐνης Tau στα αρχικά στάδια της νόσου», εξηγεί η πρώτη συγγραφέας της μελέτης και αναπληρώτρια καθηγήτρια νευρολογίας και παθολογίας Lea T. Grinberg.
Στη νέα μελέτη οι ερευνητές μέτρησαν τα επίπεδα της πρωτεΐνης Tau και τον αριθμό των νευρώνων σε τρεις περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονται με την υπνηλία 13 πασχόντων από νόσο Αλτσχάιμερ και επτά υγιών ανθρώπων. Οι ερευνητές βρήκαν ότι οι εγκέφαλοι των ασθενών με νόσο Αλτσχάιμερ είχαν σημαντική συσσώρευση πρωτεΐνης Tau και στις τρεις περιοχές που μελετήθηκαν ενώ και οι όλες αυτές οι περιοχές είχαν χάσει σχεδόν το 75% των νευρώνων τους.
«Είναι εντυπωσιακό διότι φθείρεται ένα ολόκληρο δίκτυο. Αυτό σημαίνει ότι ο εγκέφαλος δεν είχε τρόπο να αντισταθμίσει τη βλάβη επειδή όλα αυτά τα κύτταρα καταστρέφονται σχεδόν ταυτόχρονα», εξηγεί ο επικεφαλής της μελέτης Δρ. Jun Oh.
«Φαίνεται ότι η το δίκτυο που περιορίζει την υπνηλία είναι ιδιαίτερα ευάλωτο στη νόσο Αλτσχάιμερ. Πρέπει να επεκτείνουμε αυτή την έρευνα για να κατανοήσουμε γιατί συμβαίνει αυτό», καταλήγει ο Δρ. Oh.